Ο Γιατρός κι Εγώ #WSA17

Κεφάλαιο 17: Η Βασιλοπούλα και η Χωριατοπούλα;

Το Σαββατοκύριακο πέρασε ήρεμα, μ'εμένα να διαβάζω και να βγαίνω βόλτες. Το Σάββατο βγήκα με τις φίλες μου, ενώ την Κυριακή με το αγόρι μου. Ο Κωνσταντίνος μου είπε ότι συναντήθηκε με τον μπαμπά μου στο νοσοκομείο! Στην αρχή φοβήθηκε λίγο, γιατί πλέον τα είχαμε, όμως ο μπαμπάς έκανε την πρώτη κίνηση και μίλησε αυτός. Ευτυχώς που περνούσαν την μέρα μαζί σαν δυο καλά φιλαράκια! Ήμουν χαρούμενη, γιατί ως ώρας όλα πηγαίνουν τέλεια! Σίγουρα κάποια στιγμή στο μέλλον, το κοντινό ή το μακρινό, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ανθρώπους που δεν θα εγκρίνουν, δεν θα θέλουν την σχέση μας. Το γιατί... δεν το ξέρω... Και μάλλον δεν θα το καταλάβω ποτέ.

Την Δευτέρα στο Πανεπιστήμιο την πέρασα μόνη μου, γιατί η Στέλλα είχε πάει στην οντισιόν μαζί με τον καθηγητή της και η Βαλεντίνα ξεκινούσε το μάθημά της στις 11:00, ενώ εγώ εκείνη την ώρα σχόλαγα. Μπήκα πολλές φορές στον πειρασμό να πάω στο γραφείο του Κωνσταντίνου, αλλά δεν το έκανα.

Τέλος πάντων... Σήμερα είναι Τρίτη και ανυπομονώ να ξαναδώ την Στέλλα. Λες να τον πήρε τον ρόλο;

-''Γεια''!

-''Γεια σου Ευάκι''! είπε η Στέλλα και σηκώθηκε από το παγκάκι για να με αγκαλιάσει.

''Τι κάνεις; Ήσουν μοναχούλα σου χθες''; 

-''Ναι... Αλλά, εντάξει... δεν πειράζει... Αλήθεια για πες μου, τι έγινε; Τον πήρες τον ρόλο'';

-''Καλημέρα σας''! μας καλημέρισε η Βαλεντίνα, η οποία στεκόταν από πίσω μας.

-''Καλημέρα'' είπα και γύρισα μαζί με την Στέλλα προς το μέρος της.

-''Τι κάνεις Βαλεντίνα μου'';

-''Καλά Στέλλα μου. Εσύ; Για πες μας, τον πήρες τον ρόλο χθες''; ρώτησε η Βαλεντίνα με ενθουσιασμό.

-''Λοιπόν, ακούστε. Εγώ και ο κύριος Παπαβλασίου, ο καθηγητής που πήγαμε μαζί χθες στην οντισιόν, είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι από την ερμηνεία μου. Θα με πάρουν το μεσημέρι τηλέφωνο για να μου πουν αν έχω πάρει τον ρόλο''.

-'' Όλα μια χαρά θα έχουν πάει, μην ανησυχείς'' την καθησύχασα.

Εκείνη την στιγμή γύρισα το κεφάλι μου προς τα αριστερά και είδα τον Κωνσταντίνο να έρχεται προς το μέρος μου!

-''Καλημέρα''μου είπε, κοιτώντας με στα μάτια.

-''Καλημέρα'' του απάντησα ντροπαλά, γιατί αισθανόμουν κάπως άβολα.

-''Πώς είσαι μικρή μου πριγκίπισσα''; με ρώτησε παιχνιδιάρικα.

-''Σταμάτα να με λες έτσι εδώ μέσα'' του είπα με τα μάτια μου γουρλωμένα.