Συναισθήματα... Αυτή η λέξη στοιχειώνει το μυαλό της Εύας τόσα χρόνια. Από την παιδική της ηλικία, αυτή η περίπλοκη λεξούλα την έχει ενθουσιάσει τόσο πολύ, αλλά και από την άλλη την φοβίζει. Θέλει να νιώσει την Αγάπη από το άλλο της μισό. Όμως δεν γ...
Είχαμε φύγει από το σπίτι και κατά τις 18:00 είχαμε φτάσει στην Βάρκιζα, στο εστιατόριο "Λατίνι". Ήταν ένα εξαιρετικό εστιατόριο-καφέ, επηρεασμένο από την ελληνική και λίγο από την ιταλική κουζίνα.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Διαλέξαμε ένα τραπέζι και καθίσαμε έξω, γιατί θέλαμε να έχουμε θέα την θάλασσα. Μετά από δύο λεπτά ήρθε ο σερβιτόρος με το menu. Μας το άφησε πάνω στο τραπέζι και εμείς αρχίσαμε να το περιεργαζόμαστε.
-''Λοιπόν'' ξεκίνησε να λέει ο μπαμπάς μου ''από ορεκτικά λέω να πάρουμε μία μερίδα πατάτες τηγανιτές, κολοκύθι γεμισμένο με τυριά, μανιτάρια, μπέικον και σος πέστο και ραβιόλια με γέμιση αστακού''.
-''Ποια ραβιόλια και ποιους αστακούς λες; Πας καλά; Κοίτα την τιμή. 12,00 € ''! του <<φώναξε>> η μαμά.
-''Ουπς... Δεν το πρόσεξα... Εντάξει, χωρίς τα ραβιόλια''.
-''Σαλάτα θα πάρουμε''; ρώτησα.
-''Βεβαίως. Για διάλεξε εσύ Εύα'' μου είπε ο μπαμπάς μου.
-''Λοιπόν... είναι λίγο ακριβούτσικες... μόνο η χωριάτικη έχει χαμηλότερη τιμή... οπότε, επιλέγω αυτή''.
-''Μα βρε Γιάννη που μας έφερες''; ρώτησε η μαμά μου λίγο τσαντισμένη.
-''Στα καλύτερα! Και το αξίζουν και οι δυο αγάπες μου''! και έδωσε ένα φιλί στην μαμά και έπειτα σ'εμένα.
''Ωραία. Τώρα διαλέξτε το κυρίως σας'' είπε ο μπαμπάς.
Τελικά, είχε πλάκα όλο αυτό το σκηνικό. Άρχισα να το διασκεδάζω!
-''Προσπαθώ να βρω και κάτι πιο οικονομικό...'' είπα σχεδόν ψιθυριστά.
-''Μην τα σκέφτεσαι αυτά κόρη μου! Διάλεξε ότι τραβάει η όρεξή σου''!
Μετά από αρκετή σκέψη, εγώ αποφάσισα να πάρω πέννες με κοτόπουλο, μανιτάρια και μπέικον, ο μπαμπάς μου σπαγγέτι θαλασσινών και η μαμά μου κοτόπουλο σχάρας με σος φέτας και φρέσκιας ντομάτας. Έτσι, επέστρεψε ο σερβιτόρος σ'εμάς και παραγγείλαμε.
