İkizlere Bakıcı Aranıyor! |KİTAP OLDU

❄️2.2

Keyifli okumalar dilerimmm!✨

"Gerçekten neden böyle bir şey yaptığını bilmiyorum ama kaçırılmama sebep olan kişi aslında kızların annesiydi."

Gözlerimi kapatıp vereceği tepkiyi beklerken hiçbir hareketlilik olmamasıyla gözlerimi açıp başımı yukarı kaldırdım. Uyumuştu öyle mi?

Tam zamanı. Sonunda söyledim kurtuldum derken olana bak!

"Ne olurdu uyumasaydın? Belki de bu sizinle geçen son günlerim için bir şanstır. Biliyorum çok güzel anılarımız olmadı belki ama seninle geçirdiğim her an benim için güzeldi Barlas Karahan."

Yumuşak saçlarını geriye doğru iterken huylanan elimle gülümsedim. Önümdeki manzarayı bir daha asla göremeyecek olma ihtimali bile kalbimi acıtırken anın tadını çıkarmaya çalıştım. Kenarda duran pikeyi üzerimize örterken belimdeki eli iyice sıkılaştı. Bugün o kadar çok işle uğraşmıştı ki yorulmuş olmalıydı. Bu yüzden kıpırdanmama bile laf söylememişti.

Sabah gözlerimi açtığımda yanımda kimse yoktu. Belki dün söylediklerimi duymuş çekip gitmiştir korkusu ile hızla yerimden kalktım. Odalarda kimseyi göremeyince dışarıya çıkıp merdivenlere oturdum.

Arabayı bile bırakıp gitmişti öyle mi?

"Aptal Doğa! Korktuğun başına geldi mutlu musun?" diye söylenip bir yandan da ağlarken birinin omzuma dokunmasıyla yerimden sıçradım.

"Yine neye ağlıyorsun sulu göz?"

"Gitmemişsin..."

"Niye gideyim? Seni burada bırakıp gitmemi mi tercih ederdin?"

Hayır anlamında başımı sallarken, "Nasıl bu kadar çok ağlayabildiğini gerçekten merak ediyorum," dedi.

"Ben de," diye mırıldandım.

"Hadi gidelim. Kızlara bayadır vakit ayıramıyorum. Sanırım bugünü onlara ayırıp yarın işe dönmeliyim. Ayrıca beni o kadar meşgul ettin ki bir sürü iş birikti. Sana ceza yarın benimle işe geliyorsun."

"Gerçekten mi?"

Sonuçta hayal ettiğim mesleği yapıyordu ve neler yaptığını gerçekten çok merak ediyordum.

"Evet, inanmayacak ne var? Hem ceza diyorum ama pek bir sevinmişe benziyorsun."

"Böyle ceza mı olur? Ödül gibi bir şey o yüzden teşekkür ederim." diye heyecanla boynuna sarıldım.

"Yarın ceza mı ödül mü karar verirsin. Ayrıca olur olmadık şeylerle mutlu olup yine olur olmadık şeylere ağlıyorsun ve bu gerçekten tuhaf. Yine de alıştım sayılır."

Yavaşça geri çekilirken, "Bugün bizimle gelmek ister misin?" dedi.

"Benim gelmem doğru olmaz. Bugün baba kız günü yapmalısınız," derken gülümsüyordum ama içimde bir burukluk vardı. Hatta "Baba kız günü" kelimesini söylerken sesim titremişti. Hızla dönüp arabaya ilerlerken o da anlamış gibi bir şey sormadan sürücü koltuğuna geçmişti. Torpido gözünden çıkardığı dikdörtgen şeklindeki sert kapaklı kâğıdı elinde tutarken konuşmaya başladı.