P.o.v Ronald.
Het is inmiddels al anderhalve week later en we zitten weer gezellig buiten. Ik kijk even naar Sarah die op haar rug in het gras ligt. 'Hoe lang nog' vraagt ze. '5 minuten' antwoord Gils. Ze zucht geïrriteerd en staat op. Ze loopt naar het zwembad en gaat op de kant zitten. Ik loop er naar toe en ga naast haar zitten. Ik laat mijn voeten in het water bungelen.
'Hoi' zeg ik. 'Hoi' zegt ze terug. Ze blijft naar het water kijken. 'Wats er?' 'Terra gaat waarschijnlijk bij haar tante wonen dus zit ik voor eeuwig opgescheept met Lizzy' antwoord ze. (Geen haat naar Lizzy Xoxi) 'Nee joh, je komt hier toch wel weg?' vraag ik. 'Ja, als ik 18 ben koop ik wel een huis' zegt ze lachend. Ik lach even.
'Ik snap eigenlijk niet waarom jullie nog niet weg zijn' zegt Sarah. 'Omdat het hier gezellig is. Als we een eigen huis kopen, dan is het zo stil en eenzaam' antwoord ik. 'Ik dacht dat je ins irritant vond' mompelt ze. 'Nee joh, hoe kom je daar bij dan' vraag ik. Ze haalt haar schouders op. 'Zo voelt het soms.'
'Dames en heren, jullie mogen weer naar binnen. Pak al je spullen, dit gebouw is te klein dus gaan we naar een nieuw groter gebouw.' schreeuwt Erica door de tuin. Sarah kijkt me even aan. Ze ziet er verdrietig maar bang uit. 'Wel in deze stad toch' vraagt Danique. 'Nee, naar de andere kant van het land' antwoord Erica.
Iedereen schreeuwt door elkaar. 'Rustig, het was maar een grapje. Iets verderop. In een klein dorp.' Ik haal opgelucht adem. 'Dus pak jullie spullen!' Ik sta op en loop naar binnen. 'Ronald wacht even' zegt Sarah. Ik blijf stil staan en wacht tot Sarah naast me loopt. 'Kun je me even helpen zo' vraagt ze. 'Waarmee?' 'Iemand heeft mijn tas op de kast gelegd, en ik kan er niet bij' zegt ze. 'Terra ook niet?' 'Die kan er bij, maar die is er niet' zegt ze. 'Tuurlijk' zeg ik. We lopen naar boven en ik haal de tas van de kast. 'Nog meer waar ik mee moet helpen' vraag ik. 'Nee niet echt' antwoord ze. 'Oke.' Ik loop naar mijn eigen kamer en pak mijn tas.
Na een tijdje is alles ingepakt en is de hele kamer leeg op de bedden en kasten na. Alleen Gils staat nog te struggelen met zijn tas dicht doen. Ik schenk er weinig aandacht aan en loop naar beneden. Mijn grote sporttas waar al mijn kleren inzitten, zet ik bij de ander tassen. Mijn rugzak houd ik op mijn rug. Langzaam loop ik naar Duncan, Don en Milan toe. 'Is iedereen klaar?' 'Nee! Kan iemand even helpen' roept Sarah vanaf boven. Ik ren snel naar haar toe en zie haar staan met 4 tassen. 'Das veel' zeg ik lachend. 'Ook van Terra.' Ik knik en pak dan 2 tassen aan. We lopen naar beneden waar iedereen al staat te wachten. 'Ja kunnen we gaan?' Iedereen pakt zijn eigen tassen, ik dus ook. Daar sta ik dan, 2 eigen tassen en 2 tassen van Terra. 'Geef maar' zegt Link en pakt 1 van de tassen aan.
'Ja hup opschieten!' Alle tassen liggen in de auto en wij stappen zelf in de bus. Het is een grote privé bus die je dan kan huren ofzo. Ik ga zitten en al gauw komt Sarah naast me zitten. 'Moet je niet bij Lotta en Mira zitten' vraag ik. 'Moet jij niet bij Duncan zitten?' 'Neh, die praat wel met Gils' antwoord ik en zoek in mijn tas naar eten. Als ik een zak snoep heb gevonden en heb opengemaakt hou ik hem voor Sarah. Ze pakt wat en kijkt me lachend aan. 'Sinds wanneer deel jij je eten' vraagt ze. 'Sinds ik aardig ben' antwoord ik en pak zelf ook een handje vol snoep. Dan stop ik de zak weer in mijn tas en begin te eten.
'Mag ik iets vragen' vraagt Sarah. 'Dat deed je net' zeg ik. 'Haha' zegt ze sarcastisch. 'Maar, hoe gaat het met jou en Pascall?' 'Ik heb geen idee.. We hebben ruzie so..' Voordat Sarah kan antwoorden schreeuwt Erica al weer dat we er zijn. Jezus dat mens schreeuwt veel, heeft ze geen last van haar keel? Sarah staat op en rent zowat de bus uit. Langzaam loop ik achter haar aan. Ik pak mijn tas, en een tas van Terra. Dan loop ik het richting het grote gebouw waarvan de voordeur open staat. Ik kijk even omhoog en zie 3 verdiepingen. Zuchtend loop ik verder en gooi mijn tassen op de grond. 'Ronald. Tassen in je kamer' zegt Erica. Ik pak mijn tas weer op en loop naar boven. Op alle deuren staat een bordje met 2 namen er op. Als ik op deze verdieping mijn naam niet zie loop ik verder naar boven. Meteen bij de eerste kamer zie ik mijn naam staan, en die van Gils. Ik gooi de deur open en loop naar binnen. Op het achterste bed laat ik me vallen. Dan komt Gils de kamer in lopen. Ik begin maar met mijn spullen uitpakken.
'GILS' schreeuwt Sarah terwijl ze de kamer in komt rennen. Meteen zijn ze druk aan het praten. Opeens gaat er een telefoon af, en na echt een halve minuut merk ik dat het mijne is. Ik kijk even wie het is, Pascall. 'Ga je niet opnemen' vraagt Sarah. Ik zucht een keer en neem dan op. 'Hallo?' 'Ronald? Kan ik langskomen?' 'Waarom zou je?' 'Ik wil even iets zeggen' zegt Pascall. 'Nou zeg maar, anders ben je zo lang onderweg' zeg ik. 'Euhm.. Oke.. Ik Euhh., Ik maak het uit' zegt hij. 'Oke, doei' zeg ik en hang op. Ik laat me achterover op het bed vallen. Ik wist dat ding ging gebeuren, maar niet nu al. Ik, was hier niet op voorbereid...
