İkizlere Bakıcı Aranıyor! |KİTAP OLDU

❄️2.9

Keyifli okumalar dilerimm!✨

"Dünyada gördüğüm en güzel gülüş seninki Doğa Karahan."

Bugün beklemediğim şeylerle dolu bir gün geçirmiştim. Sabah gitmiş olsam belki onu bir daha hiç göremeyecekken şu an tam karşımda duruyordu. Söylediği cümle ile şok olurken yaptığı ile kalbimin yerinden çıkacağını hissettim. Dudakları dudaklarımı bulurken onu kaybetmediğim için kendimi şanslı hissediyordum. Koca şehirde nefret dolu bakan gözler arasında sonunda birinin yanımda olduğunu hissedebiliyordum.

Henüz beni sevdiğini söylememiş olabilirdi ama bunu hissettirmesi de yetmez miydi?

Tabii bu yine de duymak istemediğim anlamına gelmiyordu. Gecenin sessizliği sürüp giderken gidişatın farkındaydım. Aklımda binlerce soru vardı ama susuyordum. Gerçekten beni affetmiş olmasına ihtimal veremiyordum ama kalbim şu an bunu sorgulamıyordu.

Çıkarttığı tişörtü ile gözlerim yarasına kayarken duraksadım. Ufak bir çizik olduğu için hafifçe izi kalmıştı ama bana o günü tekrar hatırlatıyordu. Acıyor mu diye sormak istiyordum ama onun da bana aynı soruyu sormasından korktuğum için sustum. Parmağım istemsizce yarasına giderken hafifçe okşadım. Sessizliği bozan minik ayak adımları ve seslenişler oldu.

"Baba!"

"Doğa!"

Barlas'ı üzerimden iteleyip oturur konuma gelirken kendime gelebilmiştim. Yarasını işaret ederek "Tişörtünü giy," dedim.

Kızların korkmasını ikimiz de istemezdik. Odanın ışığını yakamadan kızlar odaya girince ne yaptığımıza anlam verememişlerdi. Duru bana Dolunay babasına sarılırken Ayaz da ışığı yakmıştı.

"Hayırdır karanlık falan ne iş?"

"Evet baba. Neden karanlıkta oturuyordunuz?"

Ayaz bir yandan sırıtırken Barlas ona sinirle bakıyor ben ise kızarmış ne diyeceğimi bilemiyordum.

"Doğa'yı uyku tutmamış ben de masal anlatayım dedim."

"Daha çok sanki şu an bize masal anlatıyorsun gibi geldi ama neyse ağabeyciğim."

"Sana da özel olarak masal anlatmamı ister misin Ayaz?"

Barlas'ın sinirle konuşması ile Ayaz daha fazla uzatmadan, "Yok bana sıra gelmez zaten. Neyse mutlu aile tablosunu da gördüğüme göre size iyi masal anlatmalar!" diyerek odadan çıktı.

"Sadece bize masal anlattığını sanıyordum baba. Doğa olur ama başkalarına da anlatmanı istemiyoruz."

Sinirle konuşan Dolunay'a Duru da "Evet baba masallarını bitirirler sonra," diyerek katıldı.

"Kızlarım sanki beni kıskandı. Bundan sonra sadece size masal anlatırım o hâlde."

"O zaman şimdi anlatır mısın?"

"Tabii. Gelin bakalım yatağa."

Barlas yatağın ortasında kızları da iki yanına alarak masal anlatmaya başlayınca ben de Ayaz belki giyecek bir şeyler getirmiştir umudu ile aşağı indim.

Beklediğim gibi de oldu.

Sabah gitmek için hazırladığım çanta tam karşımda duruyordu. Çantayı alıp tekrar odaya çıktığımda kızlar ve Barlas uyumuştu. Üzerlerine bir pike örttükten sonra elime gelen pijamalardan birini alıp banyoda üzerimi değiştirdim. Salonda uyusam yanlış anlaşılacağından odadaki küçük koltuğa kıvrılıp dolapta bulduğum pikeyi üzerime çektim. Onun dolabından aldığım bir şeyin onun gibi kokmaması imkânsızdı bu yüzden üzerime örtmekten çok sarıldım diyebiliriz. Sonrasında bu hâldeyken uykuya dalmak çok da zor olmadı.