*DON'T LEAVE ME ALONE | STONY♡

♤34.BÖLÜM♤

"Hasta Steve diye birini sayıklıyor.Görmek isterseniz."

Steve gelen sesle ayıldı ve elinin tersiyle gözlerini silip ayağa kalktı.

Belki de Tonyi son görüşüydü.Kim bilir?

Ambulansın kapısından içeri girdi.Sedyede yatan sevdiğini görünce   az önce sildiği gözleri tekrar ıslanmıştı.

Tonynin onu ağlayarak görmesini istemiyordu.

Tony ağzında takılı olan maskeyi çıkardı ve bir şeyler mırıldanmaya başladı.

Steve acının bütün vücuduna dağıldığını hissetmişti.Tonynin elini ellerinin arasına aldı.Meraklı gözlerle diyeceklerini bekliyordu.Tony konuştu.Ama Steve sadece son cümlesine takılmıştı.

Tony:Bak...Steve.Eğer ben ölürsem..Hayatına devam et olur mu?

Steve Tonynin elini sıktı.Gözünden bir damla daha yaş akmıştı.

Steve:Bunu benden isteme Tony.Sakın isteme.Sensiz yapamayacağımı biliyorsun.Lütfen.

Steve ağlayarak konuşmuştu.Nefessiz kaldı ve sustu. Tonynin diyeceklerini bekledi.

Tony:Senin kadar kimseyi sevmediğimi bilmeni istiyorum.Sensiz yapmayacağımıda.Ama olsun ben seni beklerim Steve.

Steve:Tony...Yapma.Bunu bana yapma Tony.Ölürüm.Yapamam.Yaşayamam.
Nefes alamam sensiz.

Steve Tonynin elini biraz daha sıkmıştı.

O sırada ambulans görevlileri geldi ve Tonyi götürmeleri gerektiğini belirttiler ve Stevei ambulanstan çıkarttılar.

Steve Tonynin anahtarlarını aldı ve Toynin arabasına doğru yürüdü.Anahtarı takıp çevirdi ve hastahaneye doğru sürmeye başladı.

Hastaneye geldi.Kapıdan koşarak içeri girdi ve danışmadan Tonynin kaldığı odayı sorup merdivenleri üçer beşer çıkmıştı.

İstediği kata geldiğinde adımları yavaşladı.Gözleri yoğun bakımda yatan Tonyi farketti.Steve o tarafa doğru yürüdü.Ellerini cama koydu ve Tonynin bembeyaz kesilen vücuduna baktı. Çok güzel uyuyordu.

Steve Tonynin çok karmaşık biri olduğunu tekrar hatırlamıştı.

Camdan aşağı doğru kayan ellerini tekrar cama koydu ve bir şeyler mırıldandı.

Steve:Gerçekten ölmek bu olsa gerek.Sevdiğim adam ellerimden kayıp gidiyor ve ben hiçbir şey yapamıyorum.Sanırım o herifin dediği çıkıyor Tony.Gözlerimin önünde eriyorsun ve bende acılar içinde senin erimeni izliyorum.Elimi uzatmaktan korkuyorum Tony.Senin için o ateşe bile girerim ama tutup seni o cehennemden çıkarmaktan korkuyorum.Sensiz olmaktan korkarken sana müdahele edemiyorum.

Seni gözümden sakınırken gözümün önünde hem senin ölümünü hemde kendi ölümümü izliyorum.Boşuna dememişler "sakınan göze çöp batar" diye.Ben seni herkesten sakınıyorum ama sen bir şekilde alıyorsun darbe.

Ben annem gittiğinde bile bu kadar ölmedim Tony.Ölmenin seviyesi mi olurmuş deme.Sen gidersen ben her gün ölürüm.Bunu bana yapma lütfen.Beni sensiz yaşamaya mecbur bırakma.

Stevein elleri camdan kaydı.Cama arkasını dönüp yere çöktü ve ağlamaya başladı.Bugün ne kadar çok ağlamıştı. 2 saat önce borulara bağlı ölmeyi bekleyen Steve şimdi sevdiği adam için ağlıyordu.

