oddech.

śmierć z widelcem na talerzu

bo dość już
w zasadzie
posiłek się
zakończył

wyszła pani młoda
jako pierwsza
za nią pan w garniturze

rozpadało się
ale najedzeni ludzie
radością wokół siebie emanują

nikt nie zapytał
małego chłopczyka
czy zjadł już
swój posiłek

odeszli wszyscy
zadowoleni

ona też
lecz z czasem
bo patrzyła
na małego chłopca

było jej go tak żal
wiedziała dokładnie
co czuje w środku

też chciał wyjść
z panią w białej sukni

nie zjadł nic
patrzył
jak w deszczu tańczą

bo skończyli posiłek
i odjechali gdzieś w końcu
nie wrócili
po niego

chłopiec tylko
odłożył widelec
na swój biały porcelanowy talerz
który był
dokładnie takiego koloru
jak suknia tej pięknej pani

i zapłakał
w samotności