YAN KOMŞUM

*1.Bölüm*

"Anne hayır dedim ya Yağız gitsin"

"Gece bak terlik geliyor."

"Banane ya banane"

"Gece kalk dedim" dedi annem uyarı dolu ses tonuyla bende tırstığım için üzerimi değiştirip topukladım. Neymiş kırmızı bibersiz yemek olmazmış . Tam bir ev kadını modeli valla. Marketin önüne geldiğimde içeri girdim , bir sepet aldım ve alacaklarımı aldım sonra kırmızı biber aramaya koyuldum . Ve tabiki ... bulamadım en sonunda görevli kadına sormaya karar verdim.

"Pardon kırmızı biberler ne tarafta"

"Bizde kırmızı biber yok hanımefendi"dedi tebessümle bende aynı şekilde tebessümle cevap verdim.

"Teşekkür ederim kolay gelsin."

"Rica ederim " dedi ve işine devam etti aldıklarımla kasaya gidip ödeme yaptım . Oradan çıktım ve söylenmeye başladım. Ne yani ordamı söyleyeydim? Ayıp ayol ayıp . Ama kırmızı bibersiz marketmi olur ya. Ben düşüncelerimle boğuşurken mahalleye çoktan ulaşmıştım. Bizim apartmanın önünde kocaman bir kamyon vardı. Ne onlar bizim apartmanamı giriyor. Yuppi yeni komşilerrrr. Hemen içeri girdim ve merdivenleri koşarak çıktım. Ve doğru tahmin yan komşu. Biraz daha yukarı çıktım ve merdivenleri bitirdim .Kapıda bir kadın eşyaları taşıyanlara talimat veriyordu. İçimden bir ses tanışmamı söyledi . Bende gidip tanışmaya karar verdim.

"Merhaba efendim." dedim kadının elini öperek .

"Merhaba yavrum."dedi

"Siz yeni komşular olmalısınız apartmanımıza ve mahallemize hoşgeldiniz."

"Hoşbulduk güzel kızım ismin ne bakıyıp senin."

"Gece efendim."

"Memnun oldum Gece kızım ."

"Bende efendim neyse sizin işiniz vardır ben daha fazla oyalamiyim herhangi birşeye ihtiyacınız olursa çekinmeden söyleyebilirsiniz."

"Yok yavrum Teşekkürler."

"Birşey değil efendim hoşçakalın"

"Hoşçakal yavrum."

Biraz sohbetten sonra son bir tebessümle eve girdim kapıyı açık bırakmıştım.

"Ben geldimmmm!"diye bağırdığımda annem çığlık atıp yerinde zıpladı.

"Kızım deli misin? Ses vermeden geliyon aklım çıktı eee nerde benim kırmızı biberlerim ." Kadın taktı kırmızı bibere eh mübarek be.

"Valla mami markette yoktu bende almadan geldim."

"İyi halt yedin orda yok diye almamazlık olur mu git bana kırmızı biber çorba yapçam hadii!" Annem bu sözleri elindeki bıçağı sallaya sallaya söyledi için ben yusuf yusuf!

"Tamam mami sakin şimdi o bıçağı yavaşça yere bırak"
dedim ve evden koşar adım çıktım . Biraz ilerideki bakkala girdim orada kırmızı biber görünce zaferle gülümsedim ve alıp çıktım telefonu ilgilenmeye başladım. Giderken birşeye çartım. Gözlerimi telefondan ayırıp çartığım insan evladına baktım, yoksa yürüyen meteor mu demeliyim . Kumral saçlarınını yana yatırıp rampa yapmış , yemyeşil gözler, beyaz ten, kas ve tabiki inci gibi dişler o ne mikemmel gülüş lan Allah'ım ama buda kalp be bu nedir. Aa ne diyom ben aklımdaki bu saçma fikirleri def edip kendime gelmeye çalıştım. Bakın çalıştım diyorum çünkü hala karşımda sırıtıyor. Evet . Kendimi topladım ve en sert bakışlarımı yolladım ve konuşmaya başladım.

"Önüne baksana be!"

