I'm His Martyr Wife (De Silva Series #2) Under Editing

Chapter 13

LUMIPAS ang araw na naging linggo hindi pa nag papakita sa akin si Renz minsan para akong lutang na wala sa sarili minsan pag pumupunta ako sa company nito laging wala kong hindi may meeting.

I want to see him.

Naninikip na lang ang dibdib ko sana kasi hindi niya pinaramdam na espesyal ako ng mga sandaling nag iisa ang katawan namin eh di sana hindi ako aasa na maaayos pa ang relasyon namin.

Mapait akong napangiti kasabay ng pag-patak ng isang luha sa mata ko hanggang kailan ipaparanas sakin ni Renz ang ganitong pakiramdam sa mga linggo araw na lumipas iyon ang laman ng isip ko ang tagpong nakita ko sa hospital.

Kring! kring! kring!

Napatingin ako sa telepono ng mag kring ito lumakad ako papunta dito at bumuntong hininga bago ko sagutin ang tumatawag

"Hello? " Walang sumasagot pero naririnig ko ang malalalim na buntong hininga dito nangunot ang noo ko naiinis na ako akmang ibababa ko ito ng magsalita ito.

"How are you?" Umawang ang bibig ko at nag simulang mag tubig ang mga mata ko ng marinig ko ang boses ng lalaking iniisip ko napahikbi ako.

Bumuntong hininga ulit ito "Hey." Sabi pa nito.

How can you be so cool after you did to me! I want to asked him.

Sinikap kong wag pumiyok at malinaw ang sasabihin ko "W-where are you? " Saglit itong natigilan nag dadasal ako na sana nasa mabuti siyang kalagayan ngayon na ayos lang siya.

"I'm fine. I'll call you later." He said in an no emotin in his voice.

"S-sandali!" Pumiyok na ako. Gusto ko pang marinig ang boses mo.

"Why!" Halata ang pag kairita nito base sa boses niya.

I took a deep breath "U-uwi, kaba mamaya?" Lakas loob kong tanong dito kahit na alam ko na ang sagot.

Masama bang magtanong paano ba naman namimiss ko na siya.

Bumuntong hininga ito " I don't know" Sabi nito na parang wala lang tumango tango ako na kala mo kaharap ko lang ang kausap ko magsasalita pa sana ako ng ibaba na nito ang telepono tumulo ang luhang pinipigilan ko napahagulgul ako sa sakit ng nararamdaman ko.

MAGA ang matang gumising ako sa sofa na pala ako na katulog kagabe sa sobrang pagod ko kinapa ko ang mata ko at pumunta sa salamin pansin ko na namamaga ang mata ko at bakas pa ang natuyong luha ngumiti ako na parang walang nagyare ngayon ang check up ko sa kay doctor at ngayon ko malalaman ang gender ni baby ilang buwan naba limang huwan na akong buntis pero ang liit pa rin ng t'yan ko hinipo ko ito at ngumiti pero nalungkot ako ng may maalala ako ou nga pala about sa annoulment paper's determinado akong umiling-iling hindi ko pipirmahan iyon at ipag tatapat ko kay Renz ang tungkol sa baby namin baka sakaling maayos pa namin ito.

Matapos ang check-up ko kay doc dumaan ako sa mansion ng daddy ko nandoon na naman si daddy sa veranda tumingin ako sa mga bulaklak dito napangiti ako pero hindi umaabot sa tenga kasi naaalala ko na naman si mommy sa mga bulaklak na iyan napalingon sa akin si daddy at ngumiti ng makita ako

"Dad." Yumakap ako dito at hinagkan ang ulo ko inaya ako nito sa may veranda at pinakuha ako ng kalamansi juice kay yaya maya maya pa ay dumating na ito at binigay sa akin tipid na ngiti lang ang binigay ko dito.

"Kamusta ang apo ko." Hinaplos haplos ni daddy ang umbok kung t'yan napangiti ako sa ginawa ni dad.

