Confessions of the past - Harry Potter Fanfic

Hoofdstuk 4, Diagon Alley (Faith)

Faith Mary Jones

Ik keek op de klok. 11:07. Ik was ontzettend zenuwachtig. Over een paar minuten zou er iemand van Zweinstein voor de deur staan en me meenemen naar Londen waar ik mijn boeken kon kopen. Ik kon het nog steeds niet echt geloven dat ik naar een school ging waar ik zou leren toveren.

Gisteravond was er een leraar gekomen, professor Perkamentus, om alles uit te leggen. Behalve de gewone mensenwereld was er ook nog een wereld waar tovenaars leefden, en bij die wereld hoorde een school: Zweinstein. Soms mocht een kind uit de mensenwereld ook naar Zweinstein, net zoals ik dus.

Tot mijn verbazing vond vader het direct goed. Hij twijfelde niet eens. Het was alsof hij al verwacht had dat ik de brief zou krijgen. Niet dat dat kon natuurlijk.

De bel ging. Ik sprong op. Ik rende richting de deur om open te doen. Toen ik open deed keek ik in het gezicht van een tovernaar. Ze was misschien een jaar of vijftien, misschien zestien, maar niet veel ouder. Vriendelijk lachtte ze naar me. 'Hallo, ik ben Maddison. Ben je er klaar voor Faith? Dan gaan we wat spullen voor je kopen.' Ik knikte en liep achter haar aan.

Diagon Alley

Ik keek mijn ogen uit. Niet dat ik daar heel veel tijd voor had. Maddison liep gehaast alle winkels langs. 'Je mag ook een huisdier meenemen, Faith. Een uil, kat of pad. Maar die halen we straks. Eerst moeten we boeken kopen.'

Ik knikte en volgde haar. We kwamen bij een kleine winkel. In de etalage zag ik een ontzettend groot, dik boek staan waar op stond: Gezinsleven en gewoontens der Britse Dreuzels. 'Wat zijn Dreuzels?' vroeg ik nieuwsgierig aan Maddison. 'Zo worden mensen die niet kunnen toveren genoemd.' antwoorde ze.

We liepen de winkel in. Meteen kwam er een erg oude man naar ons toe. 'Boeken voor Zweinstein? Geef me je lijst maar.' zei hij, Ik gaf hem mijn lijstje waar de boeken op stonden die ik moest hebben voor het schooljaar en de man verdween. 'Zijn jouw ouders ook Dreuzels?' vroeg ik aan Maddison. 'Mijn moeder is een heks, mijn vader een Dreuzel. Ik ben halfbloed.'

De man kwam weer terug met alle boeken in zijn handen. 'Hier zijn ze.' zei hij. Ik betaalde en we liepen naar buiten. Ik zag een jongen en een meisje op een bankje zitten. 'Stefan, ik heb geen zin meer,' hoorde ik het meisje zeggen. 'Gaan we zo naar huis?' De jongen lachtte en zei: 'Amy, we zijn hier pas een half uur. Je hebt nog een ketel nodig, een gewaad, je boeken en natuurlijk een toverstok!' het meisje dat blijkbaar Amy heette zuchtte. 'Kun jij de boeken en de ketel niet gaan halen? Dan blijf ik wel hier.'

'Zie je die jongen?' fluisterde Maddison, terwijl ze wees naar de jongen die naast het meisje dat Amy heette zat. Ik knikte. 'Dat is Stefan, hij zit in hetzelfde jaar als ik.' Stefan had Maddison ook gezien en kwam op ons af. 'Maddison!' zei hij. 'Weet je, ik krijg nog vijf galjoenen van je!' Maddison zuchtte. 'Jij kan ook alleen maar aan geld denken, hè Campbell?' Stefan lachtte. Toen keek hij naar mij. 'En wie ben jij?' vroeg hij. 'Faith,' antwoorde ik. 'Faith Jones.' Stefan keek verbaasd. 'Faith Jones?' Vragend keek hij naar Maddison. 'Van.. Nou ja..' Maddison keek hem waarschuwend aan.  'Van wie?' vroeg ik nieuwsgierig. 'Niets,' zei Stefan. 'Ik vergiste me. Nou, ik moet weer gaan. Wacht, mag Amy misschien met jullie meelopen? Ze wil niet meer verder, maar ik mag haar niet alleen laten van pa. Dan komt ze straks wéér met een Knalroze Ukkepulk thuis..'

Maddison knikte en Stefan riep Amy, daarna liep hij weg. 'Hoi.' zei ik tegen haar. Ze keek ontzettend boos terug. Ik schrok. Had ik iets verkeerds gedaan?

De hele tijd negeerde Amy me, en ik begreep er niets van. Op het laatst trok ik me er maar niets meer van aan. Ik was veel te nieuwsgierig wat voor soort toverstok ik zou krijgen.