Confessions of the past - Harry Potter Fanfic

Hoofdstuk 13. Vacations are awesome! No not at all.

Amy Julia Campbell

Het was Kerstochtend en we zaten met zijn allen te ontbijten. Er werd niet veel gepraat, alleen soms even: 'Mag ik de boter?' of 'Is er nog jam?' Er was iets wat me al een tijdje dwars zat, maar ik had er nog niet naar gevraagd.

Jake stond op. 'Ben boven..' mompelde hij. 'Helemaal niet.' zei moeder. 'Het is Kerst, we zijn aan het ontbijten. Je gaat nu niet alleen op je kamer zitten, zoals gewoonlijk.' Jake rolde met zijn ogen en ging weer zitten.

'Ik.. Ehh..' ik keek mijn ouders aan. 'Ik moet jullie.. Wat vragen.' zei ik. Vader en moeder keken me aan. 'Wat wil je weten, Amy?' zei vader. Ik slikte. 'Op Zweinstein, gisteren.. Toen kwam Nathan naar me toe.. Hij wilde me iets vertellen.' Ik keek naar Nathan die helemaal aan de andere kant van de lange tafel zat en zag dat hij niks door had maar zijn zevende croissantje met pindakaas zat te eten. Ik zag dat vader en moeder elkaar aan keken.

'Er is niks aan de hand Amy.' zei moeder. 'En er was een brief!' herinnerde ik me weer. 'Een pratende brief! Ik bedoel.. Een Brulbrief! En die zei dat hij iets niet aan mij mocht vertellen!'

'Hou er over op, Amy.' zei vader streng. 'We hebben gezegd dat er niets aan de hand is, dus dan ís er ook niets aan de hand. Hou er over op.'

Ik knikte. 'Zijn we bijna klaar met eten?' vroeg ik. Moeder knikte en zwaaide met haar toverstok, al het eten verdween. Ook het croissanetje dat Nathan nog vast had. 'Moest dat nou? Ik was nog aan het eten!' zei hij.

 'Ik ga even naar mijn kamer.' zei ik. Ik stond op en liep de trap op. Mijn slaapkamer stond vol met Kerstcadeautje's die ik al uitgepakt had. Een bezem.. Snoep.. Een stapel boeken.. Ik pakte één van mijn nieuwe boeken: Een Beknopte Beschrijving van Zweinstein, sloeg het open en begon te lezen.

Zweinstein hogeschool voor hekserij & Hocus-Pocus moet natuurlijk geheim blijven voor eventueel ronddwalende Dreuzels. Als een Dreuzel naar het kasteel kijkt, ziet hij of zij alleen een afgebrokkelde ruïne met boven de poort een bordje met GEVAAR, GEEN TOEGANG, VALLEND GESTEENTE.

Ik zuchtte. Als Dreuzels Zweinstein niet konden zien, waarom was het dan nodig om die stomme Modderbloedjes naar de school te halen, om ze vervolgens in de beste afdeling te plaatsen die alleen voor Volbloed of Halfbloed kinderen bedoeld waren?

Ik las verder tot er plots op de deur geklopt werd. 'Amy?' hoorde ik moeder zeggen. 'Ja?' antwoorde ik. De deur ging open en vader en moeder kwamen binnen. Hun gezicht stond ernstig. 'Amy,' zeiden ze. 'We moeten je wat vertellen.'