I'm His Martyr Wife (De Silva Series #2) Under Editing

Chapter 24

DUMANGUNDONG ng kaba ang dibdib ko ng mag salita ang piloto.

"We have landed safely in NAIA Aiport, you may now remove your seatbelt and move around Blah Blah Blah!......"

Halos di ko na marinig ang ibang sinabi nito dahil sa pinag halong kaba at tuwa na makikita ko muli si Dad kaba dahil sa ilang taon kung pagpapatago ay ngayon lang ako makaka-apak sa pilipinas ang lugar na nakadanas ako ng sakit at hirap.
Saya dahil makikita ko ang aking nag-iisang magulang.

Mapait akong napangiti at di ko maiwasan makaramdam ng guilt dahil kay daddy bakit ba hindi ko naisip ito bago konlisabinang lugar na ito.

Nag-ulap ang aking mga mata ng maisip ko si daddy.
"Mom, Are you alright?" Napatingin ako sa katabi ko ng mag salita ito si Summer na nakatungo na pala sa akin habang nakaguhit sa mukha nito ang pag-alala.

Pilit akong ngumiti.
"Of Co——!"

"You shaking, Mom." Putol nito sa sasabihin ko hinawakan ko ang maliit nitong kamay at bumuntong hininga.

"I-i'm okay."

"Let's go." Anang ni Nicco sa harapan namin tumayo ako at hinawakan ko sa kamay si Summer.

Dala dala ni Nicco ang bagahe namin palabas kami ng airport ng may humintong Mustang na puti sa harapan namin.

Lumapit doon si Nicco at binuksan ang back seat.
"Get in." Saad nito.

Pinauna kong papasukin si Summer umupo si Nicco sa passenger seat dito.

"Diretso ba tayo, sa hospital?" Tanong ni Nicco na nakatingin sa rear view ng kotse.

Marahan akong tumango.

Nakita ko ang pag tango nito.

Habang umaandar ang kotse ay sunod sunod kung pinapakalma ang sarili ko ngayong araw ko makikita ang Daddy ko sa loob ng lang taon kong pag tatago ito na mag kikita na kami naramdaman kung huminto ang sasakyan at lumabas si Nicco sa passenger seat at tumungo sa back seat nakita kong binuksan niya ito.

Liningon ko si Summer na palinga linga ng tingin.
Sinikap kung ngumiti.
"Baby." Pukaw ko dito di naman ako nito binigo at hinarap ako.

"Let's go, baby." Malapad itong ngumiti at pinauna ko ng bumaba nakita kong kinakausap ni Nicco ang driver nila.

"Let's go, inside." Anang kalalapit na si Nicco tumango at bumuntong hininga ng malalim.

Habang tinatahak namin ang hallway na iyon ay tumatalahip ang kaba sa dibdib ko.

Huminto kami sa Room 306. mas lalong dumoble ang kaba ko kasabay ng pag uulap ng mga mata ko.

Nang ganap na nitong mabuksan ay tumulo agad ang luha sa isa kong mata ng makita ko si Dad na nakahiga sa minsang nahigaan ko na ang hospital bed.

May nakatusok na iv sa likod palad nito para akong batang paslit na tumakbo at niyakap ito ng mahigpit di ko na napansin ang pag singhap ng mga tao na nandoon pala sa silid na iyon.

"D-dad, I'm here." Basag ang boses ko sa pag tulo ng luha sa mata ko kasabay ng paninikip ng dibdib ko.

"W-wake up, Dad. Your princess is here. I'm sorry dad for leaving you," Naramdaman kong may humahaplos sa likod ko pero di ko ito pinansin at parang batang humagulgul sa dibdib nito.
"I-i'm so-sorry, D-dad" Sunod-sunod na akong napahikbi anong klase akong anak alam kong ako na lang ang nag-iisa nitong kamag-anak pero iniwan ko siya dito na mag-isa.

"Hush, he'll be okay. Hush now." Narinig ko ang boses ni Nicco na inaalo ako sa likod.

"Mom, don't crying. My grandpa he'll be okay. Because you are here." Nilingon ko si Summer at dahan dahan akong umupo para mag pantay kami.