JF12

1K 41 4
                                    




JF12

Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako sa sobrang pag-iisip. Nagising ako dahil nakaramdam ako ng matinding uhaw, kaya lumabas ako ng kwarto ko. Nakakailang hakbang palang ako ay gusto ko na kagaad na bumalik ng kwarto ko because Gazer is at the couch, he's staring seriously at his phone. Nang nakita kong iaangat niya na ang ulo niya ay agad akong nag-iwas ng tingin at nagpatuloy sa paglalakad papuntang ref. 

Just don't mind her, Ylorah.

Kumuha ako ng malamig na tubig dahil nauuhaw na talaga ako, habang umiinoim ay sinilip ko ang oras, it's almost 10 pm, akala ko sobrang late na. I haven't eaten anything yet. Luminga ako sa paligid, nasaan kaya si Amihan? Pinilit kong iwasan ang gawi ni Gazer, pero di ko magawa dahil ramdam na ramdam at alam na alam kong pinagmamasdan niya ako. He's like an eagle looking at his prey. But you're not prey, Ylorah.

Binilisan ko ang pag-inom nang marinig kong tumunog ang cellphone ko. Dali-dali akong pumunta ng kwarto, pero bago ako makarating sa kwarto ko ay hinarangan ni Gazer ang daanan ko. Kunot noo ko siyang tinignan.

"You're finally looking at me." He said with a very deep voice. He sounded so sad, or it's just my imagination? Inirapan ko siya at naghanap ng pwedeng daanan, but he's blocking the way.

"Will you please get out of the way?" Iritable kong sabi, bumuntong hininga siya at pilit na inabot ang braso ko. Buti nalang at mabilis ang reflexes ko at naiwasan ko agad ito. He frustratingly brushes his fingers through his hair and lets out a heavy sigh.

"Ylorah, let's talk. " He sid in a serious voice. "What did I do to you to get this kind of treatment? Ylorah, Please. I'm getting really frustrated. I keep on thinking about what did I do wrong, but nothing's coming to my mind." He tried reaching me out but I avoided his touch. "Please tell me... let's talk about it." He said as if he's really tired and frustrated. I let out a snort. And look around the house, where the hell is his sister?

"Shut up, Gazer. Your sister might hear you." Inis kong bulong. 

Kasabay ng pag buntong hininga niya ay ang pag-suntok niya sa pader, napa-tili at napa-pikit ko dahil sa gulat. Pag bukas ko ng mata ko ay dumiretso ang tingin ko sa kamay niyang duguan dahil sa pagkakasuntok sa pader, doon tumatama ang kamay niya sa pader na may maliliit na studs. Oh gosh! His hand is bleeding.

I want to hold his bleeding hands. He let out a bitter laugh. 

"Why do you keep on worrying about my sister?"He sounded tired. "Bakit palaging siya? What if she heard us, me? So what now, Ylorah?! Why do you care so much about it, huh? Because she's your best friend and you don't want to ruin your friendship, right?!"Tinignan ko siya, he's got bloodshot eyes. "So you'll ruin and lose me instead, is that it?" He said with so much emphasis on each and every word, he keeps on taking a step forward, I only took a backward step because he grabs me by my arm. My eyes trembled upon the contact, I keep on looking at his injured hand.

"Why can't you tell me what did I do wrong, I keep on saying sorry to you, but you are so good at ignoring me." He said with clenched teeth. I swallowed the lump on my throat and tried to get out of his grip. He's mad, so damn mad! And he's scaring me!

"Let me go! Nasasaktan na 'ko!" Sigaw ko. Para siyang napaso sa sinabi ko kaya binitawan niya ako at saka napa-atras. Kinuha ko ang pagkakataon para lagpasan siya. Pero nahila niya ulit ako sa braso, at pinaharap ako sa kanya.

"Gazer, stop it! Ano ba?! Bakit ka ba nagkakaganyan? Nasisisraan ka na ba?" Inis kong sigaw sa kanya. 

Tumawa siya, pagod at lungkot ang tunog ng tawa niya. Diretso siyang tumingin sa mga mata ko, halos higitin ko lahat ng hininga ko para mapigilan ang pagkabog ng puso ko. Kinagat ko ang ibaba kong labi, baka marining niya ang paghuhuramentado ng puso ko. 

Just FriendsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon