#TGND: Secrets [COMPLETED]

CHAPTER 5

Julia's POV

Not just long, we arrived at our house and when I'm to go inside, he suddenly held my hand.

"Lia," He said and napalingon naman ako sa kanya, "Para sabihin ko sayo, totoo lahat ang mga sinabi ko sa'yo."

Wala na akong masabi and I sighed. He held my face at unti-unti niyang nilapit ang mukha niya sa akin. Mas nilapit niya pa ang mukha niya and I see he closed his eyes. I don't know  but I find myself closing my eyes too.

The next thing I knew is namulat ko yung mata ko na halos magkadikit na ang labi namin nang natulak ko siya. I'm not ready for this.

"What were you doing?" I asked him and I'm confused, "To tell you, that will not happen. That will never gonna happen. I mean, you just suffered a heart break."

"I-I'm sorry. I didn't mean to pero really I say to you that nakaka-move on na ako. I can prove it to you."

"No, hindi ka pa naka-move on. The way you talk to me earlier? Hindi ka pa naka-move on. Please, kakakilala pa lang nating dalawa."

Kinuha at hinawakan niya ang mga kamay ko and he looked into my eyes, "Then sabihin mo nga sa akin kung bakit kasama kita, it felt so good. I felt so alive and my heart keeps on beating, and it never happened to me once. Kahit nung first time lang kitang nakita, I was attracted and I really hate to admit that time but nagka-crush ata ako sayo nun," Sabi niya sakin with his pleading eyes and still holding my hands. "I know, you still think that galing lang ako sa heart break but don't you think that marami ring instances na magkatotoo yung nararamdaman ko? I never felt this feeling before, not to Kate."

Nararamdaman kong napakalakas at napakabilis ng mag tibok ng puso ko ngunit umiling ako at binitiwan kamay niya, "I'm sorry. Siguro hindi pa ako ready but I could see that you had a hard time and ibang-iba sa John ang nakita ko kahapon. 'Yung nakita ko kasi kahapon, malulungkot yung mga mata niya pero ngayon I could see happiness. But, I don't want to hurt you again."

Napabuntong-hininga na lamang siya, "Maybe Derek was right, hindi pa nga ito ang tamang oras para satin dahil sa mga pangyayari. I still need time to refresh myself. I'm sorry, Lia."

"It's alright. See you this Monday. Sorry din and I hope hindi magbabago yung pakikitungo mo sakin."

"Of course, I won't. Sige, pumasok na kayo. Mag-iingat ka," He kissed my forehead and then I feel like some butterflies inside my stomach.

As I went inside kaagad akong nag-lock ng mga pinto at agad na pumasok sa kwarto ko. Naiisip ko na naman yung mga nangyari kanina. I was really shocked sa pag-amin niya bigla atsaka yung muntikan niya akong mahalik. Lalong-lalo na yung hinalikan niya ako sa noo.

Am I falling for him too or crush lang lahat ng 'to? Pero kung ma-fall naman ako pero bakit parang ang bilis naman? Kakakilala ko pa nga lang sa kanya kahapon. 'Yung halos ilang taon mo ngang nakilala eh nagawa ka pa ngang iwan dahil lang ayaw tanggapin ang magiging responsibilidad niya.

Biglang tumulo ang mga luha ko nang maalala ko na naman yung unang nalaman ni Phillip na buntis ako.

"I'm pregnant," Pagbanggit ko kay Phillip habang nakahiga siya sa lap ko. Agad siyang napabalikwas sa hinihigaan niya at tinignan ako nang punong-puno ng pagka-dismaya sa mukha niya.

"What?!" Nagtatakang tanong niya, "You're joking right? HAHAHAHA! Sige tatawa nalang ako," Sabi niya na pero ramdan na ramdam ko ang inis sa mga boses niya.

Nagsimula ng tumulo ang luha ko, "Kung pwede sanang joke lang lahat, pero hindi eh. Totoo ang sinasabi ko," Sabi ko at walang tigil sa pagbuhos ang mga luha ko, "You even noticed everything. Like palagi akong nag-susuka and palagi din akong walang gana kaya nag-alala na si Lyn sa kalagayan ko kaya nag-file siya nang appointment with the Doctor and that's when she told me that I was six weeks pregnant."