Ο Γιατρός κι Εγώ #WSA17

Κεφάλαιο 7: Για τον γιατρό...

Χτύπησε το κουδούνι και κατέβηκα κάτω. Είχαμε πει με τα κορίτσια ότι θα συναντηθούμε στην διπλανή καφετέρια, όπου συχνάζουν όλοι οι φοιτητές του Πανεπιστημίου. Όπως προχωρούσα, άκουσα από πίσω μου την φωνή της Βαλεντίνας.

-''Εύα''! φώναζε, ενώ έτρεχε.

-''Καλώς την''! της είπα και εκείνη σταμάτησε μπροστά μου λαχανιασμένη.

''Σιγά-σιγά... Ηρέμισε... Γιατί έτρεχες'';

-''Για να σε προλάβω'' είπε λαχανιάζοντας.

-''Καλά βρε. Ξεκουράσου πρώτα...''

-''Ξεκουράστηκα. Πάμε''; με διέκοψε χαμογελαστή, όπως πάντα.

-''Χαχα.. Εντάξει''.

Αγκαλιαστήκαμε από τους ώμους και μπήκαμε μέσα στην καφετέρια.

-''Wow! Πραγματικά έχει πολύ κόσμο'' είπε η Βαλεντίνα.

-''Ναι.. Τώρα που θα καθίσουμε''; ρώτησα προβληματισμένη.

-''Θες να πάρουμε τους καφέδες στο χέρι και μετά να πάμε να καθίσουμε σ'ένα παγκάκι'';

-''Ok, τότε να πάρουμε και τον καφέ της Στέλλας''.

-''Εντάξει'' συμφώνησε η Βαλεντίνα.

Πήγαμε  προς τον σερβιτόρο, που βρισκόταν πίσω από τον μεγάλο πάγκο της καφετέριας, για να παραγγείλουμε. 

-''Καλημέρα'' μας είπε ο σερβιτόρος.

-''Καλημέρα σας'' είπαμε με μια φωνή εγώ και η Βαλεντίνα.

-''Δύο Cappucino γλυκούς. Στον έναν βάλτε κανέλα και στον άλλον σοκολάτα'' είπα.

-''Και εγώ θα ήθελα έναν Frappe με παγωτό βανίλια'' είπε η Βαλεντίνα.

-''Σε λίγο θα είναι έτοιμοι'' και έδωσε το χαρτάκι της παραγγελίας μας σ'έναν συνάδελφό του, ενώ αυτός έφυγε και βγήκε προς τα έξω.

-''Κάτσε... το παγωτό πώς θα το φας''; ρώτησα την Βαλεντίνα, γιατί ξαφνιάστηκα με αυτό που παράγγειλε.

-''Δεν θα το φάω'' μου είπε μ'ένα χαμόγελο. ''Το παγωτό το βάζουν μέσα στον Frappe''

-''Αλήθεια'';

-''Ναι. Δεν το ήξερες'';

-'' Όχι, δεν έχω πιει ποτέ μου Frappe''.

-''Είναι πάρα πολύ ωραίος! Αν προσθέσεις και σιρόπι...'' είπε γλείφοντας τα χείλη της.

-''Αχχχ.... Μην μου το λες αυτό και μετανιώσω γι'αυτό που πήρα... Πάντως, την επόμενη φορά θα τον δοκιμάσω! Δεν υπάρχει περίπτωση να χάσω τέτοια ευκαιρία''!