The Little Prince (မြန်မာလို)

အခန္​း (၂)

ဆို​ေတာ့ က်​ေနာ္​ ဘဝကုိ တစ္​​ေယာက္​ထဲ​ေနခဲ့တယ္​။ လြန္​ခဲ့တဲ့ ​ေျခာက္​ႏွစ္​ကာလက ဆာဟာရ သဲကႏၲာရမွာ က်​ေနာ္​့​ေလယာဥ္​ မ​ေတာ္​တဆမျဖစ္​ခင္​ကအထိ က်​ေနာ္​စကား​ေျပာခ်င္​ခဲ့တဲ့သူ တစ္​​ေယာက္​မွမ႐ွိခဲ့ဘူး။ က်​ေနာ္​ အင္​ဂ်င္​စက္ထဲက တစ္​ခုခု ပ်က္သြားခဲ့တယ္​။ က​်​ေနာ္​​​နဲ႔အတူ စက္​ျပင္​ဆရာလဲမပါဘူး။ အ​ေဖာ္​​လည္းမပါခဲ့လို႔ ကုိယ္႔ဘာသာကုိယ္ ခက္​ခဲ့တဲ့ျပင္​ဆင္​မႈကုိ လုပ္​ရတယ္​။ အဲ့တာက ​ေသေရး႐ွင္ေရးဆိုတဲ့ ​အ​ေျခအ​ေနမ်ိဳးပဲ။ ပါလာတဲ့​ေရက တစ္​ပတ္​​ခ​ံ​​ေလာက္​​ေအာင္​မ႐ွိေတာ့ဘူး။

ပထမဆုံးညမွာ ​​လူ​ေတြနဲ႔ မိုင္​​​ေထာင္​ခ်ီ​ေဝးတဲ့ သဲျပင္​​ေပၚမွာ အိပ္​ခဲ့တယ္​။ က်​ေနာ္​့အျဖစ္​က သမုဒၵရာအလယ္​မွာ သ​​ေဘာၤပ်က္​ျပီး ေဖါင္​​တစ္ခုေပၚ​ေရာက္​​ေနတဲ့ သ​ေဘာၤသား​တစ္​​ေယာက္​ထက္​​ေတာင္​ ပုိဆိုး​ေနပာ​ေသးတယ္​။ ​မနက္အ​​ေစာႀကီး ေနထြက္​ခ်ိန္​မွာ ​ထူးျခားတဲ့ အသံ​ေသး​ေသးက က်​ေနာ္​့ကုိႏိႈးခဲ့တယ္​။ က​်​ေနာ္​ရဲ႕ အံ့ျသမႈကုိ ခင္​​ဗ်ား​ေတြးၾကည္​့လို႔ရတယ္​။
သူက​ေျပာတယ္​။

"ေက်းဇူးျပဳ၍ က်​ေနာ္​့ကုိ သိုး​​ေလး တစ္​​ေကာင္​ပုံ ဆြဲ​ေပးပါ"

"ဟင္​​!"

"သိုး​တစ္​​ေကာင္​ပုံ ဆြဲ​ေပးပါ"

က်​ေနာ္​ လန္​႔ၿပီး ထခုန္​လိုက္​မိတယ္​။ က်​ေနာ္​ မ်က္​ေတာင္ကုိ ​​​ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ၿပီး​ေနာက္​ အနီးအနားကုိ ၾကည္​့လိုက္​တယ္​။ သာမန္​ထက္ အမ်ားႀကီး ​​ပိုေသးငယ္​တဲ့ လူေလးတစ္​​ေယာက္​ကုိ​ ​​ေတြ႔တယ္​။ သူက အနားမွာ ရပ္​ၿပီး က်​ေနာ္​့ကုိ ​ေသခ်ာၾကည္​့​ေနခဲ့တယ္​။

ခင္ဗ်ားျမင္ေနရတဲ့ ဒီ​ပုံက ေနာင္​​မွာ က်​ေနာ္​ျပန္​ဆြဲခဲ့တဲ့ သူ႔ရဲ႕ အ​ေကာင္​းဆုံးပုံတူပဲ။ ဒာ​​ေပမယ္​့ က်​ေနာ္​့ရဲ႕ပုံက အျပင္​ကသူ႔ပုံ​ေလာက္​​ေတာ့ ခ်စ္​ဖို႔​မ​ေကာင္​းတာ အမွန္​ပဲ။