I'm His Martyr Wife (De Silva Series #2) Under Editing

Chapter 25

“CAN I TALK TO YOU, ABOUT SUMMER?”

Napatingin ako sa  kinahihigaan ni Daddy ilang araw na kami dito sa hospital ay ngayon lang ito nag tanong about kay sunmer.  

He looked at me, serious in his face.
“Who is she.” He said.

I took a deep breath.
“She is my daughter.” I said to him in a low but deep tone.

Shock written all over his face.
“Y-you're daughter?”

I bit my lower lip before i nodded my head.
“Yes she is.” Napatingin ako kay Summer na tahimik na nagbabasa ng librong bitbit namin.

“W-who is her father?” He said, frustrated.

I glanced at him.
“D-dad.”

Nakita ko ang pag-guhit ng ngiti nito at hinawakan ang kamay ko.
“I know your lying.”

Nag simula ng tumulo ang luha ko.
“I adopt her dad.”

Nakita ko ang pag-tango tango nito bago tumingin din kay Summer.

“Know what dad. I'm happy to being a mother to her.” Nag Simula na akong mag-kwento sa aking ama ayoko naman na itago ang pagkakakilanlan ni Summer sa aking ama.

Nakita kong lumingon sa akin si Dad. “She’s my angel. My savior for five year’s. When i first saw her in the resto.”

Natigil ako naramdaman ko ang pagpatak ng luha ko.

“Resto?” Kumunot ang noo ng daddy ko habang ang mga mata nito ay nagtatanong.

“I worked at the restaurant, Dad.”

Nakita ko ang pag-iiba ng mga mata nito mula sa pagtatanong ay napalitan ng awa.

Awa para sa isang anak na nakaranas ng hirap.

I smiled bitterly.
“Palipat lipat ako ng bansa, Dad. nag sariling sikap ako kasi gusto ko ang may ipag-malaki naman, lagi akong pagod para pag-dating sa tinutuluyan ko nakakatulog na lang ako. kasi pag di ko ginawa iyon, nalulungkot ako at maya maya lumuluha dahil naaalala ko ang hindi ko nasilang na sanggol.” Naramdaman ko ang pag-iinit ng sulok ng mga mata ko tanda na nagbabandyang tumulo ang kuhabg kanina ko pa pinipigilan.

I hate this! I promise to myself that I will never ever let my tears fall again from my eye's.

“H-hanggang sa huli kung pinuntahan ang Sacramento. Doon ko naman sinimulang mag trabaho. Hanggang sa di inaasahan umaga noon at bubuksan ang resto. Ng makarinig ako ng sanggol na umiiyak dali-dali kong hinanap at ng nakita ko iyon di ko alam kung bakit. Bakit may kirot at saya ang puso ko. Inuwi ko ang bata at binihisan ko nung una natatakot akong iuwi siya sa bahay kasi alam kung may mga magulang siyang maghahanap sa kanya pero lumipas ang ilang araw walang humanap sa kanya kaya iniuwi ko siya at  natutunan kong mahalin na parang akin.”
Pinunasan ko ang luha sa mata ko ng tumulo na iyon nakita ko si Dad na nakikinig.

Kaya ipinagpatuloy ko ang pag-kwekwento ko.
“Nag stay na kami sa Sacramento, minahal ko siya bilang isang anak. pinag sikapan ko ang pag tratrabaho hanggang sa nakapundar ako ng bahay at sariling restaurant.” Napangiti ako sa huli kung sinabi.

“S-she is all the reason. I thank’s to god, for gave me summer in my life.”

Napahagulgul na ako sa dibdib ni Dad naramdaman ko ang kamay nito na humahaplos sa likod ko.

“Shh now. I-i don't know na nakaranas ka ng ganon, forgive me. I’m so proud of you my daughter.”

Lalo akong napahagulgul.
“T-thank’s Dad.”