EXO:Natisod si Kai sa isang Pinay(UnEdited)

NKP 12

"Wui Sehun patabi."

"Hmmmm..."

"Umisod ka."

"Bahn, pagod ako wag kang istorbo."

Napasabunot ako sa buhok ko. Nalintikan na san ako matutulog nito.

Alas onse na ng gabi. Opoh, nandito ako sa kwarto ng exo. Bakit? tanungin nyo yung malanding si Brandy.

Kaasar, nag uwi ba naman ng lalaki. lasing ang bruha at pinalayas talaga ako sa kwarto namin.

Ayoko namang makita ang kahalayan nila kay naisipan kong pumunta sa kwarto ng mga lalaking to.

Siguro si Kai naman ang huling pumasok dito kaya hindi naka lock. oh well, buti nalang.

Kanina ko pa ginigising si Sehun, makikitabi sa kama syempre pero tong tulog mantika ayaw dumilat

Si uminhyung naman ito lang ang sinabi sakin.

"hindi ka pweding tumabi sakin Bahn, baka mapagkamalan kitang si Soen at marape kita ng wala sa oras."

Partida nyan, lasing pa sya. Si Soen siguro yung babaeng kinababaliwan nya. So, ayon si Sehun nalang kinukulit ko.

Oooopz.. wag na wag nyong ilagay sa option ko ang tumabi kay Kai. Ayokong mabuntis ng wala sa oras. Hininga palang nun nakakabuntis na so puleeaasee.. ayoko syang katabi.

Pero inaantok na talaga ako. "Sehun, isod na o. Inaantok na ako."

Umisod naman ito ng konti. Take note, konti at ako tong desperada pinagkasya ko ang sarili ko.

at...

*boogshhhh!!!

"Tangna, ang ilong ko ansakit." Nahulog poh ako. Asar.

Agad akong napabangon at tinignan ng masama ang tulog na tulog na si Sehun.

"Bat kasi pinipilit ang hindi pwedi."

Napatalon ako sa gulat.

Agad kong dinagukan si Kai.

"aray!" sya.

"Bat ka nanggugulat kkamjong!" pigil na pigil ang sigaw ko nyan.

"Para ka ng baliw jan. Lika na nga." anito sabay hatak sakin.

"San mo ko dadalhin?"

"Sa kama ko para parehas na tayong makapagpahinga. Kanina pa ako naiirita sa ingay mo."

"wui ayokong marape."

"Asa. hindi ko ugaling mamilit ng babae."

"Ayaw kitang katabi."

Halos mgpapadyak na ko. Hawak nya pa din ang kamay ko. Hindi ako makatingin sa kanya ng deretso.

Pinaupo nya ko sa kama nya. "Nagkakagusto ka na ba sakin?"

"Asa." ako. Sabay higa sa kama nya. "Matulog na tayo."

Naramdaman ko ang paghiga nya sa tabi ko.

"Hindi ako magkakagusto sayo Kai. Tandaan mo yan." deklara ko sa sarili ko, at pinarinig ko na rin sakanya.

"Darating ang araw maglalaway ka din sakin Vanny."

"Self declaration din ba yan Kai?"

Parehas kaming nakatingin sa Kisame. Nag uusap kami sa lagay na to ha.

"Uo. kala mo ikaw lang."

Parehas kaming tumalikod. "Goodnight." sabay din naming sabi.

*kinaumagahan

"Langya, Sehun, wag mo kong daganan!"

Nagising ako ng may biglang tumabi sakin at dinagan ang mga binti nito sa bewang ko.

Akala ko si Kai pero pagmulat ko ay tulog na mukha ni Kai ang natunghayan ko. Nakaunan ako sa isang balikat nya. At itong si Sehun na rainbow ang buhok nasa kabilang tabi ko nag t-tantrums.

"Bahn, bat sa kanya pa. Malapad ang kama ko sakin ka dapat tumabi."

"Takte Sehun wag mo kong itulak mahahalikan ko si Kai."

"Kainis na kayo eh."

"Alisin mo yng mga binti mo sa bewang ko ambigat."

"Bahn, payakap naman."

Before i know it nasakmal na ng mga kamay ni Kai ang mukha ni Sehun. The worst part is, anlapit ng nakangiti nyang mukha sakin.

"Goodmorning." anito. And gave me a peck on my lips.

Automatic akong namula.

"Hoi anong ginagawa nyo?" Sehun.

Ngumiti ng nakakaloko si Kai bago bumangon at iniwan kaming dalawa ni Sehun sa Kama.

Ako? Ayon, nganga sa gulat.

"Hinalikan ka ba ni Kai? bat tulala ka?"

"....."

"Wui Bahn.."

*Boogsh!

Sabay po kaming nahulog ni Sehun sa kama. Asar!

Nakapulupot sakin ang kumot kaya hindi ako nakatayo agad.. Ang maharot pa na Sehun na to niyakap pa ako ng mahigpit para hindi na ako makabangon.

"Sehun, bitawan mo ako!"

"haha.. Bahbahn, anlambot mo!"

"Siraulo ka! Kai tulong! Uminhyung help!"

Humalakhak lang si Sehun at kiniliti ako.

SEOUL, KOREA

2pm, SM ENTERTAINMENT

"Set an appointment to Chan Yuen of Lionale Bank."

"We alraedy did Sir, but they refuse to talk----."

"How about RanYan Bank?"

"With all due respect President, the executives and the CEO already done their best para maayos to, pero ang SaiLim Group of Companies ay patuloy tayong iniipit. Hinarangan nila pati ang ang supposed to be alternative solutions natin."

"How about the board? bat sila nag pull out ng mga shares nila sa kompanya?"

"Nagpasilaw sila sa magandang offer ng Sailim Sir, there giving us two weeks para mapag isipan ang kundisyon na inooffer ng Sailim sa atin."

"Anong kundisyon yan?"

"Merger Sir. And a wedding of one of your talent."

Naihampas ko ang kamao ko sa mesa. "Thats bullshit!" halos lahat ng tao na nakaupo sa conference table ay hindi nakaimik.

Bilang Presidente ng SMent ay hindi ko maatim na babagsak ang kompanyang matagal kong pinaghirapan. Nagbakasyon lang ako ng tatlong buwan at pagbalik ko ito na kaagad ang balitang bubungad sakin.

"Where is my son?" Lahat sila ay hindi makatingin sakin. "Tinatanong ko kayo! Where is my son!?"

"Philippines sir." kung hindi ako nagkakamali secretary ito ng magaling kong anak.

"What is he doing in the Philippines Ms. Yang?"

"Sa pagkakaalam ko Sir pumunta sila dun ng maaga kasama ng tatlong talent para makapagbakasyon.. pero narinig ko poh minsan na may kausap syang detective, nasa Philippines daw ang Ina nya.. ang Asawa nyo poh, pinapahanap nya poh ang Ina nya."

Huminga ako ng malalim.

"Set an appointment to SaiLim as soon as possible."

"Pupunta poh si Mr. Kurusai Lim around 10:30 am Sir, kasama ang anak nya.."

"Mr. president Mr. Lee is in line 2."

"Okay. Go. Meeting adjourned."

*********†*********†**********†*******†**********†*********