POV Niall
Lieve Lucy,
Niall hier.. Eh, sorry voor mijn slechte en onduidelijke handschrift. Ik weet dat ik je al eens heb beloofd om het te verbeteren. Maar oke, ten eerste: Je word gehoord Lucy, ik lees je brieven. Ik lees ze allemaal. Ik ben gelukkig, maar er mist wat in me.
Jou.
Ik kan nooit je mooie gezicht meer zien, je onweerstaanbare lach of tegen je zeggen dat ik van je hou. Ik hou nog meer van je dan dat je denkt. Ik hou zo veel van je en ik wil dat je het weet. Je was er voor me toen het goed ging en toen het niet goed ging. Maar eigenlijk gaat het om die tijden dat het goed ging, weet je nog toen ik je gitaarles gaf? En je toen mijn gitaar sloopte? Sorry, het spijt me maar hoe krijg je het voor elkaar om een fucking gitaar te slopen? Het maakte me niet uit als er 1 snaar kapot was, maar alle 5?! Het maakt me niks uit, het was het waard. Ik zag namelijk je glimlach. Je glimlach is zo mooi. Je bent het beste wat me ooit is overkomen.
Het doet me zoveel pijn dat ik je heb verlaten. Dat ik je heb laten stikken.. Ik mis onze tijden, ons gelach om elkaar, ik mis jou. Het zijn simpel 3 woorden maar ik mis je echt. Ik kan het in 3 woorden zeggen maar ook in 300. Desnoods 3000 want dat heb ik voor je over. Want jij verdient alles, jij bent te goed voor deze wereld. Laat je niet klein maken door andere. Ik weet dat perfectie niet bestaat in een mens. Maar jij bent perfect voor mij, je haar is perfect. Je stem is perfect. Je lach is perfect. Lucy Johnson is gewoon perfect voor mij. Einde verhaal.
Je hebt een hart nodig die van je houd en sinds je de mijne hebt gestolen mag je hem ook hebben. Want je hebt hem veroverd. Lucy, je bent voor mij altijd al een prinses geweest, niet alleen tijdens de keren dat je verkleed was als prinses. Nee, elke simpele dag. Elke dag ben je mijn prinses, gewoon omdat jij mijn Diana bent. Ik wil niet dat je dood gaat, dat je 5 beste vriendinnen winnen. Ik weet dat jij sterk genoeg bent om hun te verslaan. Ik geloof dat er tegenslagen zullen komen. Ik wil er voor je zijn als het niet meer lukt. Ik zal er zijn voor je, ik zal je opvangen, ik zal je in mijn armen houden. Je mag op mijn schouder uithuilen terwijl ik je zachtjes toe fluister: Stay Strong Luus, i love you. Onthoud dat ik van je hou, voor altijd.
Liefs, je prins Niall.
Er rolt een traan over mijn wang, alle flashbacks komen terug. Met Lucy heb ik zoveel mooie herinneringen gehad. Die ik nooit meer van mijn leven zal vergeten.Ik wil de brief heus wel naar Lucy opsturen, maar er zijn 2 problemen. Ik heb Lucy's adres niet en het staat niet op haar brieven. Maar hoe dan ook, deze brief krijgt Lucy ooit in handen, ik zweer het je. Ik doe er zelfs een moord voor, Lucy moet weten hoeveel ik van haar hou. Hoe ze een glimlach op mijn gezicht tovert alleen al als ze naar me kijkt. Laat staan als ik haar stem hoor, als ze me aanraakt of wat dan ook. Lucy Johnson is het enige meisje dat me vlinders laat voelen.
Het volgende probleem is dat het management het niet accepteert. Als de brief in verkeerde handen komt krijgt One Direction problemen. Maar Lucy ook, ze zou worden gestalkt op Twitter, haat berichten krijgen en whatever.
Dat gun ik Lucy niet, Lucy is daar veels te goed voor. En daarom verstuur ik deze brief niet naar haar. Diep in mijn hart wil ik gewoon naar haar toe, de brief persoonlijk aan haar geven. Maar vertel me hoe, hoe the fuck krijg ik contact met haar? Ik zou diegene eeuwig dankbaar zijn. Maar het kan niet, Lucy is spoorloos van de wereld verdwenen lijkt het wel.
Langzaam open ik de brief van Lucy. Ik leg de envelop naast me en vouw de brief open.
From: Lucy Johnson
Date: 05-04-2014
Dear Niall,
Mijn moeder heeft mijn laxeermiddel gevonden en alle andere pillen waar je mee kan afvallen. Ze begon te schreeuwen, te slaan, te trappen en ga maar door. Ze zei dat ik een mislukt kind was. Dat ik later een weduwe word. Nja, ze zei dat het haar niet boeide als ik dood ging. Dat ik zelfmoord zou plegen. Dat brak mijn hart. Echt waar Ni, gewoon boem.
Hoe kan mijn bloed eigen moeder, die me 9 maanden heeft gedragen dit tegen haar dochter zeggen? Ze zegt gewoon in andere woorden dat ik nu net zo goed dood kan gaan. Naja, zo komt het wel over. Dat doet me gewoon pijn. Sinds toen, ben ik niet meer clean. Ik denk elke dag meer aan zelfmoord. Niemand zal me missen, dus laat me gewoon gaan..
Ik vind dat ik echt vet depressief tegen je doe via deze brieven. Misschien moet ik daar mee kappen, ik wil weten hoe het eigenlijk met jou gaat. Niet wat je tegen de media zegt want misschien moet je dat wel zeggen. Ik hoef die Niall niet te spreken of uberhaupt te kennen want die Niall is niet bijzonder voor me. Ik hou van de Niall daarbinnen, want dat is mijn beste vriend.
Ik wil dat je gelukkig bent. Ik zie dat je soms nep lacht, ookal doe je je best om je lach zo echt mogelijk te laten lijken. Ik wil geen helderziende zijn of whatever, maar ik ken je goed. Nja, althans dat denk ik.
Ik wil dat je alleen maar kan lachen. Ik gun je echt het beste, een geweldige vriendin dat later jouw achternaam krijgt. Een prachtig kind dat je 'kip' gaat noemen volgens jou. Dat je nogsteeds een mooie baan hebt wat je leuk vind en een prachtig huis. Want dat verdien je, echt waar. Ik gun het je ook met heel mijn hart.
Love, Lucy
------
OVER ANDERHALFUURTJE BEN IK JARIG, WOOOAH. Deze meid is dan finally 14 ^^
Ik wil 13 bedanken voor wat ik allemaal heb gedaan, waar ik ben begonnen en ik heb 13 echt heel erg gehaat. Want dit jaar ging het niet goed met me, maarja. Ik word zometeen 14 en dan begin ik voor mijn gevoel weer met iets nieuws.
Deze keer ook een brief van Niall's kant, woohoo. Wat vinden jullie ervan? x

JE LEEST
Half A Heart
Fiksi PenggemarNiall Horan Fanfiction ''Niall, ik kan niet meer. Ik ben te zwak voor deze wereld. Ik wil weg hier.'' Nooit kreeg ik antwoord van hem. Maar toch vocht ik voor mijn leven. Niet voor mezelf, nee voor Niall. Mijn aller beste vriend. Want een...