“I’M going to hospital first. Yeah of Course. Ok bye. take care. Okay, see you.”
Pipihitin ko sana ang pintuan ng silid nito ng marinig kong may kausap ito sa phone binuksan ko ng maliit ang pintuan nangunot ang noo ko sino ang nasa hospital at may kikitain ba ito doon nakita ko ang saya sa mata nito ngunit nakalagay pa rin ang phone sa tenga niya sigurado akong wala na siyang kausap tulala ito sa dingding.
Aalis na naman ito naramdaman ko na naman ang pagkahapdi ng mata ko dahil na rin siguro sa pag iyak at pag pupuyat ko kagabi kaya siguro hanggang ngayon humahapdi pa ang mga mata ko kasabay noon ang pagpatak ng luha sa mga mata ko.
She wiped her tears on the corner of her eyes natagpuan na lang niya ang sarili niya na umiinom ng tubig kasi naninikip ang dibdib niya napabaling siya sa lalaking bumababa sa hagdan hindi katulad ng tingin nito at saya sa mukha ang pinapakita nito ngayon sa kanya hindi katulad kanina tinapunan lang siya nito ng tingin at pinihit palabas ang pinto narinig na lang niya ang pag andar ng sasakyan wala sa loob niya na kinuha ang jacket at nag mamadaling kinuha ang susi tama susundan niya ito nag mamadali siyang sumakay sa isa pang sasakyan sa garahe nila nag mamadali siyang inistart ang sasakyan hindi pa naman tuluyang nakakalayo si Renz kaya determinado siya na masusundan ito nasa likod siya ng sasakyan ni Renz hindi siya nakikita nito kasi mukhang busy sa kausap sa phone maya-maya pa ay natagpuan na lang niya na pinaparking ang sasakyan din sa labas ng ospital nag mamadali siyang bumaba at sinuot ang jacket na may hood nakita niyang nag lalakad si Renz may kausap pa rin ito sa phone huminto ito sa room 301 pinihit nito ang sedura ng pintuan at pumasok ito dito hindi niya alam kong bakit siya kinakabahan nanginginig na binuksan niya ng maliit ang siwang ng pinto at sumilip nakita niya si Renz na may kausap na Nurse nakita niya rin ang pagtango tango nito dito dalidali siyang nagtago sa gilid at tumalikod nilingon niya ang nurse ng makitang nakalabas na ito sumilip ulit siya nanlaki ang mata niya sa narinig.
“Tita. Kailangan niyo pong mag palakas.” Maamo ang boses nito na kasalungat sa kanya pag siya ang kaharap at kausap.
Pero sinong Tita!
Hindi niya nakikita ang mukha nito dahil nakaupo si Renz sa gilid nito hawak pa ni Renz ang kamay nito.
“Kailangan po kayo ni Sophia.”
Nanlaki ang mata niya sa narinig ilang beses pa siyang napapalunok
Tita? Sophia!
Napatakip siya sa bibig niya naguguluhan siya sa mga nangyayare ito ang pinunta ni Renz dito.
“R-renz.” Narinig niyang tawag ng inay ni Sophia. “Nagpapasalamat ako s-sa i-iyo.” Umubo ubo ito kahit nahihirapan nakangiti pa rin ito sa lalaking kaharap “K-kasi n-nasa maayos n-na a-ang l-lagay n-ng a-anak ko.” Hirap itong magsalita.
Naglandas na ang luha ni stephanie sa mga naririnig nanlambot ang tuhod nito di makapaniwala sa mga naririnig ibig sabihin nitong mga nakaraang araw dito siya pumupunta at si Sophia ang kasama niya at kausap sa phone tuloy tuloy ang pag agos ng luha niya at nanlalambot ang tuhod na nilisan niya ang lugar na iyon natagpuan na lang niya ang sarili niya sa bahay ng papa niya pinag buksan siya ng katulong nila ng gate tinignan niya muna ang sarili niya bago siya bumaba sa kotse di naman gaanong maga ang mata niya pinunasan niya ito at bumaba na sa sasakyang dala nakita niya ang papa niya sa veranda nakaupo ito at umiinom ng wine umupo siya sa tabi nito at sumandal sa balikat kahit papano gumaan ang pakiramdam niya sa balikat ng papa niya
“What my princess doing here?” He said sweetly in his voice as alway's.
“Nothing.” She shrugged. “I just missed you.”
“I missed you too.”
Nakatingin pa ito sa mga halaman habang sumisimsim ng alak sa wine glass nito.
“D-dad.” Lumungkot ang boses ko.
Napatingin ito sa akin.
“C-can i sleep here?”
Nakita ko ang pagdaan ng nagtatanong nitong mga mata bago ngumiti sa akin. “Sure why not.” He said. “Problem?”
Tanong nito sa akin nag pakuha ito ng isa pang baso sa katulong at nilagyan ako ng alak sa baso na miss ko ito yung kasabay uminom si dad walang ligoy ko itong nilagok napangiwi ako ng humahagod ang pait sa lalamunan ko.
Kasing pait ng nararamdaman ko.
“Wew.” lumagok pa ko ng isa.
“Hinay hinay lang.” Daddy's chuckled. “Malalasing ka agad niyan.”
Napatingin ako kay papa na nakatingin din sa akin ng matiim.
“Dad. ganon ba talaga mag mahal.” Wala sa sariling tanong ko.
Para kasi sa akin ngayon wala na akong pakialam kahit lumuha pa ako sa harapan ni Daddy dahil na rin a'ta sa nainom kong martina.
“Why?” Blik tanong nito sa akin habang nagsasalin ng alak sa wine glass.
Nilagok ko ang alak sa baso ko.
“M-masakit pala d-daddy.” Nararamdaman ko ang pangingilid ng luha sa mga mata ko ito ang unang pagkakataon na kakausapin ko si Daddy tungkol sa pag aasawa.
“I know your situation.” Napatingin ako dito hindi na ako nagulat kasi alam kong lahat malalaman ni Dad lumagok din ito ng alak.
“Bakit ka pumapayag na saktan ka niya.” Kuyom ang kamao nito na nakatingin sa akin nag baba ako ng tingin hindi ko kayang titigan si Daddy.
I forced smiled “I love him. Dad” Nag uunahang pumatak ang luha sa mata ko “So Much.” Pag papatuloy ko pa naramdaman ko ang pag buntong hininga ni Dad hinawakan nito ang baba ko at ngumiti.
“Walang masama sa nagmamahal.kaso ang ipinag-lalaban mo hindi kayang suklian ang nararamdaman mo.” Para akong sinampal sa katotohanan.
Katotohanan na kahit anong gawin ko hindi ko mararanasan ang pagmamahal ng isang Renz Desilva.
Napahagulgul ako ng iyak sa coat ni daddy.
“H-hindi pa pwedeng ako na lang daddy.” Pumiyok na ako ng iyak wala na akong pakialam kahit maghalo na ata ang sipon at luha sa mukha ko.
“S-sana ako na lang.”
©IRITHELL
BINABASA MO ANG
I'm His Martyr Wife (De Silva Series #2) Under Editing
General FictionR/18 Renz De Silva Story He's my husband and i love him but he never loved me. He already fell to someone else.... Someone else na gusto kong maging ako para mapansin nito. Pero lalong lumayo ang loob nito sa akin hanggang kailan kakayanin ng sugat...
