EXO:Natisod si Kai sa isang Pinay(UnEdited)

NKP 21

"Magkakilala kayo?" Baekhyun.

Napatingin ako kay YiXing a.k.a Lay, nakangiti ito sakin, Pancit! labas dimples. Agad ako nag iwas ng tingin.

Nasa Bus na ako pati ang EXO ihahatid daw nila ako sa bahay. Kahit anong pilit ko na mag t-taxi ako ay ganun din ang pilit ngbkakulitan nilang ihatid ako.

At syempre nanguna na dun si Sehun.

Si Kai? ayon katabi ng driver. Sabing bading din yun eh, kitam mas gustong katabi si manong drivee kesa katabi ako.

Jowk!

Galit ata yun, o baka selos lang kay Lay. Ay, ewan. Bahala nga sya.

"Sa palawan? Lugar ba yon?" Sehun.

Uo nga pala katabi ko si Lay at Sehun.

"Yeah, maganda yung beach dun, looks like paradise." Lay.

"Panu kayo nagkakilala?" Suho. Nasa unahang upuan namin sya.

"Were on the same tour goup. Di ba Bahn?" anito sabay kindat.

Bat ang landi ata ni Lay.

Napatango nalang ako ayoko ng dagdagan ang usapan. Parang ang awkward pa din sakin eh.

But honestly namiss ko din si Lay. May bonding din kami kahit papaano.

"May communication pa ba kayo pagkatapos nung tour nyo?" Tao.

"Interview ba to?" hindi ko napigilang komento.

"Bahn naman eh nacucurious lang kami." anang si Tao na naiinis daw pero halatang nagpapacute naman.

"Ewan, isulat nyo nalang mga tanong nyo, gawin kong assignment, sasagutan ko pag uwi ko ng bahay."

"Bahn, sagutin mo nalang." Chanyeol. Nasa kabilang upuan sya, umiinom ng mogu mogu.

"Ako na." agaw ni Lay. "Hindi na ako nakapagpaalam after ng tour namin."

Hindi ko naiwasang mapatingin kay Lay. Buti naman aminado sya.

"Bakit?" bigla nalang lumabas sa bibig ko yon.

"Sinugod ako sa hospital."

"Nahospital ka Lay?!" gulat na tanong ni Suho.

Lahat ata sila napatingin sa gawi namin.

Si Chen na nag s-soundtrip nagtanggal ng headset.

Si D.O na natutulog biglang napabangon.

Si Kris na nag k-candy crush na game over.

Si Uminhyung? poker face pa din.

Si Kai? deadma pa din. Clap your hands for him guys, may talent pala sya pan d-deadma.

"Nahospital ako dahil sa kalasingan." dagdag ni Lay.

Parang nakahinga naman ng maluwag ang mga usisero sa paligid namin. At nagsibalikan sa mga ginagawa nila.

Para naman akong binagsakan ng bato sa ulo. Three years kong ginawang bangungot ang alala namin ni Lay. Pancit lang! naospital pala sya ng hindi ko alam.

Akala ko pa naman iniwan nya ako. Lintek lang, feeling ko tuloy ang sama sama ko.

Napatingin ako kay Lay. Nakatingin din sya sakin. Gusto kong magsorry, pero hindi alam kung panu sisimulan.

"Bahn, binalikan kita." seryosong sabi niti.

I was caught off guard.

"Pero wala kana. Ayaw ding ibigay ng resort yung address at telephone no. mo." Nakita ko ang paglungkot ng mga mata nya.