EMANET (SonGün)

Bölüm 7

Songül sabah Güney'in yatağında gözlerini açmıştı. Salona gittiğinde Güney'in uyuduğunu görünce kenarda duran pikeyi Güney'in üzerine örtüp kahvaltı hazırlamak için mutfağa gitti.

Masayı hazırlamıştı ki Güney'in "Günaydın." sesiyle sıçradı.

Songül:"Günaydın."

Güney:"Korkuttum mu?"

Songül:"Yok yok. Hadi kahvaltı hazır otursana."

Güney:"Süper görünüyor ellerine sağlık. :)"

Songül:"Afiyet olsun. :) Ya dün gece uyuyakaldım değil mi?"

Güney:"Aynen. Yatağım çok rahat geldi herhalde. :)"

Songül:"Kusura bakma benim yüzümden kanepede uyudun yine."

Güney:"Sorun değil."

Songül:"Ya akşam Hande beni yemeğe çağırdı. Sen de gelsene."

Güney:"Ben mi?"

Songül:"Evet Tolga da gelecek hem tanışmış olursunuz hem de sana değişiklik olur."

Güney:"Yok ya siz takılın."

Songül:"Ben seninle gelmiştim ama."

Güney:"Zorlamadım ki ben seni."

Songül:"Olsun senin için geldim sonuçta. Hiç mi hatırım yok? Hani arkadaştık. Hem de çocukluk arkadaşı."

Güney:"Tamam Songül tamam bi nefes al."

Songül:"Geliyor musun yani?"

Güney:"Gelmeme şansım yok gibi."

Songül:"Tamam akşam görüşürüz o zaman. :)" diyerek masadan kalktı.

Güney:"Nereye?"

Songül:"Hazırlanıp işe gideceğim. Akşam 8 gibi çıkarız olur mu?"

Güney:"Tamam da o kadar hazırlamışsın bari kahvaltını yapsaydın."