Η μέρα ξημέρωσε, αλλά έμοιαζε περισσότερο με απόγευμα. Τα σύννεφα, τα μπουμπουνιτα και η υγρασία από την χθεσινή βροχή με έκαναν να θέλω να μείνω εδώ για πάντα. Παρόλα αυτά σηκώθηκα με ένα άσχημο προαίσθημα να κατακλύζει το μέσα μου. Κοίταξα τον ουρανό από το μικρό παράθυρο μου και άκουσα τον ήχο κλήσης μου.
-Παρακαλώ? Είπα χωρίς να δω ποιος ήταν.
-Γεια σου γατάκι, άκουσα την φωνή του Αλέξη από την άλλη γραμμή.
-Καλημέρα Αλεξη, είπα χαμογελώντας απαλά.
-Καλημέρα, επειδή ξέρω πόσο φοβάσαι τους κεραυνούς θα έρθω να σε πάρω εγώ, μην αργείς! Απάντησε γρήγορα και έκλεισε το τηλέφωνο
Εκτελώντας για ακόμα μια φορά την Καθημερινή ρουτίνα μου, ήμουν έτοιμη στην ώρα μου. Άκουσα την κόρνα από το αμάξι του Αλέξη και πήρα από το τραπέζι τα κλειδιά μου και ένα μήλο.
-Μου έφερες πρωινό? Ρώτησε σαν μικρό παιδάκι.
-Όχι, αυτό είναι δικό μου, απάντησα δείχνοντας το μήλο.
-Σκληρή γυναίκα, σαρκασε και πηρε τον δρομο για το σχολείο.
Ο ουρανός σκοτεινιαζε όλο και περισσότερο καθώς ακολουθούσαμε την συνηθισμένη διαδρομή και σιγά σιγά τα μπουμπουνιτα έκαναν ξανά την εμφάνιση τους.
-Έλα κατέβα, με σκουντηξε.
-Εε? Ρώτησα σαν να εχω χάσει την αίσθηση του χρόνου.
-Κοίτα Αναστασία, αν θες να σε πάρω σηκωτη απο το αμάξι μπορείς απλά να το πεις, απάντησε προσπαθώντας να κάνει τον σοβαρό.
-Ασχολίαστο,ειπα μονολεκτικά και προχώρησα προς το σχολείο μαζί του.
Μπαίνοντας στο προαύλιο παρατήρησα τα περισσότερα παιδιά πάνω από το κινητό τους να γελανε ή να έχουν μια έκφραση λύπης ζωγραφισμένη στα πρόσωπα τους. Το περίεργο συναίσθημα που είχα από το πρωί άρχισε να γίνεται πιο δυνατό, σαν κάτι βαρύ να έχουν στηρίξει πάνω από το στήθος μου και εγώ να μην μπορώ να πάρω εύκολα ανάσα.
-Άννα, τι έχει γίνει? Την ρώτησα μόλις την είδα να κοιτάει σοκαρισμένη το κινητό της.
-Δες και μόνη σου, απάντησε και μου έδειξε την οθόνη του κινητού της.
Το θέαμα έκανε τα πόδια μου να "κοπούν". Στην οθόνη της Άννας υπήρχε μια ακατάλληλη φωτογραφία με την Κατερίνα και την Μαρία και από κάτω αισχρά σχόλια. Με αυτό γελούσαν κάποια παιδιά? Η φωτογραφία είχε δημοσιευτεί σε μια ομάδα του Facebook απο έναν ανώνυμο χρήστη. Μόλις κατάφερα να συνέλθω απο την έκπληξη άνοιξα το στόμα μου για να μιλήσω.
ESTÁS LEYENDO
Let's Play My Game
Novela Juvenil-Εγώ μικρή μου δεν ερωτεύομαι, μόνο με ερωτεύονται.Kαι ξερω, οτι εισαι ερωτευμενη μαζι μου, είπε και ήρθε υπερβολικά κοντά μου, σε απόσταση αναπνοής. -Ξέρεις, ότι μπορώ να σε κάνω να με ερωτευτείς, απάντησα κοιτάζοντας τα γαλάζια μάτια του , χωρίς...
