Wat vliegt de tijd!

4 ~ road trip

Maandag 3 juli

'Verdorie!', vloekte Mila luid toen ze nog half slaperig op haar wekker keek. Het was net zeven uur. Over een kwartiertje werd ze al aan het DAM verwacht. Ze smeet haar deken op de grond en struikelde er bijna over toen ze gehaast naar de badkamer rende. Toen ze in de spiegel keek zuchtte ze diep. Ze  had grote wallen onder haar ogen en haar haren hingen tegen haar gezicht geplakt. Het was vannacht erg warm geweest, en Mila had lang liggen woelen in haar bed. Ze kon niet slapen door alle spanning en stress van de komende concerten. 

Tijd om te douchen is er nu niet meer, zuchtte Mila. Ze plonsde snel wat water in haar gezicht, sprong in haar kleren en griste nog een haarborstel uit de lade. Haar haar kon ze in de auto wel nog kammen. Ze tilde haar loodzware valies de trap af en dropte het ding bij de voordeur voor ze nog snel naar de keuken liep om een appel uit de fruitmand mee te grissen. Tien minuten nadat ze haar bed uitgesprongen was, trok ze de voordeur achter zich dicht en met haar loodzware tas over haar schouder gehesen, liep ze gehaast door de straten van Antwerpen. Omdat ze zo laat was, had ze haar bus gemist en moest ze nu dus het hele stuk lopen. Haar koffer maakte het er niet beter op, het was zo'n ouderwets model zonder wieltjes. 

'Ah, je komt toch nog', zei Alex geërgerd toen Mila helemaal bezweet bij het busje aankwam. 'Het is niet omdat jij eens op tijd bent, De Coninck, dat het niet kan gebeuren dat ik vijf minuten te laat ben', antwoordde Mila kwaad. Het was echt haar dagje niet, en die dag was nauwelijks een halfuur bezig. 

Alex luisterde al lang niet meer, maar liep naar de bestuurderszetel van de tourbus, met op de stoel naast zich de gitaren van Jonas en Charlie - er was te veel kans op beschadiging als ze in de kofferbak heen en weer gesmeten zouden worden -  en een grote doos met eten en drank. Charlie had zich al samen met Jimmy op de achterbank geïnstalleerd, dus de enige twee plekken die nog overbleven waren helemaal achteraan. Jonas en Mila zouden dus naast elkaar komen te zitten. Niet dat ze er een probleem mee hadden. 

'Jij ziet er uitgeslapen uit', grapte Jonas toen hij zijn vriendin naderde. 'Zeer grappig, Van Loo. Ik heb vannacht nauwelijks een oog dicht gedaan.' Mila geeuwde. 'Kom, we gaan vertrekken. Slaap nog maar wat in de bus', zei Jonas. Zonder ogenschijnlijk veel moeite tilde hij haar tas op en dropte hem in de toch al overvolle koffer. Mila klapte een stoel naar achter zodat ze zou kunnen gaan zitten. Ze had haar gordel nog niet vastgeklikt en ze voelde haar ogen al dichtvallen. MIla merkte nog net hoe Jonas naast haar kwam zitten, de deur dichtsloeg. Het zachte ronken van de motor gaf aan dat Alex vertrokken was. Mila liet haar hoofd zakken op de schouder van Jonas en zakte langzaam weg naar dromenland. 

- 

Na een road trip doorheen Frankrijk, kwamen ze aan in Parijs. Overmorgen zouden ze hier spelen op een klein festival net buiten de stadsgrenzen. In principe konden ze dus ook pas morgen vertrekken vanuit België, maar de vijf bevers waren het er al snel over eens dat ze op z'n minst toch één dag van deze prachtige stad moesten kunnen genieten. 

Charlie en Mila openden de deur van hun kleine maar gezellig hotelkamer en smeten hun valiezen op het rekje tegen de muur. Uitpakken was nogal overbodig, aangezien ze hier toch maar 2 nachtjes zouden slapen. Mila viste haar haarborstel uit haar tas en begon dan toch maar de klitten eruit te kammen. In het busje was ze er nog niet toe gekomen omdat ze zo moe was. Maar snel zat de borstel al vast in haar haar. Charlie lachte en nam hem over van haar beste vriendin. Voorzichtig begon ze Mila's lange, goudblonde haar te kammen tot het glansde in het zachte avondlicht. 'Hoe zit het nu eigenlijk tussen jou en Jimmy?', informeerde Mila langs haar neus weg. 'Gewoon vrienden', antwoordde Charlie kortaf. Ze werd helemaal rood. 'Zal wel. Jullie waren een fantastisch koppel. Nu lopen jullie alleen maar om elkaar heen. Onderneem toch eens iets!', moedigde Mila haar vriendin aan. 'En jij dan', plaagde Charlie, 'jij en Jonas ondernemen anders toch ook niets!' Nu was het Mila haar beurt om te blozen. 'Dat is anders. We zijn gewoon zeer goede vrienden. We hebben wel alle twee een nieuw lief', antwoordde Mila. Maar echt overtuigend klonk ze niet. 'Je ziet hem nog steeds graag Mila, dat weet ik gewoon', zei Charlie, serieuzer dat ze ooit geweest was. En diep in haar hart voelde Mila dat ze gelijk had.