"Bana çarpan sensin güzellik" dedi burnumun ucunu sıkarken.

"Sen kime güzellik diyon lan!"dedim sesim yüksek çıkmıştı.

"Sana güzellik "

"Bak hala güzellik diyor bi bas git be belamıdır nedir?"

"İstediğimi derim bücür "

"Lan oğlum sen mal mısın? Yoksa kör mü? 1.75 boy ne zamandır bücür oluyor sen bücür görmemişsin."

"Bana göre bücürsün bücürcük."

"Bir git be millet deliye hasret biz akıllıya."

"Sen iste akıllı olayım güzelim."bu çocuk benim sabrımın sınırlarını fazla zorluyor.

"Bana bir daha güzellik ,güzelim,bücür vb şeyler söylersen kıymetline geçircem dizimi soyun kurur ."

"Hop sakin ol şampiyon şimdi gidiyorum ama tekrar görüşücez."dedi giderken bende arkasından "Bulursun!"diye bağırdım sonra eve yürümeye devam ettim. 5 dakika sonra eve gelmiştim. Merdivenleri çıkıp kapının önüne gidip anahtarı çıkartırken gözüm birşeye takıldı. Olamaz bu o ... bu ...bu Ebru'nun ayakkabıları . Kendisi kuzenim olur aynı yaştayız halamın kızı tam bir delidir aynı bennn. İçeri girdiğimde koridora adımımı atmamla üstüme bir ayının atlaması bir oldu . Ebru resmen üstüme atlamıştı , hal böyle olunca yeri boylamamız kaçınılmaz sondu. Resmen nefesim kesilmişti . Allah'ın manyağı.

"Gecoşumm seni çok özledim."

"Bende seni Edü ama biraz daha üstümde kalırsan nefessizlikten ölücem. Kalk lan üstümden!"

Ebru bu tepkiyi beklemiyor olucakki korku dolu gözlerle bana bakıyordu . Hemen üstümden kalktı . Beni kaldırması için elimi uzattım, ama tutmadı trip atmakla meşguldü. Bende kendim kalktım üstümü başımı düzelttim. Ebru'dan "hıh" diye bir ses geldi ellerini önünde bağlamış, ayağıyla ritim tutmuş, arkası dönük duruyordu. Görünen o ki durum ciddi. Hemen arkadan gidip beline sarıldım ve konuşmaya başladım.

"Edüşüm bana trip mi atarmış aa üzülürüm ama Gecoşu onu çok özlemişşş."benim edüşüm dememe hiç dayanamaz sadece ben derim ,o da bana gecoşum der eee ne demişler ' hacı hacıyı mekkede, deli deliyi dakkada bulurmuş' bizimkide o hesap . Daha fazla saçmalamadan annemin yanına gittik.

"Ooo şerife sultan kime bu hazırlık."

"Kızım yan tarafa komşular gelmiş belki görmüşsündür. "

"Gördüm sultanım gördüm çok tatlı bir kadındı."

"Heh işte yeni taşınıyorlar ya telaşeden yemek yapamamışlardır diye düşündüm akşam yimeğe geliyler."dediği anda üçümüzde hep bir ağazdan gülmeye başladık .

"Senin o yimeğe diyen ağzını yirimmm sultanım!"diyip annemin yanağına en sulusundan bir öpücük kondurdum.

"Aa deliye bak hadi gidin üzerinizi değiştirin"

"Tamam yengoşum!" diye annemi öpen bir ebrudan sonra giyinmeye gittik. Arkamızdan annemin "Allah'ın delileri " dediğini duyduk bizde aynı anda "bizde seni seviyoruz" deyip kıkırkadık.

Gidip giyindik ve anneme yardım ettik. Ve gelmelerini bekledik. Bu sırada Yağız beylerde eve teşrif etmişti . Kapı çalınca cümbür cemaat açmaya gittik . Babam bile. Fanatik bir Fenerbahçelidir kendisi. Annem kapıyı açtığında gördüğüm manzarayla ağzım açık kaldı.

Merhaba bu benim ilk hikayem vote ve yorumlarınızı bekliyorum.Multide Savaş var esas oğlan.