Wat vliegt de tijd!

14 ~ de laatste

Donderdag 13 juli

'Jij ziet er niet echt vrolijk uit', zei Jimmy toen hij na het concert naast zijn vriendinnetje ging zitten. 'Gewoon, dit was al het laatste concert van onze tour. Ik had zo gehoopt op een normale zomervakantie, eentje zonder al die gevaarlijke avonturen! Nu is het Zwarte Oog weeral opgedoken en nemen ze zelfs onze tour af! Ik weet wel dat het voor onze veiligheid is dat we terugkeren, maar soms wil ik gewoon een normaal leven. Eentje waarin ik me niet druk moet maken om het feit dat er een kans bestaat dat ik op 1 september niet eens meer aan het DAM sta!' Jimmy nam Charlie in zijn armen en wreef troostend over haar rug. 'Ik zal er persoonlijk voor zorgen dat ons niets overkomt, dat jou niets overkomt', zei hij stoer. Charlie lachte. 'Bedankt bever', glimlachte Charlie en ze gaf hem een klein kusje. Toen ze zich weer rechtzetten keek ze over Jimmy's schouder en zag ze wel een heel bekende blondine staan. 'Fenne?!  Wat doet zij hier?', vroeg Charlie, met stomheid geslagen. 'Ze komt waarschijnlijk Jonas opzoeken', antwoordde Jimmy.

'Hey schoonheid', begroette Jonas zijn vriendin. 'Hey', antwoordde Fenne. Jonas wilde haar een kus geven, maar ze wende haar hoofd af. 'Is er iets?', vroeg Jonas dan maar, die de bui al voelde hangen. 'Misschien moeten we dit op een iets discretere plaats bespreken.' Fenne was zich maar al te bewust van de starende blikken van de andere Ghost Rockers, vooral van Mila dan. Ze keek Jonas bezorgd aan terwijl hij Fenne volgde naar de gang, uit het zicht van de anderen.

'Ik moet je iets vertellen', begon Fenne. Jonas knikte. Hij had ondertussen wel begrepen dat zijn vriendin niet naar hier gekomen was voor een blij weerzien. 'Ik ga naar Nederland', flapte Fenne er plots uit. 'Ik kom niet meer terug naar het DAM. Ik heb een kans gekregen om naar een bekende school te gaan en die kan ik echt niet laten liggen. Het spijt me.' 'Maar... we kunnen elkaar dan toch nog zien?', hoopte Jonas tegen beter weten in. 'Ik ga geen tijd hebben om vaak naar België terug te komen. Misschien is het beter als... als we...' 'Gewoon vrienden blijven bedoel je waarschijnlijk', maakte Jonas haar zin bruut af. Fenne knikte mismoedig. 'Ik wil geen relatie waarbij we elkaar nauwelijks spreken. En ja, ik weet ook wel dat er hopen social media zijn waar we contact kunnen blijven houden, maar dat gaat ook nooit blijven duren! Sorry ik kan het gewoon niet!' Fenne huilde en stormde de backstage uit. Jonas deed geen moeite om haar achterna te gaan, hij zakte gewoon in elkaar op de grond. Hij leek geen energie meer te hebben, alsof die samen met Fenne zijn leven verlaten had.

'Gaat het wel?', vroeg Mila die naast hem kwam zitten. 'Het is uit, Mila', snikte Jonas zachtjes. Mila nam zijn bevende lichaam in haar troostende armen. 'Jij hebt mij geholpen, nu ga ik jouw erdoorheen slepen.'

Woow! Dit verhaal staat gewoon al op plaats 61 in fanfictie! Dit had ik echt niet verwacht. Super hard bedankt voor al jullie stemmen en lieve reacties!