Endless Love 1 & 2

EL2: Chapter 2

Here's the Update! Enjoyyyy~~

☠☠☠

Light's POV

  “Hey, Wanna hang out?” A stranger Ask me. Umiling ako, back to school na naman at dito na ko mag-aaral. Hindi ko alam kung bakit ang tagal ni Thunder.

  “Okay, Class. Get 1/4 sheet of paper and blah blah blah.”

Bago ko kunin ang wamport ko, tinignan ko ang mga kaklase kong nakatingin sakin na naghihintay na ilabas ang wamport ko. Ilalabas ko na sana ng biglang nagvibrate ang phone ko.

1 New Message from Thunder.

Open Decline

Inopen ko ito at binasa ang text nito sakin.

Fr. Thunder

Hey, Light! Sorry pakisabi sa professor natin na hindi ako makakapasok for 3 months at kailangan ako ngayon sa business. Bye, Mua😘

To. Light

  Napabuntong hininga na lang ako at tinago ako phone ko. Mabuti na lang at hindi ito nakita ng professor namin kundi lagot ako.

  Nagtaas ako ng kamay at nakuha ko naman ang atensyon nito.

  “Yes, Ms. Mendoza? Any Questions?” He asked. Umiling ako.

  “Sir. Hindi po makakapasok si Thunder for 3 Months. Hes in business with his parents. May sulat na naman daw sya sa principal so nothing to worry about.” I explained. Hoping that he would agree.

  “I see. May nakita nga akong sulat sa table ng principal. Get 1/4!”

This will be another tough day for first day of class.

☠☠☠

Thunder's POV

  Kinakabahan ako ngayon. Bakit ba kasi ako pumayag na papuntahin nila ako dito sa Paris. Kung may sasabihin man sila, dapat sinabi na nila through a call.

  If this is nonsense, im going back and hindi sila susundin.

  Nandito ako ngayon sa company ng magulang ko. Everything is still the same. Dumami lang ata ang mga employees dito kumpara noon.

  I went to my moms office then i saw her talking with a girl. Kumatok ako at nakuha ko ang atensyon nito at kaya tumayo ito at binuksan ang pinto.

  “Nandito ka na pala, Anak. Come in.” She said. Pumasok ako at umupo sa couch. The girl is looking at me. Parang may gusto sya sakin, i hate to assume pero i just feel it.

  “John, Meet Stella. Mag-aaral sya sa school nyo at wag mo syang pababayaan.” She said. Tumayo ako at lumabas ng office nito. What is she thinking? Hindi naman ako guard nito.

  “You know what? Thats rude. Susundin mo ba ko?” Napatingin ako kay mommy na masama ang tingin sakin. Ofcourse, hindi ko sya susundin. Hindi na ko bata para dyan.

  “Never. I have my own life out there so why would you bother my own life kung nonsense din naman pala ang sasabihin mo?” Wika ko. Gusto ko ng magmura sa galit. Pinipiit ko lang.

  “Yan ba ang tinuturo nila doon? Ang maging walang galang sa nakatatanda? Walang kwenta din naman pala ang pagtuturo nila kung hindi nila kayo tinuturuan na maging magalang, may respeto.” Now, thats Bullsht. Sorry for the word, i can't take it anymore.

  “Hindi sila ganyan. They are trustworthy people. Mas gugustuhin ko pa nga silang maging pamilya kaysa dito. Wala ka ng magagawa dahil sa ayaw ko, ayaw ko.” Umalis na ko ng company at nagbook ng flight back to the philippines. If i already know that this is nonsense. Hindi na sana ako pumunta dito, just a waste of time.

☠☠☠

Break Time.

Lights POV

  Here i am, alone in this table. Sana may kaibigan ako kahit isa lang atleast hindi ako masyadong loner tignan. Naramdaman ko ang pagvibrate ng cellphone ko at sinagot ang tawag nito.

  “hello?”

   “Hello light, Nasaan ka ngayon?”

   “Cafeteria. Eating. About the text-”

    “I did not mean it. Nonsense lang ang sinabi kaya pabalik na ako dyan. I explain when im already there. Bye.”

  I guess, this is gonna be a problem.

☠☠☠
Dedicated to CamilleLion. Salamat sa pagbasa nito, Enjoyyy~~~

Comment ka lang kung gusto mo ng dedication. :)