P.o.v Kiearah
Ik word wakker door een klap in mijn gezicht. 'Kiearah! Je bent wakker. Eindelijk.' Verbaast kijk ik rond, tot ik voor me een groot raam zie die de hele wand vult. Achter het raam zit de rest vastgebonden aan een stoel. Achter hen staan mannen in zwarte pakken. 'Oke Kiearah.. Je hebt 1 keuze.. Leven of niet. Maar als jij leeft moet er helaas een van deze mensen sterven' klinkt er door de speakers. Wat! Ik kijk iedereen een voor een aan. Gils, Don, Milan, Duncan, Ronald, Jeremy, Harm, Joost, Link, Terra, Sarah, Mira, Lotta, Lizzy, Danique, Nikita en Selina. Als er een ding zeker is, is het dat Danique en Lizzy blijven leven. Gils, Milan, Don en Duncan heb ik goede band mee opgebouwd de laatste tijd dus die blijven ook leven. Zo ga ik nog even door tot uiteindelijk Link, Terra, Harm en Selina overblijven.
Na nog een tijdje getwijfeld te hebben heb ik besloten. 'Nog 1 minuut' zegt Erica door de speaker. 'Ik weet het.' 'Oh, vertel maar' zegt ze, met waarschijnlijk de grootste grijns ooit op haar gezicht. 'Nee wacht, vertel eerst maar wie er sowieso moeten blijven. 'Nee, dat doe ik niet. Laat ze allemaal maar gaan. Niemand verdient dit' zeg ik. 'De enige die dit verdient is jij. Degene met de zieke gedachtes die mensen uit gaat moorden omdat ze van ons af wil. Laat ze gaan, vermoord mij maar.' 'Oke, als jij het zegt.' Er komt een man naar me toe lopen. Ik voel dat er iets tegen mijn hoofd word gezet. 'Laatste woorden?' 'Bedankt. Veel plezier met leven mensen.' zeg ik. Kort daarna word alles zwart en valt alles weg.
P.o.v. Lizzy.
'KIEARAH' schreeuw ik. Schreeuwend probeer ik los te komen, maar ik ben al te laat. Ze ligt op de grond, levenloos. Boos kijk ik Erica aan. 'Bitch' mompel ik en kijk naar de grond. Tranen vormen zich in mijn ogen. Dit verdiende ze niet, tuurlijk was ze soms irritant, maar niemand verdient dit. 'Wat zei je?' 'BITCH' schreeuw ik boos naar haar. 'DAT IS WAT JE BENT. EEN BITCH DIE PLEZIER HAALT UIT HET LATEN LIJDEN VAN ANDERE MENSEN. MAAR WEET JE WAT. IK DOE NIKS MEER, VOOR JOU NIET, VOOR JE BEWAKERS NIET VOOR NIEMAND NIET' schreeuw ik boos. Ik kijk recht voor me uit, de lege kamer in. Ik zie nog net hoe Kiearah word weggesleept. Kort daarna gaan de lichten in de kamer weer uit wat een gil veroorzaakt bij iemand. Maar dit was geen gil omdat diegene schrok omdat het licht uit ging, maar echt een gil van angst. 'Sarah?' De stem van Ronald galmt door de ruimte. Geen reactie.
Na een tijdje, waarvan ik geen idee heb hoe lang, gaan de lichten weer aan. Deze keer staat Sarah in de ruimte voor ons. 'Oke Sarah, jij krijgt een andere keuze dan Kiearah. Jij moet namelijk kiezen tussen Ronald, Terra, Mira en Lotta, en jezelf. Als je kiest voor Lotta kies je ook gelijk voor Terra en Mira.' Sarah kijkt met grote ogen de kamer in. 'Je hebt 2 minuten Sarah. Kies voor het beste' zegt Erica. De 2 minuten voelen aan als 20 seconden. 'Nu of nooit Sarah!' Uit het niets vallen alle lichten uit. Kort daarna gaan ze weer aan, maar ik zie niet wat ik verwachtte te zien. Eigenlijk had ik verwacht dat iedereen die net opgenoemd was, er miet meer zou zijn. Maar in plaats daarvan, staat Erica nu in die ruimte. Om haar heen staan 4 politieagenten met een pistool op haar gericht. De deur naar de kamer waar wij in zitten gaat open en er komen 3 meisjes binnenlopen. 2 daarvan herken ik als de buurmeisjes, het andere meisje is het zusje van Terra en Harm. Ze bevrijden ons en ik ren zo snel als ik kan naar buiten. Al gauw staat iedereen buiten. Milan komt naar me toe lopen. 'Ben jij oke?' Ik knik langzaam. 'Denk het wel' zeg ik. Danique komt als laatste naar buiten lopen en ik ren naar haar toe. Ik geef haar een knuffel en de tranen beginnen te stromen. 'Ze verdiende dit niet' huilt Danique. 'Niemand verdient dit' zeg ik. 'Dames? We moeten jullie meenemen naar het politiebureau voor onderzoek.' zegt een politieagent die bij ons is komen staan. Ik knik langzaam en veeg ondertussen een paar tranen van mijn wangen af.
