SMB2: Chance of Love

Chapter 29

"Where's Avery?" I asked. She should be here. Kaylangan ko ang tulong nya.

"She already left. She talked to me earlier. God, I did'nt even know what was happening here, until today! Kanina ko lang nalaman ang mga nangyari. Sinabi sa akin ni Avery sa phone. She also said that she's leaving at pagdating ko dito kanina, wala na sya." He exclaimed then stood up. "Hindi ko alam ang mga nangyayari dito for the past few months. Avery was supposed to report everything, pero sinabihan ko sya na wag muna akong tawagan nung nanganak si Crystal. Premature kase ang baby at gusto kong magfocus sa kanila. I told her to call me if there is an emergency. Ngayon lang sya ulit tumawag." He explained then looked down at me. "I'm sorry if I've been absent this past few months. I thought you'll be ok." He said apologetically.

I shook my head. "No. Don't apologize. None of this is your fault." I said reassuringly. Totoo naman. Wala syang kasalanan. Sa totoo lang hindi ko nga alam kung kaninong kasalanan ang lahat ng pangyayari. Kay Avery? O sakin? Sa aming dalawa?

Huminga sya ng malalim bago umupo ulit sa tabi ko. "Actually, Cole... May kasalanan din ako sa mga nangyari." He started and I looked at him with confusion. "Tinawagan ako ni Jivril date. Sinabi nya sa akin ang tungkol kay Avery. Hindi ko yon pinansin. Sinabihan ko sya na magtiis nalang. I'm sorry. Wala na kase akong mahahanap na ibang nurse noon at—Basta, sorry. Kung pinakinggan ko sana si Jivril noon, maybe none of this would have happened. Baka ok na ang lahat ngayon. Baka bumalik na kayo sa dati. Siguro-" I intirupted him.

"No. I told you, Crys, none of this is your fault. And I completely understand. You have to focus on your family." I said reassuring him that everything is fine and patted his shoulder.

"Kung mayroong may kasalanan dito, si Silvia lang yon." He said with anger laced in his voice. I furrowed my eyebrows. How is this even Silvia's fault?

"What do you mean? Anong kasalanan ni Silvia? Oh, and by the way, bakit mo nga pala binili itong bahay na to para sa akin? Bakit hindi ako nakatira sa bahay natin, kasama sya? What's happening, Andy? You never explained anything since I got here." I looked at him straight in the eyes waiting for his explanation.

"Cole... It's time for you to know the truth." Seryoso nyang sabi. Mas lalo akong nagtaka. Ano bang nangyayare? Anong nangyari nang maaksidente ako? Parang kinakabahan ako sa mga sasabihin nya.

Crys Andy is an immature bastard. He's always playful and he's never been this serious. Kinakabahan tuloy ako.

Fuck, if I can only remember things!

"Do you remember Aisa Reinan?" He said.

Mas lalo akong nagtaka. Ano ba talagang nangyayare? Anong kinalaman ni Reinan dito?

"Yeah, I remember her." I said though I'm still confused.

Yes, I have an amnesia but I did'nt forget everything. Naalala ko ang lahat pero hanggang sa aksidente lang namin ng Daddy ko.

I forgot what type of amnesia it is, but the doctor said, mild lang at ang naaalala ko lang ay ang pangyayari sa buhay ko na pinaka tumatak sa isip ko... At iyon nga yon. Ang aksidente namin ng Daddy ko. Hindi ko na naaalala ang lahat ng pangyayari pagkatapos non. Including meeting Jivril.

Kaya nga nang magising ako sa hospital, sya agad ang unang hinanap ko matapos kong malaman na nabulag ako. Nag-alala ako sa kanya kase, kung nabulag ako, ano pa kaya sya? Siguro mas malala ang sinapit nya. Tanong ako ng tanong kay Andy kung kamusta si Daddy at ano ang lagay nya pero hindi sya sumasagot. That was when they knew that I have this type of amnesia.

