Songül'ün çığlığını duyan Eylül yanına koştu. "Songül ne oldu?"
Songül öylece aynaya bakıp ağlıyordu.
Güney ve Serkan da Songül'ün çığlığını duymuştu.
Güney:"Songül müydü lan o?"
Serkan:"Galiba."
Güney önde Serkan arkada koşarak üst kata çıktılar. Güney korkuyla kapıyı yumrukluyordu. "Songül! İyi misin?!"
Eylül kapıyı korku dolu gözlerle açtı.
Güney:"Songül nerede?"
Eylül:"B... banyoda."
Güney hemen Songül'ün yanına koşarken Serkan Eylül'ün elini tuttu. "İyi misin?"
Eylül başını iki yana sallayıp Serkan'a sımsıkı sarıldı.
Güney banyoya gittiğinde yere oturmuş ağlayan Songül'ü gördü. "Songül..." diyerek yanına diz çöküp ellerini avuçlarının arasına aldı.
Songül titriyordu ve gözünü aynaya dikmişti. Güney Songül'ün baktığı yere baktığında aynadaki yazıyı görünce yutkundu.
Güney:"Cidden kafayı yemiş bu ya!" dedi öfkeyle.
Songül hıçkırarak ağlıyordu.
Güney:"T... tamam sakin ol." Songül'ü belinden tutup kaldırdı ve salona götürdü. "Eylül bi su getirir misin?"
Eylül hemen suyu getirmişti. Güney yavaşça suyu içirdi.
Songül:"Öldürecek beni." dedi titreyen sesiyle.
Güney:"Şşt ağlama artık. Öyle bir şey olmayacak tamam mı? Ben yanındayım." diye Songül'e sarılıp saçlarını okşadı.
Songül:"Hiç ayrılma yanımdan tamam mı?"
Güney başını salladı. "Hiç ayrılmayacağım."
Serkan:"Abi polise haber verseydik."
Güney:"Kim olduğunu biliyoruz sonuçta. O manyak yaptı. Ama ben bunun hesabını soracağım!!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMANET (SonGün)
Fanfictionİki çocukluk arkadaşı yıllar sonra birbirine komşu olursa ve kız adama emanetse neler olur?