Evreni yok edip zihnimde baştan tasarlıyorum. Ve katiyen bunun için sizden izin isteme lüksüne sahip saymıyorum kendimi. Kalplerini söküp aç köpeklerimin önüne atıyorum. Ne yazık size. Asırlardır aç mideler dahi kabul etmiyor konuşmuş kalplerinizi. Deli gibi içiyorum. Öfkeden başka duygu nedir bilmiyorum. Riyakar yüzlerinize tükürmek haricinde dudaklarımı ayırmaya yeltenmiyorum. Lağım çukuru kadar berbat ellerinizle saf bedenleri okşuyorsunuz. Elleriniz kadar kirli dudaklarınızla kırlarda aşk şiirleri okuyorsunuz. Adice! Haince tüm bu yüzsüzlükler Tanrıya ve evrene. Tanrının adaletini sağlamak için oyuyorum kalplerinizi bağrınızdan. Tanrının öldürdüğü çocukların hakkı için kirli ruhlarınızı yıkayıp mezarlıklara dağıtıyorum. Kulaklarımı sessize aldım. Duymuyorum sahte çığlıklarınızı ve gözlerimi bir korsana sattım görmüyorum acınası suratlarınızı. Zihnimde geberirken çektiğiniz acıları hissederken bir kahkaha da ben atıyorum üzerinize İblisle birlikte. Şeytani dünyanızın içinde kavruluşunuz en huzurlu kurtuluşum artık.