He never explained things after that. Never syang nagkwento. Ang sabi kase ng Doctor, kapag nagkwento sya at pilit kong inalala, pwedeng makasama sa akin dahil sobrang sumasakit ang ulo ko. They told me not to force my brain.

"Do you know anything about her? Do you still remember? Her parents? Anything? Wala ka bang naaalala na mga bagay tungkol sa kanya?" Sunod sunod nyang tanong. Habang tumatagal palala lang ng palala ang pagtataka ko.

"No. Why? Anong kinalaman nya dito? For crying out loud, Andy, she's dead! You're supposed to be explaining things. Pinalalala mo lang ang confusion ko." I almost rolled my eyes at him

He heaved out a sigh before he speak. "Aisa Reinan is Silvia's illegitimate daughter. She-"

"What the fuck?!" I exclaimed not even bothering to let him finish.

"Let me finish." Masungit nyang sabi saka ko tiningnan ng masama. "She committed suicide because of you, Cole... And now Silvia wants revenge... She married Dad, para makalapit sayo. Para magawa ang mga plano nya." He stoped for a while. God, hindi pa nga nagsi-sync in sakin ang tungkol kay Reinan, eto pa ang isa!

"I did an investigation. Turns out... Pakana ni Silvia ang aksidente nyo ni Dad noong birthday mo. Sinadya nyang ipatanggal ang preno ng sasakyan. But you did'nt die. So inulit nya ang ginawa nya... Noong gabing nagyaya kang mag-bar at nauna kaming umuwi ni Crystal, tinawagan ko si Castro para sunduin ka, pero pinigilan sya ni Silvia at may inutusan syang tao para magtanggal ng preno ng sasakyan mo. But again, you did'nt die. She wants to destroy you, Cole... You killed her daughter and now... She wants to kill you... And that's not all... Sya rin ang may kasalanan nang paghihiwalay ninyo ni Jivrielle noon. She told Jivril na nabuntis mo si Crystal, noong araw na pinapunta mo sya sa kanila to explain things... At ang sinabi nya sayo, umamin si Jivril na pera lang ang habol nya sayo... That is actually the reason kung bakit ka nagyayang mag-bar kinagabihan noong araw na yon... And that is the exact same night na may nangyari sa amin ni Crystal. Nagkataon pa na nakita ni Jivril na malaki na ang sinapupunan ni Crystal noong nakita nya kami na kumakain sa isang restaurant. And that confirmed what Silvia told her. Inakala nyang totoo ang sinabi ni Silvia nang makita nyang buntis nga si Crystal... Everything... All of this, is her fault, Cole. Not yours. Wag mong sisihin ang sarili mo." He stood up.

Jesus Christ. All this time... All this fucking time! Two years! Two fucking years! I locked myself in my room for two years dahil para sa akin, ayon ang tama! Ang makulong ako. Gusto kong pagbayaran ang kasalanan ko and all this fucking time, hindi pala ako ang may kasalanan! Tatlong taon ko nang sinisisi ang sarili ko sa pagkamatay ng Daddy ko, ayun pala sya ang may kagagawan ng lahat.

"Oh... And she also used her connections para hindi ka makulong, dahil alam nyang hindi ka nya mapapatay kung nasa kulungan ka... That is why you are here. Inilayo kita sa kanya. Hindi nya alam ngayon na nandito ka sa Pilipinas. Ang alam nya ay nasa America ka pa at nagpapagaling."

She did all of this on purpose! Just because her stupid daughter committed suicide because of me! She committed suicide, for fuck's sake! Bakit nya ako sinisisi sa katangahan ng anak nya?!

For the one hundredth time this day, nag wala ako.

Shit! Fucking shit! Pinagsisipa at pinagbabato ko ang lahat ng gamit. Kahit ang kama ko ay nagawa kong itaob. Pinagsusuntok ko ang pader habang inaawat ako ni Andy.

Fucking shit, Silvia! Humanda ka. Tangina, humanda ka.