BİR YIL

27. BÖLÜM

3 Ay Sonra

"Hüsna? İyi misin?"(ben)

"İyiyim. Ama sanırım minik bir sorunum var."

"Ne gibi?"

"Dün gece Xiumin'leydim."

"Ve?"

"İkimiz de korunmayı unuttuk."

Duyduğum cümleyle kahkahayı basmıştım. Benim çok daha büyük bir sorunum vardı.

"Neden gülüyorsun?"

"Biz ilkinde de korunmadık."

"Ne? Bir dakika..."

"Evet, üzerinden üç aydan fazla geçti ve ben az önce hastanedeydim."

"Sonuç?"

"Hamileyim..."

"Oha bir dakika! Chan Yeol'a söyledin mi?"

"Daha yeni öğrendim Hüsna? Ne ara söyleyebilirim? Ayrıca korkuyorum."

"Ne yapacaksın?"

"Bilmiyorum. Ayrıca kendime kızıyorum neden daha önce fark etmedim diye. Artık aldırma gibi bir ihtimalim de yok."

"Olsa aldırır mıydın?"

"Bilmiyorum. Açıkçası düşününce... küçük bir can o..."

"Bence de aldırmazdın. Her neyse... Elif bunu acilen Chan Yeol'e söylemen gerek."

"Biliyorum. Ama ne tepki vereceğini kestiremiyorum."

"Kötü bir tepki vereceğinden mi korkuyorsun?"

Başımı salladım. Bu sırada odanın kapısı açıldı ve Karen'le Yağmur içeri girdiler.

"Odaya kapanan bu ikili ne konuşuyor?"(Karen)

Az önce Hüsna tedirgin bir şekilde odama gelmişti ben hamile olduğumu düşünürken. Kızlar fark etmiş olmalıydılar.

"Öncelikle, Hüsna dün neredeydin? Ve Elif, sabahın köründe nereye gittin? Son olarak, ne konuşuyorsunuz? Sorduklarımın cevapları bağlantılı gibi hissediyorum."(Yağmur)

"Dün gece Xiumin'leydim. Şöyle bir sorun var ki... ikimiz de korunmadık. Ama bu konudan önce konuşmamız gereken daha acil bir konu var. O da Elif'in konusu."(Hüsna)

"Sorun ne?"(Karen)

İkisi de yanıma oturdular. Dördümüz de yatakta oturuyorduk.

"Sabah hastaneye gittim..."

"Ne?! Neden?"(Karen)

"Dün miden kötüydü. O yüzden mi?"(Yağmur)

"Evet. Sabah mide bulantısıyla uyanınca gitmeye karar verdim."

"Sonuç ne? Kötü bir şey mi varmış?"

"Hamileymişim..."

"NEEEE?!!!"(Karen, Yağmur)

Huyları birbirine benzeyen iki kız aynı anda bağırarak ayaklandığında ister istemez gülümsemiştim.

"Lütfen sakin olun. Ne yapmamız gerektiğini konuşuyoruz. Aldırmak için çok geç ki zaten aldırmak isteyecek son kişileriz. Chan Yeol'e söylemesi hakkında konuşmamız gerekiyor."(Hüsna)

"Doğru..."(Karen)

İkisi de tekrar yerine otururken kucağımdaki ellerime indirdim bakışlarımı.

"Sanırım daha önce fark etmediğim için hatalıyım. Chan Yeol istemezse aldırmaktan başka şansım olmayacak ama artık öyle bir şe-"

"Elif saçmalamayı keser misin? Chan Yeol'un istememe gibi bir şansı yok! Kafasını kırarım onun!"(Yağmur)