Divergent: Caleb Prior

De opdracht

Als ik wakker word, kijk ik naar het plafond. Gisteren heeft iedereen de IQ test gehad en vandaag krijgen we de resultaten te horen. Ik vraag me af wat ze gedaan hebben. Waarschijnlijk hebben ze de hersenactiviteit van iedereen getest of zoiets. Ik had er eens iets over gelezen, maar ik weet niet meer precies wat het was. Ik besluit om me aan te kleden en te wachten totdat Nora ook wakker wordt.

'Ik vind het zo spannend!' zegt Nora als we naar hetzelfde lokaal als gisteren toelopen. 'Ik hoop dat we het gehaald hebben, want ik wil geen factieloos leven leiden!' Met een schok denk ik daaraan. Dat is waar ook. Als aspiranten hun inwijding in de door henzelf gekozen factie niet kunnen afronden, zullen ze factieloos worden. Ze zullen leven op straat, samen met de andere factielozen. Er gaat een rilling door me heen. Ik wil niet factieloos worden.

Zal Will factieloos worden? Of is hij het al? De inwijding bij Onverschrokkenheid gaat er harder aan toe dan die van Eruditie. Wat als hij het niet volhoudt?! Nee.. wacht. Wat als ik eens stop om aan hem te denken? Dat zal een heel stuk schelen. 'Goedemorgen meisjes,' zegt Robin als we het lokaal binnenkomen. 'Spannend, hè?' Ik knik. Ik scan de kamer stiekem en zie Caleb in een hoek staan, naar de grond kijkend.

Zou hij denken aan thuis? Zou hij zich zorgen maken om de uitslag van de test? Hij zal vast niet factieloos worden. Ik weet niet waarom, maar op de een of andere manier denk ik dat hij de inwijding wel zal halen. Als iedereen zich verzameld heeft in het lokaal, komt Jack binnen. 'Goed nieuws!' begint hij meteen, glimlachend. 'Iedereen is geslaagd voor de test!' De meesten beginnen te juichen. 'Dat betekent dat niemand naar huis hoeft!' Het gejuich wordt luider.

Als het weer stil wordt, zegt Jack: 'De meesten van jullie hebben een IQ dat hoger zit dan het gemiddelde. Ik ga nu uitleggen wat we de komende tijd gaan doen. Jullie zullen gaan studeren over verschillende onderwerpen en daarna zal het getest worden. Dat doen jullie in paren van twéé.' Nora stoot me aan. 'Wij samen?' Robin schudt zijn hoofd. 'Echt niet, ik ga met Jaiden!' Iedereen begint door elkaar te praten over de duo's.

'Geen zorgen, wij hebben de duo's samengesteld op basis van jullie uitslagen van de IQ test. En om alles eerlijk te houden, werkt ieder van jullie in een duo met één overstapper en één die geboren is in Eruditie.' De meesten beginnen te zuchten. 'Vanwaar die lange gezichten? Dit is een unieke kans om samen te werken met iemand die je nog niet kent.' Het wordt er niet beter op. Eerlijk gezegd maakt het me echt niet uit met wie ik samen zal moeten werken. Alles om aan mijn gedachten te ontsnappen.

'Ik zal de lijsten op het bord projecteren. Er is géén mogelijkheid tot ruilen, je zult het dus moeten doen met het team dat wij samengesteld hebben, of je dat nou leuk vindt of niet. Als je je partner gevonden hebt, kun je bij mij de lijst komen halen met onderwerpen die je moet bestuderen.' Jack gaat voor de computer zitten en typt iets in. 'Ik hoop dat ik met een slim iemand gepaard ben,' zegt Robin. Nora en ik beginnen te lachen. 'Zijn we niet allemaal slim?' zeg ik. 'Anders hadden we de test nooit gehaald.' Robin haalt zijn schouders op.

'Ik hoop dat ik niet met iemand zit die altijd gelijk wil hebben,' zegt Nora. 'Dat had ik op school ook heel vaak. Zo vervelend!' Ik kan er niks aan doen, maar ik denk wéér aan Will. Alle opdrachten waarbij je iets samen moest doen, hebben we altijd met z'n tweeën gemaakt. Dit zal dus de eerste keer zijn dat ik iets doe zonder hem. Het voelt.. leeg.

