Songül sabah erkenden kalkıp eşofmanlarını giydi ve koşu yapmak için evin yakınındaki parka gitti. Kulaklıklarını takıp müziği son ses açtı ve resmen kendini dışarıya kapattı.
Güney de toplantısı olduğu için söylenerek erkenden kalkmış ve bir şeyler atıştırıp evden çıkmıştı.
Songül yorgunlukla koşudan dönmüştü. Hızlıca bir duş alıp giyindi ve evden çıktı.
Muayenehaneye geldiğinde Hande'nin gelmediğini görünce sormak için Elçin'in yanına gitti.
Songül:"Günaydın Elçin."
Elçin:"Günaydın Songül Hanım."
Songül:"Hande yok mu?"
Elçin:"Bugün biraz gecikecekmiş."
Songül:"Tamam... ben odamdayım."
Elçin:"Çay ya da kahve ister misiniz? İlk hastanız yarım saat sonra gelecek."
Songül:"Sağol canım ben alırım."
Elçin:"Aa olur mu öyle? Siz geçin ben getiririm."
Songül güldü. "Peki... bi kahve alayım o zaman. :)"
Elçin:"Tabi hemen. :)"
Songül odasına geçip hastasını beklerken Elçin kahveyle gelmişti.
Songül:"Hande'nin bir şeyi yok değil mi? Neden gecikeceğini söyledi mi?"
Elçin:"Şey... Tolga Bey'le buluşacakmış. :)"
Songül:"Tahmin etmeliydim. :)"
******
Akşam Songül de Hande de hastalarını bitirip muayenehaneden çıkıp bir kafeye gitti.Songül:"Benim eve gidelim istersen. Hem daha rahat anlatırsın neler olduğunu."
Hande:"Anlatacak bir şey yok ki. Klasik arkadaş buluşmasıydı işte."
Songül:"Ya yine mi bir şey söylemedi."
Hande:"Yok Songül. Ben pes ediyorum artık sevmiyor beni. Zorlamanın anlamı yok."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMANET (SonGün)
Fanfictionİki çocukluk arkadaşı yıllar sonra birbirine komşu olursa ve kız adama emanetse neler olur?