Confessions of the past - Harry Potter Fanfic

Hoofdstuk 14. Daniëlla Campbell.

Faith Mary Jones

'Faith! Je moet naar beneden komen! We gaan zo naar opa en oma Jones!' Ik zuchtte. Alsof we een andere opa en oma hadden waar we heen konden. Mijn moeder had me ooit eens verteld dat ze vroeger erge ruzie had gehad met haar moeder, waardoor ze geen contact meer hadden.

Ik legde het boek dat ik aan het lezen was weg en liep de trap af. In de woonkamer stond Cedric al te wachten. 'Edward is boos..' fluisterde hij, en hij wees naar de keuken. Ik luisterde wat beter en hoorde toen Edwards boze stem: 'Ik wil niet naar opa en oma Jones, ik háát ze! En ik haat deze kleren en ik haat jou en ik haat Faith en ik haat Cedric en..' de rest van de zin ging over op gesnik. Ik pakte Cedric bij zijn schouder en trok hem mee de gang op. 'Laten we hier maar even wachen..' zei ik. Ik zag dat Cedric bijna huilde. 'Haat Edward mij?' vroeg hij zacht. Ik schudde mijn hoofd. 'Welnee,' zei ik. 'Weet je, Edward is gewoon nog steeds heel verdrietig sinds..' Ik stopt midden in mijn zin. 'Sinds mama dood is..' ging Cedric verder. Ik knikte.

Na een tijdje kwamen vader en Edward ook de gang in. Edward zei geen woord en pakte zijn jas. 'Waar is Alyssa?' vroeg ik. 'Boven,' zei vader. 'Wil jij haar even ophalen?'

Ik knikte en liep de trap op, naar Alyssa's slaapkamer. Ze zat op het kleed met een boekje in haar handen. 'Wat heb je daar?' vroeg ik haar.  'Boek..' antwoorde ze. Ik liep naar haar toe en pakte het boekje uit haar handen. Daniëlla Campbell stond er op de voorkant. Daniëlla.. Campbell? Daniëlla was de voornaam van mijn moeder. Ik wist dat Amy's achternaam ook Campbell was, maar dat was vast toeval. Ik sloeg het boekje open en zag dat het een soort dagboek was.

17 augustus 1948

Lief dagboek,

Avalon zou vandaag 17 geworden zijn, volwassen. Moeder kan niets anders doen dan huilen, vader staart alleen maar voor zich uit en Charles zit al de hele dag opgesloten in zijn kamer. Ook al is het nu 4 jaar geleden dat Avalon stierf, Charles denkt nog steeds dat het zijn schuld is. Maar dat is niet zo. Het was de Beuker.

Overmorgen ben ík jarig. Ik word elf. Eindelijk. Op 1 September ga ik naar Zweinstein, daar heb ik zin in. Charles heeft me er veel over verteld en ik heb Een Beknopte Beschrijving van Zweinstein gelezen.

Aan de ene kant hoop ik dat ik in Slytherin kom, aan de andere kant juist niet. Ze zeggen dat Slytherin alleen voor sluwe mensen is, ben ik sluw? Maar als ik in een andere afdeling kom, word ik waarschijnlijk gevild door moeder.. Ik denk niet dat het vader iets uitmaakt. Als moeder er niet is, mogen we veel meer van hem.

Liefs, Daniëlla Campbell.

Ik hou mijn adem in en lees de dagboekpagina nog een keer, en daarna nog een keer. Wat was dit?! Daniëlla.. Dat was mijn moeder. Maar zij was geen heks, ze was nooit naar Zweinstein geweest, ze had nooit iets over magie geweten! Toch?

En dan dat Campbell-gedoe, ik besefte me nu pas dat ik mijn moeder nooit gevraagd had wat haar meisjesnaam was. Ik keek even naar Alyssa die rustig met haar poppenhuis speelde en hoorde beneden de telefoon gaan. Ik sloeg het dagboek open, op een andere pagina.

7 augustus, 1954

Hij is leuk, hij is knap, hij is geweldig. Maar het kan niet. Het kan echt niet. Als ik verkering met hem krijg, dan.. Dan zal moeder me vermoorden..

Waarom is het zo oneerlijk? Waarom vindt Charles wel iemand van Zuiver Bloed, en ik niet? Waarom werd ik niet verliefd op iemand zoals.. Joshua Livingstone? Of.. Henry Collins? Zij zijn van een goede Slytherinfamilie..

