*29. Bölüm*

4.7K 271 92
                                    

Savaş'ın ağzından

"Oğlum kalk hadiii!" Annemin adeta böğürmesiyle kafamı komodine vurarak uyandım. Niye benim böyle bir annem var? Cidden ya! Sorguluyorum bunu şuan! Annem daha fazla böğürmesin diye ağır ve uyuşuk adımlarla banyoya ilerledim. Rutin işlerimi hallettikten sonra (rutin iş dediğim işemek. Ne bekliyonuz yani!? Makyaj mı yapayım? Tobe tobe!) odama giyinmeye gittim.

Üstümü giyinince son kez saçımı düzelttikten sonra Nefesimin en sevdiği parfümü sıktım. O benim kokumu seviyordu dimi! Şimdi aklıma o orman gözleri geldi ya, içim bi tuhaf oldu. Olum çok aşığım lan! Neyse bu kadar aşk itirafı yeter.

Odamdan çıktım ve canım (!) kardeşim Barış'ın odasına girdim. Ben uyandıysam o da uyanacak. Başka yolu yok hacı. İyice kroya bağladım ha. Neyse ( eveeet 'neyselere' başladık dostlar. Vatana millete hayırlı olsun. Sjsjsjsjsjsjsjsj.) uyandırma seansı başlasın bakalım 3...2...1

"BARIIIIŞ! KALK KARDEŞİM DEPREM OLUYOR!"

"NE?! NE DEPREMİ?! HERKES CAMLARAAAA!"

Benim gerizekalı kardeşim bir ayağını camın dışına atmış diğeriyle de peteğe çıkmaya çalışıyordu. Bende anırıyordum. O kadar çok gülüyordum ki gözlerimden yaşlar akmıştı. Olayı anca kavrayan kardeşim yavaşça ayaklarını indirdi ve kısık gözlerle bana bakmaya başladı.

"Abii!"

"Efendim karşim?"

"KAÇ! ULAN KAÇ! SIÇTIM AĞZINA SAVAŞ KAYAA!"

"Bak olum, bak karşiim. Ben senin abinim. TERBİYELİ OL LAN!" Şuan Barış beni kovalıyordu. Bende itinayla kaçıyordum. Napayım yani ya?

"Sus be! Abiymiş! Pabucumun abisi. Altı üstü 1 sene büyüksün."

"1 sene 1 senedir. Büyüğüm ben. Büyüğe hürmet yawrum!"

"Of be of! Ne bok yersen ye! Mal!"

"Hadi cınım hadii!"

"Abiii!"

"Tamam bee!"

O gidince bende mutfağa geçtim. Anam yine döktürmüş. Helal Gül sultan be! Kahvaltımı yapınca Nefesimle hiç görüşmediğimi anladım ve telefonumu alıp 'Nefesim♥' i tuşladım.

Çalıyor...çalıyor...çalıyor...çal-

"AÇ LAN ŞUNUU!"

"Ne böğürüyon be?!"

"A-aşkım."

"Kimi bekliyodun aşkım?"

"Kimi bekliyicem hatun. Seni aradıysam, seni bekliyorumdur."

"Gerçekten zeka gerektirici bir cevap."

"Her zaman."

"Eee sen niye beni 2. Aşkımdan ayırdın."

"2. AŞKIN KİM LAAAN!"

"Uykuum."

"Allah seni ne etmesin Gece! Aklım çıktı."

"Sen salaksan ben ne yapabilirim?"

"Aşkım sen uykudan ne dediğini bilmiyon sanırım salak falan."

"Haklı olabilirsin. Neyse hazır canım aşkım sayesinde uyanmışken kalkayım."

"Tamam hatun görüşürüz."

"Yaaaa Savaaaş. Ben seni çok seviyorum yaa."

"Ben seni daha çok seviyorum."

Aramızda geçen bu iç ısıtıcı konuşmadan sonra masadan kalktım ve ellerimi yıkadım. Bugün Barış'ı bekledim ve evden çıktım. Sonuçta almam gereken bir 'sevgilim' var dimi. Sahipliyim ben. Bide...ÇOK AŞIĞIM LAAAN!♥

Gece'den Devam

Savaş'ın beni uyandırmasıyla kalktım. Sabah sabah sesini duymak iyi gelmişti. Kalktım ve elimi yüzümü yıkadım. Üstümü giyindikten sonra mutfağa geçtim. Annem üşenmemiş sabahın köründe kalkıp mükellef bir sofra hazırlamıştı. Yemeğimi bitirince cınım aşkımcım 'Gülüşüm♥' ü aradım.

"Alo?" Anında açtı yanlız. Telefonun başında nöbet tutuyor zanlımca. Romantik aşkım yaaa.

