MELEZ (TAMAMLANDI)

Bu Kadar Yeter!

Müzikli okuyun daha iyi!

" Sanırım uyanıyor! "

"Evet gözlerini araladi! "

" Maria!" Dedi kalın bir ses. Gözlerimi açtım. Babam Zeus karşımdaydı. Üstelik yalnız değildi. Athena, Apollon, Max, Dick, Artemis,Afrodit, Hera onlar da buradaydi. Gözlerim ile çocuklarım ve Jack'i aradım. Ama odada onlar yoktu.

"Baba! Kızım nerde?  Oğlum nerde?  Jack nerde? P...P...peki Adriana nerde?  Baba konuşsana!" Diye bağırdım. En son arabadaydık. Ve kaza...

"Sakin ol Maria! "Dedi Athena. Gözyaşlarım istemsizce yere aktı.

"Ne sakin olu? Kızım nerde oğlum nerde Kocam nerde Athena?"

"Kızım çocukların iyi! Athena'nın  odasında uyuyorlar. Sakin ol. " dediği anda içimden bir (oh) çektim.

" Peki Jack ile Adriana onlar iyi mi baba? " Dedim. Herkes yüzüme ifadesizce baktı. Max'in gözünden bir damla yaş aktı.

"Max! An.....an...anlat bana ne...ne..ne oldu Jack ve Adriana'ya? " Diye bağırdım.

"Niye kimse bir şey demiyor?" Diye cırladim sesim hastanede yayıldı.

" Adriana komada yaşaması imkansız Jack....Jack.... o öldü Maria! " dedi ağlayarak Max. Gözlerimi sonuna kadar açtım.  Yataktan kalktım.  Max'in üstüne yürüdüm.

" Hayır!  Hayır! Yalan söylüyorsun!  O ölmedi. O beni bırakmaz. Çocuklarını hiç bırakmaz!  Pis yalancı!  Baba Max yalan söylüyor değil mi? Athena? Ha? Hadi konuşun biriniz! N'olur?" Dedim bağırarak. Gözyaşlarım yüzünden sesim boğuktu.

" Maria sakin ol!" Dedi babam. Athena'nin yanına gittim omzuna yaslandim ve ağlamaya başladım.

"Ben bebeklerime ne derim?  Nasıl anlatırım?  Onsuz ne yaparım? Nasıl yaşarım? Birimiz onu hayata döndürsün. Benim sevgilim ölemez." dedim.

Herkes bana bakıyordu ifadesizce. Kimse umursamıyordu.

"Hayır! Hayır! Onu görmek istiyorum!  Hemen şimdi! "

" Buna hazır değilsin Maria! " dedi Dick.

" Sen kapa ceneni! " diye bağırdım. Sustu. Zeus kafa salladı.

"Sana Max eşlik etsin! " dedi. Koşarak odadan çıktım.Bir kaç adım sonra Max durdu.

"Burası Maria!"dedi. Kafa salladım. Gözyaşlarımı sildim. Kapı açıldı. İçerisi ceset doluydu. Max bana üstü siyah örtü ile kapanmış birini gösterdi. Siyah örtüyü ittim. İtmemle çığlık atmam bir oldu.

" JACK! SEVGILIM! " dedim ve olduğu yerde diz çöktüm. O gitmişti. Mosmordu. Hayat dolu o gözleri ifadesizce bakıyordu. O gitmişti hemde çok uzağa. Uzandım ve yanağını öptüm. Doya doya. O her zaman ki kokusu yoktu. Tarif edemediğim kendine has kokusu gitmişti.

" Ne oldu sana?  Beni nasıl bırakırsın? Sevgilim aç  mavi gözlerini bak bana! Bak ben burdayım. "

" Maria bu kadar yeter! "Dedi Max.

"Max hayır. O brni bırakmış olamaz."

"Maria geride seni bekleyen iki küçük meleğin var. Yapma."

Ayağa kalktım elini öptüm son kez.

" Seni seviyorum Sevgilim! Ve söz bebeklerini seni hiçbir zaman unutmicaklar." Dedim ve  ağlamaya devam ettim. Max beni Kolumdan tuttu. Ona sarıldım.

" Üzgünüm Maria! " dedi. Omzumda ıslaklık hissettim. O da ağlıyordu. Savaştan sonra Jack ile Max çok iyi dost olmuşlardı. Olumsuz anlamda başımı  salladim.