Silent Tears

chapter 24

Daniel has been an ideal boyfriend material. Never niyang ipinaramdam sa akin ang kakulangan ng oras gaano man sya ka busy sa trabaho. He may have some other out of the country trips but he didn't fail to keep in touch with me through mails or videocalls.
I am learning to open up myself to him as well kaya nagiging kaibigan ko na rin siya. I don't have to pretend to be somebody that he likes kasi ramdam ko na mahal na ako bilang ako.
Still his being mysterious draws me more to him. Para siyang lawa na kay sarap magtampisaw ngunit kailangan mo pa rin ng ibayong pag-iingat kasi basi sobrang lalim ito na ikapahamak mo.
Mas lalo naging malapit kaming magpamilya. It's either of us will spend weekends sa bahay ng parents niya o akin. At first hindi ako kumportable sa ganoonh set-up but he assured me not to worry anything. Guestroom naman ang inioffer ng magkabilang pamilya if any of us spend nights sa bawat bahay ng parents namin. We also enjoyed going on dates at amusemet parks or watching movies.
He made some adjustments sa schedule ko. He usually accompany me for my remaining time at school and some visit in CIM. Then afterwards having dinner at fancy restaurants.
Katulad ngayon, kakatapos lang ng klase ko, naabutan ko siyang masayang kausap si Dean. Tumayo kaagad siya pagkapasok ko sa faculty room. Kinuha niya mga gamit ko papunta sa cubicle na naka assign sa akin.
"Are you gonna visit CIM now?" tanong niya sa akin pagkalapag ng mga gamit ko.
"Yeah, mga 2 weeks na rin di ako nagawi duon." I smiled at him. He looks so dashing in his white button down shirt with sleeved rolled up to his elbow. He paired it with dark pants and leather shoes. His toned body is defined by his semi-fit shirt and pants. Iniwasan kong tingnan pababa ang nasa pagitan ng hita niya. I can see from my peripheral vision ang bukol nun. Pakiramdam ko pinagpawisan ako sa kabila ng lamig ng aircon.
Tumikhim ako para maiwala ang pagbabara ng lalamunan ko. I am seduced effortlessly. Damn!
"Hey!" He hugged me from my side. Mas ramdam ko ang nag-umigting niya alaga sa tagiliran ko. "Calm down hon. This is yours. No need to be excited too much, hon." sabay kindat sa akin at hinalikan niya ang gilid ng ulo ko. His warmth disturbs me more at lalo akong nailang sa init ng hininga niya nung binulong sa akin yun. Napahawak na lang ako sa braso niya nakapulupot sa katawan ko. Tiningala ko siya. Nakatinginan kami. Napaawang ang mga labi ko. He slowly descended and gave me a kiss. He stayed there na parang nilasap lang niya ang lambot at tamis ng mga labi namin. Napapikit ako. Namalayan ko na lang na umakyat ang mga kamay ko sa leeg niya. Nanlambot ang mga tuhod ko. He steadied me with his grip on my waist. He smiled while brushing his lips against mine.
"I missed you honey." He deepened the kiss at wala akong nagawa but to give the same intensity as his. Ginaya ko na rin ang bawat galaw ng halik niya. Ang galing niyang humalik. Bawat himaymay ko na bumigay na rin sa sensasyong hatid na mainit na halikan namin. Bago pa kami matangay sa kumunoy ng matinding pagnanasa ay nakarinig kami ng sunod-sunod na tikhim. Si Freya pala na kakapasok pa lang sa faculty staff.
"Hello there lovebirds!" kantyaw niya sa amin.
Oo nga pala, ni request ko siya para sa regular session niya for ramp modelling. Kakabukas din kasi ng another course that focuses on training clothing model aspirants, beauty pageants candidates, commercil models and the likes. How to achieve the confidence that is needed on the stage and infront if the camera. Ako kasi more on clothing and fashion design ang kaya ko.
"Oh hi frey!" parang walang nangyari na bati ni Daniel. Ako itong hindi makapagsalita. Uminit ang pisngi ko na inalala ang pagkahuli niya sa amin.
"Oh siya, punta lang ako kay Dean. See yah!" at maarte itong rumampa paalis.
Napailing na ako. Isa talagang malaking tukso itong si Daniel sa akin. Napapatukso ka naman. Hay naku.
Wala kaming imikan habang nasa loob ng sasakyan. Papunta na kami sa CIM.
"Hon, are you okay? Kanina ka pa tahimik. Is there something wrong?" Habang nakatuon ang mga mata niya sa daan, paminsan niya akong nilingon.
"It's nothing." yun na lang ang nasabi ko.
He holds my hands and smiled sweetly at me.
"I love you honey." literally napanganga ako sa sinabi niya. Napakurap ako. It's not that I don't feel the same way, masyado akong na overwhelm sa pagkabigkas niya out of the blue.
I was holding back my tears when I said in reply.
"I love you too hon." Nahihiya ko pang tugon sa kanya. Nakakabingi ang pintig ng puso ko. Pakiramdam ko sasabog ito kung hindi ko rin masabi sa kanya na mahal ko siya.
"My blushing honey." He chuckled.
Loko talaga. Pagtawanan ba ako. Hinampas ko sya sa braso. Hay naku. Kaya ganyan ka eh. Naku pasalamat ka talaga mahal kita. Ginantihan naman niya ako pagpisil sa pisngi ko.

Drtso ako kaagad sa opisina ko pagkapasok sa CIM building. Dad provided me with the building bago pa formally mag-umpisa ang business ko sa pinas. So yung pinuhunan ko galing sa ipon ko ay napunta sa supplies at fund sa lahat na kailanganin ng fashion shop. Fully furnished na kasi ang building na binigay sa akin. Hinayaan din ako ni daddy na personally mag design sa interior nito.
Umupo naman si Daniel sa sofa na nag umpisang kumalikot sa phone niya. Siya naman pagpasok ni cheska. Alam kasi nya na andito na ako.
"Cassy! Hi!" mahigpit ang yakap niya sa akin. Mukhang di nga niya ako na miss. Binati din niya si Daniel pagpakita niya dito. As usual, isang tango at tipid na ngiti lang ang ganti nito sa kanya.
Madami kaming napag-usapan. Me gagawin na malakihang event kasi ang Poveda at magiging busy na naman kami sa bagong design na gagawin for that particular event since meron magaganap ng bidding ng mga outfit na kasali na show. A part of this will go to chosen charities. That will be the anniversary event of Poveda. Ngayon lang magkakaroon ng portion na ilalaan para sa napiling charity institutions.
Excited na rin ang buong kumpanya sa nalalapit na event three months from now.