"Bakıyorumda hemen açtın. Telefonun başında mı bekliyon?" Şımarmak farz oldu şuan.

"Yooo. Seni beklerken telefondan oyun oynuyordum. O yüzden çabuk açtım." Az önce ben buna romantik dedim yaa, heh siz onu hiç okumamış bende yazmamış olayım. Ne romantiği lan, öküz bu öküz.

"Savaaş!" Sinirden tıslamıştım.

"Gene ne yaptım yaaa!"

"Aşağıda mısın?!"

"E-evet."

"Geliyorum bekle." Bekle Savaşçım bekle. Şimdi sıçacam ağzına. Evden hızla çıktım. Merdivenleri ikişer üçer indim ve kapıya ulaştım. Hemen açık olan demir kapıdan çıktım ve garaj kapasına yaslanmış canım (!) sevgilime yürümeye başladım. Yanına ulaşınca günlük çene ve trip dozajımı arttırmak için işe koyuldum.

"Sen ne kadar öküz bir mahlukatsın ya. İnsan yalandan da olsa evet der be." Belimden çekip tuttu ve beni kendine yapıştırdı. O an kalbimdeki her bir kan damlası küçük, masum bir kelebek olup tüm vücudumu sardı. Bir an uçucağımdan korktum. Yoğun ve koyulaşmış gözleriyle vücumda titremedik yer bırakmamıştı. Az önce sinirli ve kaprisli halim gitmiş, yerine sevgiye aç yavru bir köpek gelmişti. Bu sessizliğe son veren o oldu. Ve o tonuna aşık olduğum sesiyle kulaklarımı bayram ettirdi.

"Bak Gecem, Nefesim, Ömrüm, Hatunum, Herşeyim ben romantik bir adam değilim. Belki haklısın öküzüm, hayvanım ama ben buyum. Hayatımda kendimi birine bu denli adamışken kaybetmekten korkuyorum. Seni incitmekten o denli korkuyorum dokunmaya kıyamıyorum. Keşke öpmeseydim diyorum. Helalim olmadan, birbirimize ait olmadan yapmasaydım bunu. O anı geri alamam ama kendime tek güvencem seninle evleneceğim. Benim seni sevdiğim kadar, sende beni seviyorsun bundan eminim. Pişman olmadığınıda biliyorum. Ama keşke yapmasaydım. Seni çok seviyorum Gecem. İster böyle kabullen ister git. Gıkım çıkmaz. Ama seni sevdiğimi hep bil, hep hatırında kalsın. Tamam mı sevgilim?" Ben bu adamı hakedecek ne yaptım? Nasıl bir sevap işledim de Yüce Rabbim bana böyle güzel bir hediye yolladı. Bende onun gibi gözlerinin içine baktım. Ağlıyordum. Şükrettiğim için ağlıyordum. Ellerimle yüzünü avuçladım ve konuşmaya başladım.

"Bide romantik değilim diyorsun. O cümleleri öyle içten öyle kalpten sarfeden ben miyim? Bazen Yüce Rabbim'e dua ediyorum ben bu adamı hakedecek ne yaptım diye. Sen varya sen çok mükkemmel bir detaysın. Ve benimsin sevgilim." Sımsıkı sarıldık. Hiç ayrılmayacak gibi, hiç bırakmayacak gibi. Ulan Savaş ulan Savaş ne yaptın bana lan?

"Geceee!"
"Savaaş!"

Duyduğumuz sesle hızla birbirimizden ayrıldık ve bize şaşkınlık ve bir o kadar da kızgınlıkla bakan ailelerimize bakakaldık.

Eveet şimdi tam sıçtık!



Selamın Aleyküm canlarım. İki haftalık uzuuuuuuuuuuuuuun bir aradan sonra yine ve yeniden karşınızdayım. Biliyorum çok ara verdim, ama malumunuz okullar. Ve her geçen gün itinayla ödev kitleyen hocalar. Biliyosunuz ki -ki umarım biliyosunuzdur sjsjsjsjsjsjsjsj- küçük ve cadı bir kardeşim var. Kendileri 1 yaşında oldukları için her şeyi karıştırıyorlar. Mesela yer yalamak, kağıt parçalayıp onu yemek, böcek tutmaya çalışmak -ki bunun yüzünden geçen gün işaret parmağını arı soktu. Arıya ana avrat düz girdiğim doğrudur. Sjsjsjsjsjsjsjsj- Velhasılkelam yaramaz bir kardeşim var ve evin en büyüğü vede kızı olarak bakmak bana düşüyor. Neyse daha fazla uzatmayayım ben. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum. Size bayılan yazarınızdan sevgilerle. See you♥♥♥♥♥

YAN KOMŞUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin