De Nieuwe Klassieker

- 31 -

Een lekker lang hoofdstuk! Voor de mensen die weer naar school moeten, heel veel succes! En de mensen die dat niet hoeven, geniet er nog lekker van ;) net zoals van dit hoofdstuk!

-

Het was pas de tweede keer dat Bodil Candy weer sprak, maar het voelde alsof de twee elkaar al veel langer kende. Bodil had haar verteld over haar vriendschap met Viktor, en dat Luuk daar niks van af wist. Ook had ze toegegeven dat  ze met Viktor had gezoend, wat ze een klein beetje eng vond om te vertellen, ze wou niet dat Candy-Rae raar over haar zou denken. Maar Candy reageerde er goed op, en ze had Bodil verteld dat er niks mis was met mannelijke vrienden hebben, maar dat er ook niks mis wat met jaloezie. Ook toen het hoofdgerecht aan kwam ging het gesprek over Viktor.

'Heeft Viktor gevoelens voor jou?' Vroeg Candy ineens en Bodil schudde direct haar hoofd.

'Tot zover ik weet niet, maar eigenlijk ben ik er wel zeker van dat hij dat niet heeft.' Candy haalde haar schouders op.

'Hoezo zou hij dat niet hebben? Als ik het zo hoor lijkt hij dat wel degelijk te hebben.' Bodil pakte haar bestek en sneed een stuk van haar zeebaarsfilet.

'Hij moet zich er inmiddels wel van bewust zijn dat het kansloos is, ik ben verloofd en gelukkig.' Ze nam een hap en vermeed oogcontact met Candy door naar buiten te kijken, ze haatte de onderwerpen die haar onzeker maakte.

'Dat je kansloos bent, betekend niet dat je niet verliefd op iemand kan worden. Dat kies je niet zelf uit,' Candy nam een slok van haar water waarna ze zich weer op haar gamba salade richtte. 'Het hoeft niet wederzijds te zijn, zo oneerlijk is liefde weleens.' Bodil zuchtte en liet haar bestek iets zakken. Candy's ogen stonden op Bodil gericht terwijl ze nog steeds een beetje over haar bord hing.

'Maar hij is echt een hele goeie vriend, ik weet zeker dat ik met een rot gevoel rond ga lopen als dat waar is.' Candy gniffelde zachtjes en prikte met haar vork in de salade waarna ze het in haar mond stopte. Bodil keek haar vragend aan. Ze wachtte een beetje ongeduldig af tot Candy het had doorgeslikt, ze wou graag weten waarom Candy moest lachen. Hoofdschuddend slikte Candy het door en begon uit te leggen waarom ze moest lachen.

'Wanneer heeft iemand ooit met een rot gevoel rond gelopen omdat jij die persoon leuk vond?' Vroeg ze.

'Nooit.' Zei Bodil zacht, ze had niet veel jongens leuk gevonden, maar Luuk was de enige die het zelfde voor haar had gevoelt, en nog steeds voelde.

'Daarom moet het je ook niks interesseren, natuurlijk is het een beetje lullig voor Viktor als hij je leuk vindt, maar hij weet dat je een relatie hebt met Luuk. Hij zou nooit kunnen verwachten dat je dat zou opgeven om met hem te zijn, na zoveel jaar met Luuk.' Bodil knikte en nam stilletje een hap van haar zeebaars. Candy had gelijk, het maakte niet uit hoe Viktor er over dacht, het was Bodil haar leven en zij bepaalde met wie ze ging en wat ze deed.

'Je hebt gelijk,' Zei ze na een tijdje. 'Ik denk dat ik vooral zo denk omdat dit allemaal zo geheimzinnig moet.' Candy knikte.

'Daar moet ook een einde aan komen, het is wel belangrijk dat je eerlijk bent tegen Luuk, ondanks zijn jaloezie. Hij moet jou ook vertrouwen en je daarin loslaten.' Er verscheen een glimlach op Bodil's gezicht. Ze merkte alleen al aan dit gesprek dat Candy een goeie vriendin van haar ging worden.

'Dank je Can.' Candy wuifde het weg.

'Daar hoef ik geen bedankje voor joh, ik ben blij dat ik je een klein beetje kan helpen. Al moet je zelf weten wat je doet, als het maar goed voelt.'

-

Bodil en Candy waren onderweg naar Candy's apartement en waren enthousiast aan het meezingen met Drake. Bodil schoot vaak genoeg in de lach doordat Candy de wat raar uitziende danspasjes van Drake na deed.