YAN KOMŞUM

*12. Bölüm*

Savaş'ın Ağzından

Neredeyse bir saattir yanımdaki meleği izliyordum. Bir insan nasıl bu kadar masum olabilir? Nasıl böyle güzel olabilir? Nasıl bu kadar saf ve temiz olabilir? Bilmiyorum. Bir saattir hem onun melek yüzünü izleyip hem de düşünüyorum ama bilmiyorum. Bana çimen gözlüm deyince o kadar mutlu oldum ki mutluluğumu kelimelere sığdıramadım. Ona sarıldığım an huzur bedenimi ele geçirdi. Bende buna izin verdim. Çünkü ilk defa bir insanın yanında bu kadar mutlu ve huzurluyum. Artık eminim onu seviyorum.

"Ah melek yüzlü sen bana naptın böyle?"

Gece'nin Ağzından
Neredeyse bir saattir Savaş beni izliyordu. Bende uyuma taklidi yapıyordum. Şuan çok mutluydum. Sarılıp uyuduğumuzdan beri huzur beni ele geçerdi. İnşallah o da beni seviyordur. Elini yanağıma koydu ve okşadı.

"Ah melek yüzlü sen bana naptın böyle?"

Neyyy! Ne dedi o. Melek yüzlü. Allah'ım sana geliyorum. Bir dakka bir dakka ben ne yaptım ki? Yoksa yoksa ? Ayyy yoksa o da beni mi seviyor. Artık uyanmam lazım.

Zaten uyanıksın mal!

Ooo Samo nassın? Bir dakka la ben seni kovmadım mı? Niye geri geldin sen?

Aaa seni özledim.

Nedense ben hiç özlemedim.

İki dakka iltifat ettim şurda içine sıçtın. Hayatımda gördüğüm en odun kızsın.

Bi sektir lan.

Gerizekalı Samo'yu yollayıp. Kendisi iç sesim olur. Uyanmış gibi yaptım. Ben kıpırdayıp esneyince , kendini toparlayıp yatak başlığına dayandı.

"Günaydın. İyi misin?"

"Sana da günaydın. İyiyim."

"Sen yaklaşsana bir."

"Niye?"

"Yaklaş sen." Yaklaşınca yüzünü tutup alnını öptüm . Ateşi düşmüştü. Ama benim ateşim çıkmıştı. Alnından öpmüşken bu kadar heyecanlandıysam. Öpüşsek giderdim. Daha ilerisini zaten hiç düşünemiyorum. Sakin kalmaya çalıştım. Ve ona döndüm.

"İyi güzel ateşin düşmüş. "

"Teşekkürler."

"Ne için ?"

"Bugün yaptıkların için."

"Teşekküre gerek yok."

"Hayır var. O ka-" sözünü parmağımla kestim.

"Yok. Teşekküre gerek yok. İçimden gelerek yaptım. O yüzden yük mük de olmadın. Heleki sevdiğim insanlara yardım ediyorsam hiç yük olmaz zaten." 'Sevdiğim insan' Allah'ım ne güzel kelime o.

"T...teş...şekkü...ür e...eder...rim."

"Tamam tamam saat kaç."

"18:30."

"NEY ? ANNEM BENİ KESİCEK. Savaş annen geldi mi?"

"Bilmem gel bir bakalım." Salona gittiğimizde kimse yoktu. Bende annemi aradım.

"Alo anne nerdesin ?"

"Komşudayım kızım. Şimdi çıkıcaz. Birşey mi oldu?"

"Yok bişey sadece gelmeyince merak ettim."

"Tamam geliyorum."

"Tamam bye bye annem."

"Görüşürüz kuzum." Savaş'a döndüm.