'Ik zit met Tara,' zegt Nora. 'Wie is dat?!' Ik probeer naar het scherm te kijken, maar iedereen staat ervoor. 'Dat meisje met blond haar uit Vriendschap,' zeg ik tegen Nora, terwijl ik nog steeds op het scherm probeer te kijken. 'Oh, dank je.' Ik kan aan haar stem horen dat ze nog steeds niet weet wie het is. Gelukkig komt Tara zelf al naar ons toegelopen. 'Jij bent Nora, hè? Ik ben Tara!' Ze klinkt opgewekt, waarschijnlijk omdat ze uit Vriendschap komt.

Nora en Tara gaan naar Jack toe. 'Zeg, wie is Evy?' vraagt Robin. Ik zucht, omdat ik het scherm nog steeds niet kan zien. 'Dat meisje uit Oprechtheid. Roodbruin haar en bruine ogen.' Robin glimlacht. 'Dank je. Succes, hè?' Ik houd hem tegen. 'Wacht even, kun je alsjeblieft even voor me kijken met wie ik zit? Ik kan het niet zien.' Hij begint te lachen. 'Je moet ook iets langer worden.' Ik glimlach sarcastisch. 'Bedankt voor de tip.' Hij grijnst.

Ik slaap een gilletje als hij me ineens optilt. 'Kun je het dan nu zien?' zegt hij. Ik begin te lachen omdat hij me opgetild heeft. 'Je had het me ook gewoon kunnen zéggen hoor!' zeg ik, want nu zie ik verschillende ogen mijn kant op gaan. Ik negeer ze en kijk naar het bord: Jaiden Pallet - Caleb Prior. Robin laat me weer zakken. 'Gezien?' Ik knik. 'Ja, dank je.' Ik draai me om en kijk de kamer rond, op zoek naar Caleb. Ik zie zijn ogen al op de mijne gericht, maar hij komt niet naar me toe.

Dan voel ik me een beetje schuldig. Zou hij niet naar me toekomen, omdat ik gisteren wegliep toen ik hem tegengekomen was? Evy heeft Robin gevonden en ze lopen samen weg. Ik haal diep adem en loop naar Caleb toe. 'Hoi,' zeg ik. 'Hoi,' zegt hij terug. Even overweeg ik om mijn excuses aan te bieden, maar ik doe het niet. We lopen zwijgend naar Jack toe en ik zie dat wij de laatste zijn die het papier bij hem op komen halen.

'Zeg, ik mag het eigenlijk niet zeggen,' begint Jack. Hij gaat zachter praten. 'Maar jullie twee hadden het hoogste IQ van iedereen. We verwachten dus veel van jullie. Stel ons niet teleur, hè?' Hij grijnst. Ik? Het hoogste IQ? Ik knik en pak het papier aan.

De moed zakt me in de schoenen als ik zie hoe lang de lijst met onderwerpen om te leren is. Ik bekijk de onderwerpen vluchtig en ik haal opgelucht adem als ik zie dat ik de meeste woorden wel ken. Ik heb er ooit iets over gelezen of ik weet er al iets van. We moeten ook dingen weten uit de facties. 'Zoek maar een rustig plekje uit om te studeren. De komende dagen krijgen jullie de tijd om goed te studeren,' zegt Jack nu in het algemeen. 'Jullie hebben veel vrijheid: jullie mogen hier doen wat jullie willen! Maar ik raad jullie aan om niet teveel vrije tijd te nemen, want jullie moeten wel slagen voor de toets.'

De meesten lopen al meteen het lokaal uit. 'Zullen we naar de bibliotheek gaan om boeken te zoeken over de eerste vier onderwerpen en dan buiten zitten? Het is lekker weer,' zegt Caleb. Ik kijk hem niet aan als ik knik. Ik weet niet waarom, maar ik ben altijd al slecht geweest in nieuwe contacten maken. Of durf ik niet met hem te praten omdat ik al mijn zelfvertrouwen kwijt ben geraakt sinds Will weggegaan is?