"İmdattt. Kimse yok muuuu?" Etrafıma bakındığımda heryer karanlıktı. O manyak ruh hastasının elinden zor kurtulmuştum. Şuan da nereye gittiğimi bilmeden izlerimi toprağa bulaştırıyordum.
"İmdaatt. Kimse yok muu? Yardım ediin." Koşmaktan nefesim kesilmişti. Ayaklarım ve beynim 'dur' sinyalleri veriyordu. Ama duramazdım bu lanet olası yerden kurtulmam lazımdı.
"İmdaatt . Kimse yok muu? Yalvarıyorum yardım ediiin." Kolumun çekilip ağacın gövdesine hızlıca yapıştırılmamla sırtıma inanılmaz bir acı girdi. Bu oydu işte bulmuştu beni.
"Güzelim nereye yaa. Yoksa sıkıldın mı? Ama daha senle çook güzel anlarımız olucak." Söyledikleriyle uzun süredir akmamak için direnen iğrenç tuzlu suya akması için izin verdim. Bu olamazdı. O bu kadar kötü biri olamazdı.
"Yaa Arda yalvarıyorum bırak gidiyim. Kimseye hiçbir şey söylemem. Hem ... hem sen böyle biri değilsin. Sen Ömer'in can dostusun. Bunu ona yapma. Hem bak biz artık onunla sevgili değiliz. Bırak gidiyim . Lütfen." Aniden ağaca yumruk attı. Çığlığım bulunduğumuz koca ormanda yankı yapmıştı.
"NEDEN LAN NEDEN? NEDEN BENİ SEVMEDİN? NEDEN ÖMER? BAK O SENİ ALDATTI. AMA BEN SENİN KILINA ZARAR VERMEZDİM. NEDEN LAN NEDEN?" Bir anda bana döndü ve ağaca geri yasladı.
"BİŞEY SÖYLESENE. BU KADAR MI İĞRENİYORSUN BENDEN? BU KADAR MI KÖTÜYÜM? SANA KÖPEK GİBİ AŞIĞIM . GÖRMÜYOR MUSUN?" Kollarımı bırakmıştı. İçime dolan öfkeyle tokat attım. Kafası sola doğru çevrilirken bende onun gibi bağırdım.
"SADECE SENDEN DEĞİL BÜTÜN ERKEKLERDEN İĞRENİYORUM. HEPİNİZ KENDİ SİKİNİZİN KEYFİNE İSTEDİĞİNİZİ YAPIYORSUNUZ. PEKİ BİZ? BEN NE SENİ NE DE BİR BAŞKASINI SEVMEK ZORUNDA DEĞİLİM. EĞER SEN BU GECE ZORLA BANA SAHİP OLURSAN DA SENİ SEVMİYECEĞİM. AKSİNE DAHA DA İĞRENİCEM. VE BÜTÜN ERKEKLERE OLAN GÜVENİM BİTECEK. TEK GÜVENCENİZ GÜCÜNÜZ. SİZ BİZE BİŞEY YAPTIĞINIZ ZAMAN SANKİ BİZ YAPMIŞIZ GİBİ REZİL OLALIM. AMA SANKİ SİZ BÜYÜK BİR BOK YAPTINIZ GİBİ GÖĞSÜNÜZÜ GERE GERE YÜRÜYÜN. HEPİNİZ AYNISINIZ. VE HEPİNİZDEN NEFRET EDİYORUM." Artık hıçkırıklarım beden bulmuştu. Her ağlayışımda bir ruh siliniyordu. Kolumdan çekip beni hızla sürükledi . Geldiğimiz depoya geri dönüyorduk. Kolumu öyle bir sıkıyordu ki her an kopabilirdi.
"BIRAK BENİ ALLAH'IN CEZASI!"
"KAPA LAN SİKTİĞİMİN ÇENESİNİ. GÖSTERCEM BEN SANA GÜCÜ." Daha çok sürükledi. Deponun kapısını açıp beni içeri soktu. Ve odanın ortasında ki yatağa fırlattı. Hızla üzerinde ki gömleği ve pantolonu çıkarttı. Yanıma gelip ellerimi ve ayaklarımı bağladı. Hızla üzerimdekileri fırlatıp attı. Şuan karşısında iç çamaşırlarımlaydım. Öyle bir ağlıyordum ki hıçkırıktan boğulmak üzereydim. Vücudumu saklamaya çalıştım ama olmadı. İlk önce beni baştan aşağı süzdü ve göğüslerimde takılı kaldı.
"Beklediğimden de iyiymişsin. " dedi ve göğüslerimi öpmeye başladı.
"İMDAT!" Çığlımla hızla yataktan doğruldum. Terden yüzüme yapışmış saçlarım, ağlamaktan ıslanmış göz altlarım ve hızla inip kalkan göğsüm kabus gördüğümün kanıtıydı. Ebru hemen kalkıp endişeyle bana baktı.
"Tatlım noldu sana böyle?" Ona hızla sarıldım ve ağlamaya başladım.
"E-ebru ço-çok kor-korkuyorum!"
"Korkma bebeğim yok bişey. Noldu rüyanda bişey gördün." O böyle diyince daha çok ağladım. Odanın kapısı açıldı. Savaş, Barış, Seren, Poyraz, Emre abi, Yağız ve halam bize endişe ve korku dolu gözlerle bakıyordu. Savaş yanıma geldi ve sarıldı. Ağlamam gittikçe şiddetleniyordu. Aklıma o sahne geldikçe daha çok hıçkırıklara boğuluyordum. Çok gerçekçiydi. Şuan kendimi tüm masumiyetini kaybetmiş gibi hissediyordum. Ama sadece bir kabustu. Beni kendinden ayırdı saçlarımı geriye atıp göz altımı nazikçe sildi .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAN KOMŞUM
Chick-LitAşık olmak güzel şey. Aşık olmak çok güzel şey. Ama doğru kişiye. Doğru adama ya da doğru kadına. Hep insanların doğarken diğer yarısından ayrıldıklarına inanırdım. Hala da inanıyorum. Ben diğer yarımı buldum. Hem de çok güzel buldum. En temiz kalpl...
