Let's Play My Game

🌹👑Κεφάλαιο 2🌹👑

Η ώρα περνούσε πολύ γρήγορα στο εμπορικό, η Άννα ήθελε σαν τρελή να είμαι ωραία απόψε, μιας και θα ήταν η πρώτη μου έξοδος σε κλαμπ.

-Βάλε και αυτό, είπε η Άννα ενθουσιασμένη.

-Βρε Αννούλα, Αφού δεν μου πήγαιναν τα προηγούμενα, γιατί το κουράζουμε;Παραπονέθηκα.

-Μίλησα!... ενέτεινε με  σοβαρό ύφος και έβαλα το φόρεμα που μου ζήτησε.

-Τι έχεις να πεις ? Την ρώτησα μετά απο λίγο.

-Δεν έχω λόγια! Αυτό θα πάρεις, τέλος!Και μόλις έβγαλα το φόρεμα, έτρεξε στο Ταμείο.

-Τώρα τι θα κάνουμε; Ρώτησα με ένα τεράστιο χαμόγελο, βγαίνοντας από το μαγαζί.

-Η ώρα είναι 18:00, όποτε θα πάμε σπίτι μου να ετοιμαστούμε, γιατί στις 00:00 πρέπει να είμαστε εκεί είπε καθώς σήκωνε το χέρι της για να μπούμε στο λεωφορείο.
+
-Μην μου βγάλεις τα φρύδια, θα πονέσω, άρχισα να κλαψουρίζω.

-Αγάπη μου, αφού κάναμε μπάνιο, τώρα έχει σειρά το πρόσωπο, είπε με ένα περίεργο ύφος .

-Δηλαδή;Άννα σε φοβάμαι! Συνέχισα  με τον ίδιο τόνο .

-Πρώτα, θα σου βγάλω τα φρύδια και μετά θα βάλουμε μια μάσκα ομορφιάς, είπε και ήρθε κοντά μου.

-Καλά καλά, παραδόθηκα και μετά από ένα 10λεπτο μαρτύριο είχα στο πρόσωπο μου μια πράσινη μάσκα .

-Θα κάνει το πρόσωπο πιο λαμπερό αγάπη,μονολόγησε καθώς έψαχνε κάτι στην παπούτσοθηκη  της .

-Τι ψάχνεις ? Ρώτησα  με δυσκολία  γιατί ένιωθα την μάσκα να με τραβάει .

-Τις γόβες που θα βάλεις, αποκρίθηκε χαρούμενη .

-Καλά εντάξει, στον κόσμο σου είσαι!Διαπίστωσα και Άνοιξα το κινητό μου.

《Ανυπομονώ να χάσεις και να γίνεις το σκυλάκι μου》 {Α}
Και μόνο γι'αυτο το μήνυμα πρέπει να κερδίσω, σκέφτηκα .

~23:20~
-Άννα κοίτα τι ώρα είναι, δεν έχω βαφτεί ακόμα, είπα βάζοντας τις μαύρες γόβες της Άννας .

-Κούκλα μου τώρα, με καθησύχασε καθώς τελείωνε με το δικό της μακιγιάζ .

Την κοίταξα προσεκτικά! Μπεζ-μινι-φουστα? με μαύρη κοντή μπλούζα  και ψηλά τακούνια. Τα ρούχα που είχε επιλέξει ταίριαζαν γάντι με το γυμνασμένο και όμορφο σώμα της.

-Και τώρα σειρά σου...ειπε με παιχνιδιάρικο ύφος.Κλείσε τα μάτια!

-Μπορώ να με δω στον καθρέφτη ? Ρώτησα εκνευρισμένη .

-Όχι βέβαια! Φώναξε και Αφού έβαζε μία τελευταία πινελιά  πάνω στα χείλη μου απομακρύνθηκε.Βουαλα! Φώναξε και ανοιξα τα μάτια μου για να με δω στον ολόσωμη καθρέφτη .

Το μαύρο φόρεμα αποκάλυπτε πολλά σημεία του καλογραμμένου σώματος μου, αλλά άφηνε περιθώρια φαντασίας. Οι μαύρες γοβες με έκαναν πιο ψιλή και τα λυμένα μαλλιά πεφταν τέλεια στους λεπτούς μου ώμους μου. Τέλος το μακιγιάζ ήταν ελαφρύ! Έκανε τα μάγουλά μου ροδοκκικονα , τις βλεφαρίδες μου πιο μεγάλες και πυκνές και τελος τα χείλη μου πιο λαμπερά και σαρκώδη. Άρχισα να κουνάω τα χέρια μου κάνοντας διάφορες εκφράσεις για να διαπιστώσω ότι αυτό που κοιτούσα στο καθρέφτη ήταν το δικό μου είδωλο. Τόσο παράξενο και ταυτόχρονο τόσο εκπληκτικό το πόσο μπορούσα να αλλάξω προσθαφαιρώντας κάποιες λεπτομέριες.

-Άντε θα αργήσουμε,άκουσα την ενθουσιασμένη φωνή της Άννας  και βγήκαμε από το σπίτι της .

-Οι υπόλοιποι; Ρώτησα τραυλιζοντας.

-Στο κλαμπ χαζούλα, εμάς περιμένουν! Απάντησε χαρούμενη και σταμάτησε ένα ταξί .

-Άννα δεν θέλω να μπω, κλαψουρισα μόλις φτάσαμε .

-Αγάπη μου είσαι τελεία σήμερα, έλα να μπούμε και με τραβήξε από το χέρι.

Στο τραπέζι καθόταν ο Αλέξης, ο Μάνος ,ο Κώστας και το αγόρι της Άννας,  ο Πανος και από τα κορίτσια ήταν η Βαρβάρα, η Έλενα και η Μαρία η οποία δεν με συμπάθησε ποτέ,Αλλά ούτε    και γω δεν έτρεφα ιδιαίτερα συναισθήματα γιάυτήν.

-Γεια σας παιδιά, είπε η Άννα, άλλα όλα τα βλέμματά έπεσαν πάνω μου και ιδιαίτερα  του Αλέξη .

-Μην μου πεις ότι εσύ είσαι η Αναστασία! Αναφώνησε ο Αλέξης με ανοιχτό το στόμα του .

-Γιατί; σου έλειψα; Είπα και κάθισα ανάμεσα στην Άννα και στον Αλέξη

Η νύχτα θα ήταν μεγάλη...

ΑΥΤΟ ΉΤΑΝ ΤΟ ΔΕΎΤΕΡΟ ΠΑΡΤ ΟΜΓΓΓΓ ΤΙ ΛΈΤΕΝΑ ΓΊΝΕΙ ?? ΕΓΏ ΔΕΝ ΞΕΡΩΩΩ :((( ΕΛΠΊΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΆΡΕΣΕ ΓΙΑΤΊ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΔΕΝ ΞΈΡΩ ΑΝ ΓΡΆΦΩ ΚΑΛΆ :/ ΑΦΉΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΞΈΡΩ ΣΤΑ ΣΧΌΛΙΆ ^^

ΑΝΤΊΟ ΑΓΑΠΕΣ 🌹💘