Endless Love 1 & 2

EL2: Chapter 8

EL2:Chapter 8

---

Light POV

Ano nga ba ang sasabihin nya? 

When morning came, lumabas ako ng kwarto at nakita ko si thunder na nakatalikod habang nagkakanaw ng kape.

Take note,  wala itong suot na t-shirt. I can't look straight at him.  Lalo na kapag haharap ito sakin. 

"Want some coffee?" nabigla ako ng humarap ito sakin.  Nanlaki ang mata ko ng makita ko ang six-pack-abs nito.  

Agad akong tumalikod at narinig ko itong tumawa. Gad,  awkward talaga. 

Bumuntong hininga ako at hinarap ito. May ngisi ito sa kanyang labi at nakatitig pa 'to sakin nung pagharap ko. 

"Okay ka na ba?" I asked.  Instead of answering his question. 

"Yes. Thank you" wika nito. Nagkanaw na lang ako ng kape at pagkatapos ay umupo ako at humigop ng kape.

Silence are all over the place.

"Ah, I want to talk to you and clear some things." Sabi nito. Tumango na lang ako besides sya lang naman ang may sasabihin pero kung kinakailangan na may sabihin din ako, gagawin ko.

"First of all, Alam mo bang bumalik na si Michelle?" Sabi nito. Binaba ko ang tasa ng kape at tinignan ito.

"Yeah. Kagabi. I supposed, Alam mo na." Sabi ko. Its the truth. Kaya ko sinabi, but still I can't forgive her this time.

Who knows?

"Then, about the gu--"

"Oh, Si kenjie? Ano naman sa kanya?" Sabi ko. Ano namang problema sa kanya?

"Naging kayo ba?" Tanong into habang diretsong nakatingin sa aking mata.

"Nope."

"Pero bakit kayo magkasama ng binisita nyo ko?!" This time, para na syang tigre na gusting kumain. Napahampas din sya sa lamesa dahilan para tumapon ang kape namin.

Teka..

"Are you jealous?" Ngising saad ko. Napatigil ito at umupo.

"N-no" mahina nitong sabi.

"I explain to you what happend." Tumango lang ito at sinimulan ko na.

"Yung araw na magkikita tayo. I waited so long. But then I met him, brokenhearted. Aalis na sana ako pero nakatulog sya sa kakaiyak. It would be rude if I leave him there. So I help him." Tulala ito. Though, Hindi naman yan ang buong kwento. Pinaikli ko lang.

"S-so. Walang k-kayo?" Tanong nito.

"Yeah."

Nakahinga ito ng maluwag at nabigla ako ng hawakan nya ang kamay ko.

"This is the last one. Light, wag kang mabibigla at sana, magkaibigan pa rin tayo." Tumango ako at Parang may kuryenteng dumaloy sakamay ko ng hawakan nya nito.

Bumuntong hininga muna ito bago nagsalita.

"Light, I like you. More than friends. Pwede bang manligaw." Sabi nito. I feel my cheek turned red then I looked away.

"I'm sorry, thunder." Wika ko.

"I see, tanggap ko naman na nireject mo ko. Maybe were not destined to each other." Malungkot nitong sabi.

"No. Its not like that. What I mean is Hindi ko Alam kung anong nararamdaman ko para sayo. Give me time. Please, wag mo muna akong ligawan, ayokong masaktan ka at umasa sakin. I hate to see you crying. Hindi ko pa talaga Alam kung ano ang tunay Kong nararamdaman para sayo. Sorry." Tumungo ako at naramdaman ko na tumulo  luha ko.

Hinawakan nya ang making mukha at pinunasan ang mga luha Kong sunod sunod na bumabagsak. Nakangiti ito sakin.

"Okay lang, I understand. I will wait for you." Then he kissed my forehead.

"Sige, Alis na ko ah? Baka hinahanap na nila ko." Sabi nito.

"Teka, naligo ka na ba?" Tanong ko.

"Ah, oo. Gusto mo bang makita ang abs ko?" Ngisi nitong saad. Nanlaki ang mata ko at hinampas sya sa braso.

"Perv! Lumayas ka na nga dito." Tinulak tulak ko ito hanggang sa labas.

"Teka--"

Sinarado ko ang pinto. Bahala sya sa buhay nya.

Sorry, thunder.

--

Author's Note.

Its already clear! But there are a lot of mystery going in here.

Ayan na ang update! Enjoy, busy ako ng nakaraang linggo kaya hindi agad ako nakapagupdate.

Bye~