I'm His Martyr Wife (De Silva Series #2) Under Editing

Chapter 18

MABIBIGAT na hakbang kung tinutungo ang pasilyo na ito nanginginig ang mga kamay ko sa loob ng dalawang araw na nalaman ko na nandito si Stephanie nilunod ko ang sarili ko sa alak alam kong wala akong mukhang maihaharap dito kaso ano ang gagawin ko.

Huminto ako sa paglalakad at pinihit ang puntuan mula sa loob nakita ko ang babaeng dumanas ng hirap sa mga kamay ko nakatulala ito at namamaga ang mga mata mariin kong ipinikit ang mga mata ko bago dahan-dahang inihakbang ang mga paa kong nangangatog habang ang mga mata ko dito na ka tingin wala pa ako sa kinahihigaan nito ng may tumulak sa dibdib ko na kinatingin ko sa harapan ko.

"What the fvck! are you doing here! De Silva." Tinig mula sa harapan ko.

Bumuntong hininga ako wala akong gana kong makikipag-away ako dito.
"Get out of my way," I said to Nicco in a low voice.

Naningkit lalo ang mga mata nito sa galit tinulak ako nito walang lakas ang mga paa ko kaya't napalabas ako sa pinto.
"You! Get the fvck out!" Nagtama ang aming mga mata kita ko ang galit doon.

Lumamlam ulit ang mga mata ko
"I-iwant to see her?" i want to hug my wife!

Umiling iling muna ito bago ko salubungin ang nagliliyab nitong mga mata
"No! I will not let you!" Akmang susuntukin ako nito ng may humawak sa balikat nito.

"Nicco! Calm down!" Boses iyon ni tito nasa likod ko na pala siya at sila mom and daddy.

"Let him in." Sabi ng daddy ni Stephanie.

Nangunot ang noo nito habang ang mga mata nito ay nagtatanong.
"Bu-!"

Agad namang pinutol ni tito ang anumang sasabihin nito
"No more but's, just let him in." Saka tinapik tapik ang balikat nito bumuntong hininga muna ito bago tumingin sa akin ng matalim.
"Don't you fucking hurt her!"
Di ko ito pinansin at binangga ang balikat niya.

Ilang hakbang na lang nasa harapan na ako nito dahan dahan akong umupo sa silya ng makalapit na ako dito.

"Ahm," Fuck! Mag salita ka Renz napayuko ako ng tumulo ang luha sa mga mata ko dali-dali ko itong pinunasan ayokong makita ako ni Stephaine na umiiyak.

"R-renz!" Nangangatal ang labi nito nakita ko ang namumuong luha sa mga mata nito ng mag-angat ako ng tingin.

"T-the b-baby is g-gone." Umiyak na ito ng umiyak habang ang mga kamay nito ay nakatakip sa kanyang tenga.
Nataranta akong niyakap ito.
"M-my unborn child! This is all my fault!" She said between her tears.
"K-kasalanan ko 'to!"

Umiling iling ako hindi niya dapat sisihin ang sarili niya, ta na ang sakit na naramdaman nito hindi si stephanie ang sisihin dito kung meron man siya iyon kasi napakagago niya.

"N-no! T-this is not your f-fault.. I'ts my fault not you!" Hinawakan ko ang balikat nito nanginginig iyon dahil sa sobrang pag-iyak.

This is hurtbreaking she blame herself.

God! have mercy, i don't wanna see her like this!
She look upset.

Sinisisi nito ang sarili sa kasalanang hindi ginawa.

"B-bakit!" Sigaw nito "A-ano ba ang nagawa ko! B-bakit ang anak ko pa! S-siya na lang ang meron ako...!" Buong hinagpis nitong saad na kinasikip ng dibdib ko. "B-bakit ng y-yayari sa akin i-ito!" Nilingon ko ang humawak sa balikat ko at nakita ko si Mommy na tahimik na umiiyak.

Nakita ko rin na nandoon na sila tito sila mom and dad at saka si Nicco maya-maya pa ay pumasok na ang doctor at lumapit kay Stephanie may tinurok doon sa dextrose niya.