I'm His Martyr Wife (De Silva Series #2) Under Editing

Special Chapter

"CAN you please leave me alone?" I heard my son Theo James. walang buhay ang tinig nito.

"I-im sorry." Napabuntong hininga ako ng marinig ko ang boses ni Summer.

Mukhang may pinag aawayan na naman itong mga anak ko halos ganito sila araw araw ayaw kasi ni Theo na lumalabas ng bahay si Summer kahit na sumama ito sa mga pinsan na lalaki ay ayaw na ayaw niyang makita hindi ko alam.

Kala mo mas matanda si Theo dito kong minsan makapag salita sa ate niya, naaawa na rin ako kay summer minsan kasi nakita ko itong umiiyak sa silid niya ng nilapitan ko halos manghina ako sa mga sinasabi nito na hindi siya parte ng pamilya..

Lumamlam ang mata ko ng matingin ako kay Summer.

"I told you, you can't leave this house. you can't go anywhere?"

Hindi na ako makatiis at nilapitan ang dalawa kong anak.

"Theo please leave your sister alone. Dalaga na ang kapatid mo, at pwede ba respituhin mo siya! She's your eldest sister." Di ko mapigilan pag taasan ng boses ang anak ko.

Yumuko si Summer habang si Theo naman ay matamang nakatingin sa nakayuokong kapatid walang buhay ang mga mata nito.

"My sister?" Nang uuyam na tanong nito.

"I thought she's your adopted daughter." Naka ngisi nitong saad sa akin bumaling ang mga mata nito sa akin.

"You know what mom, Ayaw kong maging kapatid siya! Wala akong ate at isa lang ang kapatid ko! Alam mo to ng una palang." Umigting ang panga nito. "Huwag mo ng asahan na magiging maayos ang pakikitungo ko sa kanya!" Tumalikod na ito at marahan na naglakad papalayo sa amin.

Nakahuma ako sa pag katulala at nangagalaiting tinawag ko ito.

"Theo! Come back here!" Sigaw ko sa inis sa batang ito.

"Mom." Naramdaman ko ang kamay ni Summer na humawak sa kamay ko kaya napatingin ako dito naka angat ang mukha nito na puro luha naawa akong tumingin dito.

"H-hayaan mo na mom, sanay na ako." Libo libong karayom ang tumusok sa dibdib ko ng marinig ko ang boses ni Summer.

Pilit itong ngumiti sa akin.
"Huwag mo na syang pagalitan mom." Malalim itong bumuntong hininga.
"It's my faults, dapat kasi sinunod ko siya para wala kaming away,"

Mapait akong napangiti.
"Im sorry,"

Marahan iyong umiling.
"Don't sorry mom,"

MALAMIG ang simoy ng hangin dito sa veranda mula dito ay tanaw na tanaw ko ang mga bulaklak na tinanim ko magandang pagmasdan lalo na't naaalala ko ang yumao kong ina mahilig kasi iyong sa mga bulaklak.

"It's getting cold here." Napangiti ako ng maramdaman ko ang matigas na braso ng asawa ko na pumulupot sa tiyan ko.

"What are you doing here, wife?" Renz voice is husky, lumukob iyon sa katawan ko.

Humarap ako dito ay gahibla lang ang distansya ng labi namin.
"Nagpapahangin lang,"

Mariin itong pumikit na kinangiti ko.

FIFTEEN YEARS after Renz And Stephanie's wedding, Stephaine is a lucky women in the world wala na siyang mahihiling pa mayroon syang mapagmahal at maasikaso na asawa lahat yata ng iutos niya ay susundin nito naaalala niya pa ang sumpaan nila sa simbahan, iyak ng iyak siya ng magsimula na silang magpalitang ng pangako sa isa't-isa, tanda niya pa na nakita niyang umiyak sa harapan niya ang lalaking minamahal niya, tama mahal niya si Renz walang nagbago doon simulat sapul ay minahal niya ang lalaking nasa harapan niya, naalala niya pa rin ng pinuntahan niya ito sa condo nito nagkaron sila ng kapanatagan sa loob ng malaman niya na umalis ito dahil sa kanya, dahil ang nasa-isip ni Renz ng panahon na iyon ay siya ang magiging dahilan para mawala sa amin ang pangalawa naming anghel na si Theo James hindi na niya daw mapapatawad ang sarili niya oag nangyari iyon, ang balak niya ay wag na akong guluhin at hayaan ng mabuhay na wala ako pero hindi niya kaya dahil bawat detalye na binibigay sa kanya ng imbestigador niya ay pinupunit ang puso niya sa sakit, pag kasama ko si Nicco, kaya naman ay ng malamn niya na uuwi na naman si Nicco sa pilipinas ay nagpa book na rin siya dito tamang tama naman na nabunggo ko siya sa airpot.