Confessions of the past - Harry Potter Fanfic

Hoofdstuk 15. That stupid old shrew!

Amy Julia Campbell

Het kon niet! Het mocht gewoon niet waar zijn! Ik, het nichtje van die Feeks?

Ik trapte tegen mijn bed, wat ik beter niet had kunnen doen, want ik had geen schoenen aan. 'FLOPPY-WANDED DEMENTOR-BOGGERER!' riep ik, terwijl ik mijn teen vastgreep. Op dat moment kwamen Stefan en Nathan mijn kamer binnen. 'Ik zei toch dat ze het goed op zou vatten.' zei Stefan.

Ik draaide me om en gooide een boek naar zijn hoofd. Ik miste. Helaas. 'Waarom hebben jullie het niet eerder verteld?' riep ik. Stefan ging op mijn bed zitten. 'We werden nogal..' hij stopte even. 'Onder druk gezet. Door onze lieve oude grootmoeder.'

'Ik snap het niet..' zei ik. 'die.. Daniëlla is het zusje van vader.. Waarom hebben ze geen contact meer?'

'Ze is getrouwd met een Dreuzel,' zei Nathan. 'Oliver Jones. De vader van Faith.'

'En jullie wisten al die tijd dat de Feeks- ik bedoel Faith ons nichtje is?' vroeg ik. Ze knikten langzaam. 'En Jake wist het ook? En Mia?'

'Mia mocht het ook niet weten.' zei Nathan. 'Maar Jake vertelde het haar..' Ik herinnerde me weer hoe Jake naar Mia geknipoogd had in de Zweinstein Express.

'Ik heb haar Modderbloedje genoemd..' zei ik 'Elke keer dat ze langs kwam.. Ik heb haar spullen verstopt.. Ik heb over haar geroddelt..'

'Omdat je dacht dat ze een Dreuzeltelg was!' zei Stefan. 'Jij, ik, Mia, Nathan, Jake.. We zijn opgevoed met het idee dat Dreuzeltelgen slecht zijn!' hij sprong op.'Maar Amy, dat is niet waar. Dreuzeltelgen zijn net zo goed goede tovenaars of heksen..'

Ik zuchtte. 'Maar Faith is helemaal niet.. Ik bedoel.. Als iemand van Slytherin!' Nathan lachtte. 'Er zitten wel meer leerlingen in Slytherin die nou niet bepaald sluw zijn. Kijk maar naar Maddison.' hij keek Stefan even aan, die rood werd.

'Je houd je kop!' riep hij tegen Nathan, alsof ik het nog niet door had gehad dat ze elkaar leuk vonden.

'Wat nu? Wat gaan we doen?' vroeg ik. Nathan keek me aan. 'Wat bedoel je, wat gaan we doen?' vroeg hij verbaasd. 'Nou..' begon ik. 'Als Faith geen Modder- ik bedoel Dreuzeltelg is, dan wil ik best-;'

Stefan keek me boos aan. 'Omdat ze geen Dreuzeltelg is wil je nu wèl vriendinnen met haar worden? Denk je nou echt dat Faith daar op zit te wachten? Zíj heeft andere vrienden..'

Ik zuchtte. Stefan wist precies wat ik dacht: nu Faith geen Dreuzeltelg bleek te zijn, was ze een normale leerlinge van Slytherin. De meiden uit de klas trokken alleen maar met mij omdat ze het leuk vonden om Faith te pesten, waarschijnlijk niet omdat ze mij nou zo verschrikkelijk aardig vonden, dat wist ik zelf ook wel.

Ik hoorde moeder van beneden roepen. 'Stefan, Nathan, Amy! Grootmoeder kan er elk moment aankomen!' Ik keek angstig. 'Zou grootmoeder het weten..' vroeg ik zachtjes. 'Dat ik het nu weet?' Nathan haalde zijn schouders op. 'Geen idee,' zei hij. 'Begin er gewoon niet over.'

We liepen de trap af naar de woonkamer, en gingen bij de haard zitten. Een paar minuten later kwam grootmoeder door de Haard de kamer binnen.

'Vrolijk Kerstfeest!' riep ik meteen. Grootmoeder zei niets maar keek me met haar ene oog -ze was haar andere oog kwijtgeraakt na een gevecht met een Schroeistaartige Skreeft-.

'Amy.. Julia.. Campbell..' zei ze langzaam. 'Zou ik je even kunnen spreken? Onder drie ogen?' Ik had de grootste moeite om niet in de lach te schieten, maar werd toen weer serieus omdat ik wist waar ze me over wilde spreken. 'Natuurlijk, grootmoeder.' zei ik, en we liepen naar de keuken.

'Ik weet.. Dat jij het weet.' begon grootmoeder langzaam. Ik boog mijn hoofd. 'Vader en moeder vertelden het me..' zei ik. 'Ze vonden dat ik het moest weten.

Grootmoeder schudde haar hoofd. 'Charles heeft er het altijd moeilijk mee gehad dat die.. Die Bloedverraadster weg ging. Onzin, als je het mij vraagt. Ben blij dat ze dood is.' Ik keek geschokt op. 'Is ze dood?!' vroeg ik verbaasd. Ik had helemaal niet geweten dat de moeder van Faith overleden was!

Grootmoeder knikte. 'Een jaar geleden, vlak na de geboorte van dat jongste kind. Het is maar goed ook, voordat ze nóg meer Halfbloedkinderen op de wereld had gezet. En dan die Oliver! Zoon van een fietsenmaker.. En dat is dan nog niet eens het ergste!'

Ze zuchtte. 'En haal nu Stefan maar eens even. Ook met hem moet ik nog een hartig worodje spreken.' zei ze. Ik draaide me om en liep opgelucht naar de woonkamer, waar Stefan aan de tafel zat met zijn hoofd over een brief gebogen. 'Grootmoeder wil je spreken.' zei ik, terwijl ik probeerde te lezen wat er in stond. Stefan zuchtte. 'Ze zou het toch niet..' mompelde hij, en hij vertrok naar de keuken.

Nieuwsgierig pakte ik de brief en las hem.

Stefan,

Als je dit leest, dan ben ik al weg. En kom me niet zoeken. Het is voor je eigen bestwil. Ik heb een brief van je grootmoeder gehad, een brulbrief. Daarin schreef ze dat ik maar beter weg kon gaan  voordat ze me zou komen vermoorden.

Hoe weet ze dat wij, nouja.. Wat hebben? Ik bedoel, ze is niet op Zweinstein toch? En ik weet zeker dat Nathan niets door zou vertellen..

Ik zit bij mijn tante Marina. Ik ben blij dat ik je niet vertelt heb waar ze woont. Als we ouder zijn, kom ik terug en dan leg ik het je uit.

Liefs, Maddison.

'WAT?!' riep ik. 'DIE STOMME OUDE FEEKS!' Jake kwam de kamer in. 'Wie is een stomme oude Feeks?' vroeg hij. Ik draaide me snel om en pakte de brief. 'oh, niemand.. Ik eh.. Ik zag een spin..' Jake trok een wenkbrauw omhoog en liep langs me heen, zonder verder nog iets te vragen.

Ik las de brief nog eens. Was Maddison weggestuurd door grootmoeder? Ik wist dat ze Halfbloed was, maar dat was toch niet zo verschrikkelijk?