He Really Exists, What?

Existence 11

"Oh ate, may lakad ka?"

"Obvious ba? Matutulog lang ako Ella, naka pang alis kasi ako eh." Sarcasticaly kong sinabi.

"Ate naman."

"Oh, ikaw na bahala dito ha. Magtext ka na lang pag may kailangan ka."

"Sige ate."

Lumabas na ko. Napag usapan namin ni Thanea na sa mall na kami magkikita. Pagkarating ko dun, nandun na naman siya.

"Let's go?"

"Oh." Inabutan niya ko ng milk tea.

"What flavour?"

"Wintermelon. Coco jelly yan my dear."

"Thanks." and we started shoping.

At the department store..

"Besy! Eto oh. bagay sayo!"

"Sige I'll take that."

"Eto rin oh!"

"Oh sige lagay lang sa basket."

"Eh this? Sukat mo dali!"

"Di na lagay mo na lang dyan."

"This! New edition to oh! Buy this hot pink heels!"

"Sige."

"Oh! For your concert eto. Ganda. It fits you."

"Oh sige sige."

Take this take that take in take out (Wehhh Korniii) Ang dami namang gusto nitong babae na to para sakin. Pero sige okay lang. I trust her fashion sense naman eh. Well, fashionista ako pero MAS siya sakin.

Grabe. Ang bigat naman nito bitbitin. Mabigat na nga sa kamay mabigat pa sa bulsa. After that chuvarloloo na binili namin ay nagtungo kami ng KFC. Kumakain na kami ng lunch. Phew! Ang daming tao!

"Monica."

"K-kevin?"

"May sasabihin ako sayo." Ha? Anu naman kaya yun? Simula kasi nung nalaman niya yung about dun kay Innigo di na niya ko pinapansin. Iniiwasan na niya ko. Well, that's good. I'm happy for that. Kaya nga ako pumasok sa letchugas na planong to diba?

"Ah bes, I'll just go to the comfort room."

"Sige." Then Thanea left already. Uhmm.

SILENCE.

"T-take a seat."

"No, just lend me your ears." Nilayuan ko na lang ang tingin ko. Di ko siya matitigan eh. Ang awkward. Tsss.

"I know you knew me as an annoying guy. Lagi kita inaasar. Pero it's just that, I want you to notice me. Dati pa gusto na kita. Kasi sa lahat ng babae, ikaw lang ang di bumigay sakin at hanggang ngayon hindi pa rin. Ang sakit sa pride pero wala eh."

"Why are you saying those kind of stu-"

"I'm heading to New York. Maybe this January? But listen carefully. Before I leave, pag nalaman kong break na kayo nung lalaking yun, di na ko aalis. I'll stay. I like you Monica. I really do. Maybe, maybe I was too late. Di kita niligawan noon ng maayos."

Speechless. Yun lang. Wala akong masabi. Really. Ewan ko kung bakit niya sakin sinasabi to. As if I care? Sorry kung ganun man. Ayoko talaga sa kanya. Am I that bithcy? Well. I'm sorry.

Pa iba iba ako ng tingin. Di talaga ako makatingin sa kanya eh. Ewan ko kung bakit wala akong masabi. Hello? Nagcoconfront siya ng feelings niya.

"You don't need to response. Yun lang. Sige I'll go ahead. Uhmm, friends? Ayokong umalis ng may hindi ako nakakaayos eh." Iniabot niya yung kamay niya sakin. Ewan pero inabot ko rin yung sakin so shake hands kami.

"Friends." Nginitian ko na lang siya at umalis na siya.

Maya maya. Dumating na si Thanea. With mapanlokong ngiti.

"May pashake shake hands ka pang nalalaman. Ano na dali? Kwento mo na sis!!!" excited siyang umupo sa harap ko.

"Aalis daw siya eh. Papuntang... Ewan. Nakalimutan ko. Di naman kasi ako interesado sa sinasabi niya eh. Tapos, tapos umamin siya sakin. Matagal niya na daw akong gusto."

"Eh bat may pashake shake hands pa?"

"Ayaw daw kasi niyang umalis ng may kagalit. Friends na lang daw kami."

"Oohh. Kelan naman ang alis?"

"January daw."

After ng mangilan ilang chikahan and shopping chuvarloloo ay umuwi na rin kami. Mga 9 na ng gabi. Grabe. Grand shopping day ba? Andami talaga ng napamili namin. Pano ba naman, bumili pa ko ng mga gamit para sa booths. Pati wedding gown ako bumili. Ang gastos pero okay lang. Di naman ako yung gumagastos eh. Pero this is it. Bukas na ang start ng "One Week Christmas Fair" and MAGIGING BUSY NANAMAN AKO NG SOBRA.