Woensdag 12 juli
'Goeiemorgen vroege vogel', begroette Jonas Mila toen hij vroeg in de ochtend de keuken binnen kwam strompelen. Mila zat al aangekleed en wel achter haar laptop waar ze ijverig op aan het typen was met een dampende kop koffie naast haar. 'Ik kon niet meer slapen. Je weet wel, met dat hele gedoe. Dus ik ben al wat beginnen opzoeken.' Jonas knikte goedkeurend. 'Is er nog wat van dat spul?',vroeg Jonas die wel wat caffeïne kon gebruiken. Mila knikte naar het aanrecht.
'Nog iets gevonden?',vroeg de gitarist toen hij zich neerzette op een keukenstoel. Mila draaide het laptopscherm naar hem toe. Jonas bekeek het artikel dat op het scherm verscheen met grote ogen. Het dateerde al van enkele jaren geleden, maar daarom was het niet minder waardevol.
'RDC. Wat zou dat kunnen betekenen?', vroeg Jonas stomverbaasd. 'Volgens mij zijn het de initialen van de vorige leider van het Zwarte Oog. Ik heb nog gezocht of ik zijn volledige naam ergens tegen zou komen, maar ik weet verder alleen dat hij uit de handen van de politie heeft kunnen blijven en dus nooit de gevangenis in gegaan is.' 'Ik denk dat ik de anderen maar eens ga wakker maken', zei Jonas, die nog steeds niet helemaal bij zijn positieven gekomen was.
'Het is dus goed mogelijk dat hij achter dat ongeval zat', concludeerde Jimmy toen Jonas en Mila hun verhaal gedaan hadden. Die twee knikten instemmend. 'Samen met wellicht nog wat andere leden die nooit opgepakt zijn en op wraak zinnen.' 'We moeten bewijzen vinden. Anders kunnen we niets doen en zal de politie ons helemaal niet meer geloven', zei Alex. 'En hoe gaan we dat doen?', vroeg Charlie, die de situatie behoorlijk hopeloos vond lijken. 'We gaan terug naar België. Dan kunnen we misschien contact leggen met de geesten', besloot Jonas. 'En onze tour dan?', vroeg Mila. 'Morgen spelen we juist voor keiveel volk! Die kans kunnen we toch niet laten liggen!' 'We spelen dat concert nog. Daarna gaan we naar huis. Uitzoeken wie ons dood wil hebben vind ik persoonlijk toch veel belangrijker!', reageerde Jonas fel. Mila kon er niets tegen inbrengen en knikte dan maar. Alex had de telefoon al bij zijn oor en was driftig in gesprek om alles te regelen.
'We mogen niet laten merken dat we hem misschien door hebben. We zeggen wel gewoon dat een van onze familieleden ziek was en dat we naar huis moesten of zo. Niemand mag iets doorhebben. Anders gaan we eraan.'
JE LEEST
Wat vliegt de tijd!
FanfictionHey bevers! Welkom bij mijn nieuwe verhaal over de Ghost Rockers! Het is een vervolg op seizoen 3 en in dit boek beschrijf ik hun zomervakantie. Zoals je wel al kan raden, het is niet zonder avontuur. Ook de Freebirds zijn weer van de partij en ze h...