Maar nee, het moest weer vreemd lopen bij mij -zoals gewoonlijk-. Ik vraag me af wanneer mijn leven normaal zal worden. Eerst dat gedoe met Avalon, dan het gedoe met de Sorteerhoed, daarna alle ruzies met moeder.. En nu ben ik verliefd op een Dreuzel. Fijn, heel fijn.

Ik schrijf zijn naam niet. Stel je voor dat dit dagboek in verkeerde handen valt.. Wel kan ik vertellen dat hij zeventien is en op het Tacitus College zit. Hoe ik dat weet? Ik heb met hem afgesproken.. Gisteravond. Ik heb moeder verteld dat ik nog even bij Daisy -die ligt al twee weken ziek op bed- langsging.

Liefs, Daniëlla Campbell.

Ik krijg zin om te gillen, maar er komt geen geluid uit mijn keel. Hoe kon dit? Waarom hadden ze me nooit verteld dat mijn moeder een heks was, dat was toch niet iets om je voor te schamen? Of wel?

Helemaal onderaan de bladzijde zie ik een klein hartje met daarin: O.J. opeens begrijp ik alles: O.J. Oliver Jones. Mijn vader. Ik wist dat mijn ouders elkaar hadden leren kennen toen vader 17 was en moeder 16. Moeder had ruzie met haar eigen moeder en was op haar 19e van huis weggelopen. Ze was met mijn vader getrouwd op haar 21e. Mijn vader, een Dreuzel. Was dat de reden waarom moeder nooit contact had met haar ouders en blijkbaar haar broer Charles?

Opeens kreeg ik het benauwd. Ik sprintte naar mijn eigen kamer en zocht net zolang tot ik het goede boek vast had. Volbloed families en waar ze te vinden zijn. Ik bladerde het boek door, tot ik bij het hoofdstuk De Campbell's kwam. Ik las een stuk over de Middeleeuwen, waar Alexander Campbell blijkbaar een draak verslagen had, een stuk over de 17e eeuw, waar Freya Campbell opkwam voor Elfenrechten.. Net zolang tot ik het goede kopje voor me had dat ik zocht.

Daniëlla Campbell

In 1938 werd Daniëlla Campbell, het jongste kind van William en Elizabeth Campbell geboren. Het gezin kon hun geluk niet op en ze leefden erg gelukkig. Alles veranderde in 1944, toen Avalon Campbell, de oudste zoon, plotseling stierf na een tragisch Zwerkbalongeluk (zie ook pagina 1344).

Daniëlla was degene die het gezin bij elkaar hield door middel van haar vrolijkheid. Toen ze 11 was werd ze gesorteerd in Slytherin en alles leek goed te gaan, totdat ze in 1959 bekend maakte dat ze zou gaan trouwen met Oliver Jones, een Dreuzel.

Daniëlla werd onmiddelijk verbannen uit de familie en leeft nu met haar man en Halfbloedkinderen ergens in Londen.

Ik hield mijn adem in terwijl ik verder las.

Charles Campbell

Charles Campbell, de middelste, vond meer geluk in het leven. Hij trouwde met volbloed Rebecca Robinson en woont nu met zijn vrouw en vijf kinderen, Jake, Stefan, Nathan, Mia en Amy in het prachtige Wiltshire.

'Wat?!' riep ik. Alyssa keek geschrokken op. 'Is er?' vroeg ze zachtjes. Ik stond op en tilde haar op. 'Niks, Alyssa. Kom, we gaan naar beneden.' Ik liep met haar de trap af. Daar stonden vader, Edward en Cedric te wachten. 'Wat duurde dat lang!' riep Edward. Ik knikte en gaf Alyssa aan vader. Die liep met Edward en Cedric alvast naar de auto. Opeens voelde ik me draaierig en ging op de trap zitten, met mijn handen in mijn gezicht. Ik kon nog niet geloven wat ik net gelezen had.

Hij woont nu met zijn vrouw en vijf kinden, Jake, Stefan, Nathan, Mia en Amy in het prachtige Wiltshire..

Amy.. Ik was familie van Amy. Mijn moeder en haar vader waren broer en zus. Amy en ik waren nichtjes..