Het is een maand later. Het gebouw is gesloopt, Erica zit in de gevangenis en wij wonen allemaal ergens anders. Ik woon nu samen met Danique. De begrafenis van Kiearah wat gisteren. Het was zwaar, want ze stond voor me klaar sinds ik 6 was. 'Ga je mee?' Danique loopt de woonkamer in. 'Waarheen' vraag ik. 'Terra en Link' antwoord ze. 'Ja sure.' Terra en Link zijn ook samen gaan wonen, wel met Ronald en Sarah. Volgens mij woont het zusje van Terra, Britt, ook bij hen. Ik weet niet zo goed waar de rest heen is, vast wel hier in de buurt. Ik weet wel dat Harm en Selina nog samen zijn, en dat ze ruzie hebben met Danique. Joost en Duncan hebben ook een relatie. Joost met Tessa, en Duncan met Emma. Milan en Don wonen samen, maar waar weet ik niet. Harm, Jeremy en Gils wonen in het huis naast Link en de rest. Nikita woont samen met Mira en Lotta.
En weet je? Ik denk eigenlijk dat ik het wel goed vond in het weeshuis. Niet het laatste, maar gewoon zoals het altijd was. Met Veronique, de oude vertrouwde regels en toen Pascall er nog was. Begrijp me niet verkeerd, het is heel gezellig met Danique, maar ik mis alle drukte en gezelligheid om me heen. Ja ik werd soms gek van iedereen, en hoopte dat ik daar zo snel mogelijk weg kon komen, maar diep van binnen wist ik dat ik niet weg wou. En dat merk ik nu ook. Want eerlijk gezegd mis ik ze, en dan vooral Kiearah en Pascall. De rest was ook geweldig, maar zij waren er voor me, al vanaf het begin. En nu, nu zijn ze allebei weg. Ik weet totaal niet waar Pascall woont, dus dat ga ik straks aan Ronald vragen, en Kiearah zal ik nooit meer terug zien.
En er is 1 ding dat ik zeker weet. Deze mensen ga ik nooit vergeten. Want ze waren geweldig...
Ja hoi..
Dit is het einde van dit boek.
Lekker onverwachts.
De reden waarom dit boek nu is afgelopen is omdat ik geen inspiratie meer had. Ik vond het wel een leuk boek om te schrijven. Vooral omdat ik er veel verschillende dingen in kwijt kon omdat iedereen een ander ding doet op een ander moment. Dus eigenlijk is dit boek allemaal kleine verhaaltjes waar ik op dat moment inspiratie voor had. En dan moet er nog een soort verhaallijn inzitten zodat je een soort einde kunt maken. Niet dat dat echt gelukt is want dit is het meest rare mislukte einde ooit maar Oke.
Bedankt voor alle reads, stemmen en reacties :)
Ja ik weet niet meer wat ik moet zeggen..
In het eerste deel staan de hoofdpersonen van dit boek dus ga daar even kijken. In dit boek zijn er meerdere mensen bijgekomen en ik ga proberen ze allemaal op te noemen. Sorry als ik je ben vergeten xoxo.
xVickyIce
Xsnow_meX
GreeyX
xBrittTjogger
Vgm was dat het wel..
Nogmaals bedankt voor het lezen van dit boek.
En dan zeg ik nog 1 ding en dat is later later <3
