EMANET (SonGün)

Bölüm 10

Güney:"Ne diyorsun oğlum? Açık konuşsana!"

Serkan:"Songül Fransa'ya gidiyormuş. Bir saat sonra uçağı kalkacakmış."

Güney:"Ne yani vedalaşmaya bile gerek duymamış mı?"

Serkan:"Yaptıklarından sonra bir de vedalaşmasını mı bekliyorsun?"

Güney:"Gidemez... durdurmamız lazım onu Serkan."

Serkan:"Abi trafik vardır. Hayatta yetişemeyiz."

Güney:"Ararım ben de o zaman."

Güney Songül'ü aradı defalarca ama açmıyordu.

Güney:"Eylül'ü ara. O yanınadır Songül'ün."

Eylül de Hande de telefonlarını açmıyordu.

Güney:"Allah kahretsin!!" diyerek masadakileri yere attı.

Serkan:"Güney tamam sakin ol. Uzaklaştırmak istiyordun uzaklaştırdın işte. Hem böylesi ikiniz için de daha iyi. Daha az acı çekersiniz."

Güney:"Aptallık ettim. Ben ondan uzak olmak istemiyorum ki..."

Serkan:"Abi bunu önce düşünmen gerekiyordu."

Güney oturup başını iki elinin arasına aldı. "Yetişsem ne diyeceğim ki? Onu sevdiğimi söyleyemem..."

Serkan:"O zaman yapacak bir şey yok. Hadi hava alalım biraz."

Güney ve Serkan sahilde dolaşırken Güney'in telefonu çaldı. Tolga arıyordu.

Güney:"Alo.. Tolga."

Tolga:"Neredesin Güney? Konuşmamız lazım."

Güney:"Sahildeyiz Serkan'la."

Tolga:"Tamam geliyorum ben."

Güney telefonu kapatınca dalgın dalgın denizi izlemeye başladı.

Serkan:"Şimdi ne yapmayı düşünüyorsun?"

Güney:"Bilmiyorum şu an tek bildiğim Songül'süz yapamayacağım."

Serkan:"Abi uzaklaştırmak istiyordun zaten."

Güney:"Ben bu kadar uzaklaşacağını düşünmemiştim."