"Okay lang po, lolo." pinaliit ko ang boses ko tumatawa si dad na inakbayan ako sumandal ako sa balikat nito kahit papaano nararamdaman ko gaan ng loob sa balikat ng daddy ko saglit kong binuklat ang shoulder bag ko at kinuha ang ultrasound pinakita ko ito kay dad kumunot ang noo nito na nagtatanong.

"What's that?" Binuklat nito ang nakatuping ultrasound paper.

Ngumiti ako kay dad "Ultrasound dad?"

Umangat ito ng tingin sa akin bahagyang lumaki ang mata nito "A. W-what?!"

I smiled at him. "Ultrasound."

"B-boy or girl.?!" Tarantang tanong nito na siyang nagpangiti sa akin

"Boy! Nagulat ako ng napatayo si daddy at hinalik halikan ang ultrasound paper ko napangiti ako ng yakapin ako nito.

"My princess, will have a prince!" Sa di malamang na dahilan bigla na lang akong nalungkot.

prinsepe?!

Si Renz kaya matutuwa na mag kakaroon na siya ng isang prinsepe sinikap kong ngumiti ng mag tama ang mata namin ni dad nakita kong masaya ito.

Halos buong araw akong tumambay sa mansion ni dad doon na ako kumain at nag hapunan ayaw pa nga ako pauwiin ni dad pero nagpumilit ako kasi hindi ako makakatulog hangga't hindi ko naaamoy ang damit ni Renz.

Weird pero di ko alam basta gusto ko ang amoy ni Renz nakauwi ako sa bahay sa tulong ni Mang tonyo ang driver ni dad pinag drive ako nito para daw safe akong makakauwi nakauwi ako sa bahay walang pinag bago ang lungkot nito tinungo ko agad ang kwarto ni Renz.

Madilim?!

Binuksan ko ang switch ganon na lang ang gulat ko paano may taong nakahiga nakalihis ito nakatalikod sa akin ng higa wala itong damit pang itaas dahan dahan ko itong nilapitan ganon na lang ang gulat ko ng humarap ito nag tama ang aming mga mata kasabay ng tibok ng puso ko bahagyang naka pout ang labi nito at halata ang inis sa mukha nito.

"Where have you been!"

Napa tanga ako dito ng tumayo ito at lumapit sa akin sunod sunod akong napalunok ng sinipat nito ang suot ko naka dress kasi ako na red nag angat ulit ito ng tingin lumambot ang mukha nito.

"What do you want to eat!"

Napatanga ulit ako si Renz ba talaga ito sa unang pag kakataon ng mag tama ang mata namin nakita ko ang awa at

Pagmamahal?!

Tama ba ang nakikita ko o namamalikmata lang ako.

Nangunot ang noo nito "Are you okay. " Sinalat pa nito ang leeg ko na siyang kinaatras ko napapaso ako pakiramdam ko sinisilihan ang pag katao ko.

"Hey.! " Tawag ulit nito.

"Come here." Maingat ako nitong kinabig pahiga hindi na siya nag salita at ganon din ako walang nag sasalita nilalamnam ang sandali ng pagkakayakap naming dalawa isang butil ng luha ang pumatak sa pisngi ko naramdaman ko ang kamay ni Renz na nasa pisngi ko at pinunasan iyon.

Naramdaman ko ang pagkawala nito ng mabinigat na paghinga.

Naiiyak ako dahil baka sa susunod na araw babalik na naman ang walang pakialam kong asawa ipaparamdam niya lang na importante ako pero pag nandyan na si Sophia nawawala na ako sa kanya.

"I'm sorry for being Asshole!"

Napahagulgul na ako ng iyak ng sandali na iyon umupo si Renz at inalalayan ako nitong umupo.

"I'm sorry for what i did. Sorry. baby? Im so sorry.!"

Niyakap ako nito di maalis ang luhang tumutulo sa mata ko this time isa lang ang nasa isip ko dininig ni Lord ang panalangin ko.

©IRITHELL