23 ~ ik hou van je

481 23 4
                                    

Zaterdag 22 juli

'Goeiemorgen sunshine', glimlachte Jonas toen hij 's morgens Mila's ziekenhuiskamer binnenkwam met een prachtig boeket in zijn handen. Mila lachte hem lief toe en gaf hem een kus als bedankje.

Mila en Charlie waren gisteren allebei naar het ziekehuis gebracht voor een check-up. Charlie mocht dezelfde dag nog naar huis, zij had geen wonden opgelopen en was gewoon wat verzwakt. Van de dokters mocht ze naar huis om daar aan te sterken en natuurlijk week Jimmy geen moment van haar zijde.

Mila moest nog wat langer blijven, zodat de dokters de wonde in haar nek goed konden opvolgen. Maar al bij al viel het nog goed mee. De wonde was niet zo diep. De agenten waren er echt net op tijd bijgeweest.  Morgenochtend zou ze het ziekenhuis wellicht al mogen verlaten.

Jonas zette de bloemen op het kleine tafeltje in de kamer neer. Het gaf de kille ruimte meteen wat kleur. 'Is alles goed met je?', vroeg Jonas die bezorgd naast Mila ging zitten. 'Dat heb je gisteren al zoveel gevraagd, gekkie. Ik ben echt in orde! Het is vooral iets mentaal, denk ik', stelde Mila hem gerust. Jonas drukte een kus op haar haar. Mila keek hem stralend aan en viel zijn lippen met de hare aan. Ze voelde zich gewoon zo ongelofelijk opgelucht en blij. Opgelucht dat ze eindelijk uit die donkere kelder was en zo blij dat ze nu weer een koppel was met haar grote liefde Jonas.

Jonas beantwoordde haar liefdevolle kus maar al te graag en sloeg zijn armen om haar heen. Hij trok haar dichter tegen zich aan, zonder zijn lippen van de hare los te maken.

'Ik hou van je', fluisterde Mila tussen twee kussen door. Jonas kon zijn geluk niet op toen hij dat zinnetje weer hoorde. Hij glimlachte breed, een glimlach die nog lang om zijn mond zou blijven spelen. 'Ik ook van jou, met heel mijn hart', antwoordde hij simpel maar gemeend. Hij kuste zijn meisje weer en voelde hoe Mila's lippen zich in een glimlach plooiden. Ze waren gewoon zo gelukkig. Ja, ze zaten dan misschien in een sombere ziekenhuiskamer, niet de meest romantische plek die je je kan voorstellen, maar voor hen was het perfect. Hun eigen perfecte momentje.

Een korter hoofdstukje, maar wel eentje boordevol Jila :)

Wat vliegt de tijd!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu