EXO:Natisod si Kai sa isang Pinay(UnEdited)

NKP 9

5:15 pm

Boracay, Malay, Aklan

Station 2, beach front

plazooleta

Kasalukuyan syang nakaupo sa maputing buhangin tanaw ang napakalawak na dagat.

Sunset in Boracay is paradise.

Nakakagaan ng pkiramdam.

Yung tipong pang post card ang view.

Kahit sabihing puno ang dalampasigan ng tao, hindi pa rin mababawasan ang epekto ng paraisong ito sa mga katulad kong nature lover.

It's magnificent, magnetic and sureal.

"Wow! hindi ko akalain na ganito pala kaganda dito."

Napatango ako sa sinabi ng katabi ko. Guess who? magbibigti ako kung si Kai ang iniisip nyo.

It's Brandon. Siya lang naman ang kasundo ko pagdating sa mga ganito.

Nalunod sa dagat ang tatlo.

Jowk!

Mag b-bar daw si Xiumin. Opoh, ng ganito kaaga.

Halatang may pinagdadaanan.

Si Sehun? Ayon nagkulong sa kwarto. Allergy daw sya sa sunset. May pinagdadaanan din ata.

Si Kai? Ayon hindi ko na naabutan sa kwarto nila. Baka nanchicks. May pinagdadaanan din yun. Pinagdadaanang kamanyakan.

Tsk.. kami ni Brandon, ito enjoying the serenity of Boracay.

"Hindi talaga ako nagkamaling piliin to as our next destination Brandy."

"Quiet girl, it's Brandon may araw pa. Baka marinig ka ng mga babaeng naglalaway sakin at lunurin ka sa dagat."

"Fine. Brandon. Panu ba naman ipangalandakan talaga ang katawan nya." ako sabay irap.

Natawa lang ito. " asset yan Bahn." sabay kindat sakin.

His only wearing a boardshort, at aminado ako ang macho nya.

Alaga sa gym katawan nyan eh, at isa pa sa dami nyang sports eh siguradong madedevelop talaga ang mga muscle nya sa katawan.

"Laway mo neng, tumutulo." anito sabay punas ng labi ko, as if may imaginary laway ako dun.

Tinampal ko lang sya sa balikat. " Inaappreciate ko lang ang pagkagawa sayo ng Panginoon."

Umirap sya. Tsk.. bading talaga.

"Ikaw nagagawa mung e appreciate yung gift ni God sa kapwa mo pero sarili mo hindi mo manlang dinedevelop."

" Nung pinagsasabi mo jan?"

"Babae ka. Alam mo ba kung gano ako naiinggit sayo ngayon at the same time naiimbyerna. Yang matris mo ang pinapangarap ko, pero ikaw sinasayang mo. Look at your self, maong shorts and fitted shirt, ano yan nasa bahay lang? I hate you."

"I love you too." Napabunghalit ako ng tawa. "Anong masama sa damit ko? Ganito ako eh, . Inaalagaan ko ang katawan ko. Naappreciate ko ang gift ni God sakin."

"I mean look at them." Sabay turo sa isang couples na naliligo sa dalampasigan.  Nagyayakapan. Naglalambingan.

Napataas ang kilay kong napatingin kay Brandon.

"Anung gusto mo makipaglampungan din ako?"

"Yeah, fall in love and be love.. Magbikini ka, make men drool over you, get drunk, run fast, be human Vanny. Alam mo ba pakiramdam ko, para kang suso, you keep on hiding on your imaginary shell. You'll always playing safe."

"It's not what you think."

"Look, matagal na tayong magkasama sa mga lakad lakad. Your the best buddy I ever had, your nice, kind, humble, you have a warm heart. Pero Vanny your too good to be true."

Ganun ba ang tingin ng mga tao sa paligid ko? I'm living like this my whole life, at aminado ako na takot akong gawin ang mga bagay na hindi ko usual na ginagawa.

"Alam mo. Tama ka. Siguro kailangan ko na din subukan ang mga bagay na nasa isip ko lang. Hmmm.. Tayo."

Tinaasan lang ako ng kilay ng bruha.

Hinatak ko sya patayo.

Agad akong sumakay sa likod nya.

"Brandon, matagal ko ng gustong gawin to eh."

Tinaas ko ang kaliwang kamay ko. "Brandon, takbooooo!!!"

Nagets nya naman ata yong ibig kong sabihin kaya tumakbo kami sa dalampasigan habang nakasakay ako sa likod nya.

Natawa ako.

"Sailor moon!" Narinig kong sigaw nya.

Napahalakhak ako.

Umakto akong lumilipad. "Superman!"

Anlakas din ng tawa nito. At ganun lang, para kaming sira na patakbo takbo sa dalampasigan habang sumisigaw ng kung anu ano.

We dont care.

Nobody cares.

*kinagabihan

"Asoooooooo!!!!!!waaaaaa!!!!"

*bogsh!!!

"Aw! aw!"

"Bloody hell, whats happening to you?!" halos madulas dulas na tanong ni Brandon na kakagaling lang ata ng banyo.

"Brandy.. *sob.. take him away.. *sob his crushing me. I'm gonna die.. *sob"

Bat ako umiiyak? may nakadagan lang namang tuta sakin, ako? nakahilata.

Tamang pagkabukas ko ng pinto ng suite namin ay dinamba ako ng tutang to

"Brandyyyyy hellllppppp!!! His leaking my face.."

"Maryusep naman, akala ko pinasok na tayo ng demonyo sa lakas ng sigaw mo Bahn."

Binuhat nito ang tuta.

Tumahol pa ang insekto habang kalong ng baklita.

I hate it. Tumulo kusa ang luha ko. I despise them. Puppies and kittens.

I dont like them. May trauma ako sa kanila.

Hahaba pa ang usapan kung ikikwento ko pa kung bakit.

"Bahn, tahan na. Bumangon kana jan. Hawak ko na ang tuta o."

Humagulhol pa din ako. "Takot ako sa kanila, I dont like them."

"I know. Bumangon kana jan. Hindi kita matutulungan o, buhat ko ang tuta."

"*sob I wanna cry more. *sob.. itapon mo na yan sa labas."

"Baka may owner pa to. Tumayo kana jan. Tataposin ko muna ang paliligo ko, sa labas ka muna at ikukulong ko to dito sa kwarto."

"Brandon I'm scared." Umiiyak pa din ako. pakiramdam ko katapusan ko na. *sobs"

"Bahn---"

"Bat ka umiiyak? Anong ginagawa mo sa sahig?"

Napatingin ako sa pinto. Nakatayo dun si Kai. Wearing a boardshorts at may nakasukbit na towel sa balikat nito.

Nakakunot ang nuong napatingin ito kay Brandon.

"What have you've done to her?" before I know it nakwelyohan na nya si Brandon.

"B-bahn, stop him.." hinging tulong ng bading.

Napatayo naman ako at nagpunas ng luha.

"Bitawan mo sya Kai."

"Anong ginawa nya sayo? Why are you crying? Pinilit ka ba nya?"

"Ano?!"  duet naming bulalas ni Brandon.

"Bahn, go talk to him. I'll take care of this."

Magsasalita pa sana si Kai pero hinatak ko na sya palabas ng suite namin.