Steve orda kaç saattir ağladığını bilmiyordu ama 1 saat önce gelen Nathasha,Clint,Thor ve Bruce'u farketmemişti.

Nathasha ona zorla yemek yedirmeye çalışmıştı ama Steve aklı Tonydeyken hiçbir şey yapamazdı.

Odanın önünde ağlaya ağlaya içi dışına çıkmıştı.Bizim tabirimizle.

Nathasha bankta oturan Thor,Clint ve Bruce'u kaldırdı.Steveide elinden tutup ayağa kaldırdı ve kendi banka oturdu Steveide banka yatırdı ve kafasını bacağının üzerine koydu.

Ellerini saçlarına götürdü ve saçlarını okşadı.

Steve birazda olsa gevşedi ve gözlerini kapattı.Zor da olsa uyuyabilmişti.

Nathasha hiç konuşmaya çalışmamıştı çünkü konuşmaya başlarsa ağlamasınım dinmeyeceğini biliyordu.Uyku onun için her şeydi ve acısını biraz dindirebilirdi.
-------------
Steve Nathashanın dizinden kalktı ve kollarını gererek genleşti.

Etrafı süzerken gözleri ışığa kaydı.Gözlerini hemen çekti ve ovuşturmaya başladı.Gözleri acımıştı.

Kapının önünde başı eğik bir şekilde duran Bruce'u farketti.Bir şeylerin ters gittiğini anlamıştı.

Sadece Bruceun değil diğer herkesin öyle olduğunu farketti.

Nathasha Steve'e farkettirmeden gözlerini silmeye çalışmıştı ama Steve Nathashanın gözlerini sildiğini farketti.Nathashaya döndü.

Steve:Düşündüğüm şeyin olmadığını söyleyin.Tonye bir şey olmadığını söyleyin.

Steve ellerini Nathashanın omzuna koydu ve Nathashayı sarsmaya başladı.Bir yandanda ağlıyordu.

Steve:Bir şey söyle Nathasha.Tonye bir şey olmadı de. O iyi de.Uyandı, seni bekliyor de.Bir şey söyleyin.Allah kahretsin.O lanet çenelerinizden tek bir kelime çıksın.

Steve Nathashayı sarsmayı bıraktı.Önünde döndü.Dirseklerini bacağının üzerine koyup saçlarını çekiştirmeye başladı.

Steve:Gitmezsin sen Tony.Bırakmazsın beni.

Nathasha:Üzgünüm Steve.Tonyi kaybettik.

Steve duyduğu şeyin şokuyla gözlerini tekrar açtı.Son cümle beyninde yankılanmıştı sanki.

Steve:Ne demek Tonyi kaybettik.Hayır olamaz.O beni bırakıp gitmez.Yapmaz Nathasha.Değil mi yapmaz.Gitmez.TOOOOONNNNYYYY.

Steve Tonyi sayıklayarak doğruldu.Yüzünün her tarafında ter damlaları vardı.

Ayağa kalktı ve camdan Tonye baktı.Tony hala yerindeydi.Ve hala bembeyazdı.

Herkes Stevein kabuslarına alışmıştı artık.Bucky Stevei tehdit ettiğinden beri Steve kabus görüyor,uyandığında Tonye sarılıp uyuyordu ama bu sefer sarılabileceği bir Tonysi yoktu.'
●□■♤♡♢♧●□■♤♡♢♧●□■♤♡♢♧●□■♤♡

Bölümlerin geç geldiğinin farkındayım ama bir tane içerik defterim var ona göre ilerliyorum.Ona göre bu bölüm final olması gerekiyordu ama kurguda bazı değişiklikler oldu.Ana hikayeyi nasıl bağlayacağımı düşünüp durduğum için ara bölümler atıyorum.

2 veya 3 bölüm sonra final düşünüyorum inşAllah.İyi okumalar👐